DEVELOPMENT OF A LEISURE LITERACY SCALE WITHIN THE CONTEXT OF ADULT EDUCATION: VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Yıl 2018, Sayı: 14, 101 - 116, 01.02.2018

Sibel Arslan

Öz

The present study aims to develop a measuring tool that can measure the leisure literacy level of university students in a valid and reliable way while it is also in congruence with the principles of the adult education. The sample of the study comprised a total of 869 students who studied in the Faculty of Sports Sciences in Kırıkkale University in the 2016-2017 Academic Year. The emerging factors were named ‘the basic leisure literacy”, “functional leisure literacy”, and “actional leisure literacy”. The structure obtained by means of the Exploratory Factor Analysis was then put through the Confirmatory Factor Analysis, and it was seen that the structure with 21 item sand three factors pertaining to theLeisure Literacy Scale obtained by omitting five items had adequate fit indices. Based on those findings, it has been determined that the Leisure Literacy Scale is a tool of measurement that can produce valid and reliable measurements, that it can be used for measuring the level of leisure literacy of university students, who have just entered the adulthood, and that the scale that has been obtained is in congruence with the principles of the adulte ducation.

Anahtar Kelimeler

Leisure Literacy, University Students, Scale Development, Leisure Literacy Scale, Adult Education

YETİŞKİN EĞİTİMİ BAĞLAMINDA SERBEST ZAMAN OKURYAZARLIĞI ÖLÇEĞİ GELİŞTİRME: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin serbest zaman okuryazarlık düzeylerini ölçebilecek, aynı zamanda yetişkin eğitimi ilkeleri ile de uyumlu bir ölçme aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 Eğitim -Öğretim yılında Kırıkkale Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören toplam 869 öğrenci oluşmaktadır. Açımlayıcı Faktör Analizi sonucunda; “temel serbest zaman okuryazarlığı, işlevsel serbest zaman okuryazarlığı ve eylemsel serbest zaman okuryazarlığı” olarak isimlendirilen üç faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Bu yapıya Doğrulayıcı Faktör Analizi uygulanmış ve beş maddenin silinmesinden sonra ortaya çıkan Serbest Zaman Okuryazarlığı Ölçeği’ne ilişkin 21 madde ve üç faktörlü yapının yeterli uyum indekslerine sahip olduğunu görülmüştür. Sonuçta Serbest Zaman Okuryazarlığı Ölçeğinin geçerli ve güvenilir ölçümler üreten bir ölçme aracı olduğu ve yetişkinliğe yeni adım atan üniversite öğrencilerinin serbest zaman okuryazarlığı düzeylerini ölçmek amacıyla kullanılabileceği; ayrıca elde edilen ölçeğin yetişkin eğitimi ilkeleri ile de tutarlı olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Serbest Zaman Okuryazarlığı, Üniversite Öğrencileri, Ölçek Geliştirme, Serbest Zaman Okuryazarlığı Ölçeği, Yetişkin Eğitimi

Kaynakça

• Altun A., (2005). Gelişen Teknolojiler ve Yeni Okuryazarlıklar. AnıYayıncılık, Ankara.
• Altun A. (2010). “Kanada’daki Medya Okuryazarlığı Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme”. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi Cilt:10 Sayı:2 Yıl:10 Aralık-2010, ss.41-57.
• Altun A., E. Gençtürk, E. Çakmak, H. Köksal, K. Karatekin, N.E. Akhan, Ö.F. Sönmez, E.Ö. Yiğit, Z. Kuş, M. Keçe, S. Oğuz (2013). Sosyal Bilgiler İçin Çoklu Okuryazarlıklar, Editörler: Ebru Gençtürk, Kadir Karatekin, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Arslan S., (2013). “A New Concept In Literacy: Leisure Literacy”, Journal of Education and Sociology, 2013; 4(2), 145-149.
• Başar E.E. (2016). Hane Halklarının Sürdürülebilir Tüketim Davranışlarının Ölçülmesine Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Erzurum.
• Başol, G. (2013). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, (12.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Caldwell L. L. (2005); “Leisure and Health: Why is Leisure Therapeutic?”, British Journal of Guidance & Counselling, 33 (1), 7-26.
• Çokluk Ö., Şekercioğlu G., Büyüköztürk Ş., (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LİSREL Uygulamaları, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Erkuş A. (2012). Psikolojide Ölçme ve Ölçek Geliştirme-I, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Geray C. (2002). Halk Eğitimi, İmaj Yayıncılık, Ankara.
• http://books.google.com, Trends in Education, Satija B.R. (1999), 05.11.2017 tarihinde alınmıştır.
• Hutchinson S. and B. Robertson (2012). “Leisure Education: A New Goal For An Old Idea Whose Time Has Come”. Pedagogía Social. Revista Interuniversitaria. 19: 127-139.
• Jones I., Symon G. (2001). “Lifelong Learning As Serious Leisure: Policy, Practice and Potential”, Leisure Studies 20, p: 269–283.
• Kalaycı Ş. (2014). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (Ed.: Şeref Kalaycı), Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
• Knowles, M. (1996). Yetişkin Öğrenenler: Gözardı Edilen Bir Kesim, (Çev.; Serap Ayhan), A.Ü. Basımevi, Ankara.
• Miser R. (2010). Çevre Eğitimi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Mezunları Derneği Yayını, Ankara.
• Önal I. (2010). “Tarihsel Değişim Sürecinde Yasam Boyu Öğrenme ve Okuryazarlık: Türkiye Deneyimi”. Bilgi Dünyası. 11 (1), s. 101-121.
• Roth, C.E. (1992). “Environmental Literacy: Its Roots, Evolution, and Directims in The1990s”. Columbus, OH:ERIC Clearinghouse for Science, Mathematics, and Environmental Education.
• Sipahi B.,Yurtkoru E.S., Çinko M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi, Beta Yayınları, İstanbul.
• Sivan A., Ruskin H. (2000), Leisure Education, Community Development and Populations with Special Needs, , New York, CABI Publishing.
• Tavşancıl E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Nobel Yayınevi, Ankara.
• Tezcan M. (1976). “Boş Zaman Eğitimi ve Eğitim Politikamız”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt: 9 Sayı: 1.
• Tezcan M. (1994). Boş Zamanların Değerlendirilmesi Sosyolojisi, Atilla Kitabevi, Ankara.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayınları, Ankara.
• www.sporbilim.com, “Çağın Hareketsizlik Sorunu ve Aktif Yaşamın Kişiye Kazandırdıkları”, Zorba E., Kuter M. (2006). 13.06.2017 tarihinde alınmıştır.
• www.parks.ca.gov, “The Health and Social Benefits of Recreation, An Element of the California Outdoor Recreation Planning Program”, California State Parks; Sacramento, California, March 2005. 14.06.2017 tarihinde alınmıştır.