Türkiye’deki siyasal hayata yön ve biçim verme
noktasında tekrar ede gelen bir alışkanlık var. Normatif düzenlemeler yoluyla
toplumsal hayatın çeşitli kesimlerindeki aktör ve bağlılarının yönlendirilebileceği
doğrultusundaki peşin hüküm, her altüst oluş sonrasında yeni bir anayasal sistemin
teşkiliyle sorunların çözüleceği istikametinde. 1982 Anayasasını yapan irade,
bu tespitin en somut örneği. Yetmişli yıllar boyunca bir türlü sağlanamayan,
yönetimde istikrarı öne alıp, marjinal olarak tanımladığı kesimleri parlamento
dışına atmayı hedefleyen seçim barajları eliyle merkezin temsiline dayalı bir
siyasal sistemi öne alıyordu. Bu çalışmada, Türk siyasi hayatında en çok
tartışılan ve cumhuriyet tarihinin en uzun anayasası olma unvanını, 1924
Anayasasından almaya az bir zaman kalan 1982 Anayasasının mutfağı olan Danışma Meclisi’nin
hukuki altyapısı, teşkili, çalışma düzeni ve üye profili üzerinde duruluyor.
In
Turkey, there exists a recurring habit of directing and shaping political life.
The prejudice that actors and their dependents in various fractions of society
can be shaped by means of normative arrangements tends to claim that after
every upheaval problems can be resolved with a new constitutional system. The willpower
designing the Constituton 1982 is the most concrete example of this. 1982
Constitution gave primacy to a political system based on the representation of
center shooting for precluding fractions defined by it as marginal via electon
thresholds so as to ensure stability which lacks during the seventies. This
study tackles the judicial base, foundation, working principle and member
profile of the Constituent Assembly which is on the factory floor of the most
contradictory Constitution of Turkey, namely the 1982 Constitution and which is
about to outlive the 1924 Constitution as the most long-lasting constitution.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | January 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 19 |