Bu çalışmada, Cumhuriyet devri Türk şiirinin usta kalemi Yahya Kemal Beyatlı’nın özelde “Endülüs’te Raks” ve “Mohaç Türküsü”, genelde ise Kendi Gök Kubbemiz ve Eski Şiirin Rüzgârıyla adlı eserlerindeki şiirleri, C. G. Jung’un “Kişisel ve Kolektif bilinçaltı” kavramları eşliğinde ele alınmıştır. Ayrıca Nietzsche’nin “Apollon-Dionysos” düalizminden de yararlanılarak şairin şiirlerini, daha çok hangi bilinçaltı sürecinin etkisiyle yazdığı araştırılmıştır. Böylece Beyatlı’nın, birçok şiirini kişisel bilinçaltının etkisiyle yazdığı, sayısı daha az ancak daha meşhur şiirlerini kolektif bilinçaltının etkisi ile yazdığı sonucuna varılmıştır
In this study, Yahya Kemal Beyatlı’s poems within his books Kendi Gök Kubbemiz and Eski Şiirin Rüzgarlarıyla are examined, in company with C. G. Jung’s notion of “personal and collective subconscious”. By referring to Nietzsche’s “Apollonian-Dionysian dichotomy” and the poet’s own biography, his opinions; it is studied that through which subconscious process the poet wrote his poems. Thereby, it is suggested that Beyatlı wrote many of his poems with an “Apollonian” percept, by reflecting the visible world with his personal subconscious; whereas he wrote some of his poems with a Dionysian- collective subconscious
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 3 Issue: 1 |