Mukhtaŝars have been preferred in the teaching of Islamic law because they were
simply short and concise form of legal problems (masā’il). These books became
the primary sources in conveying the madhhab masā’il to the following generations
after a certain point in history. From among them, al-Mukhtaŝar by al-
Karkhī, the then head of the Hanafī fuqahā’ in Baghdad and one of the earliest
authors of mukhtaŝar, was very important. This work served as the main source
of Qudūrī’s al-Mukhtaŝar which was an exemplary text for the mukhtaŝars of the
Hanafī madhhab during the classical period. While Karkhī’s thoughts in legal
theory had an impact on the usūl al-fiqh of the madhhab, his al-Mukhtaŝar also
influenced the articulation of the furū‘ fiqh through Qudūrī’s al-Mukhtaŝar. It
thus became a guiding text for following mukhtaŝars of the madhhab in the classical
period.
Mezhep imamlarından aktarılan fıkıh mesâilini kısa ve öz olarak tek bir metinde
toplamalarının sağladığı kolaylıkla tedris faaliyetlerinde tercih sebebi olan muhtasarlar,
belli bir dönem sonra mezhep mesâilinin gelecek nesillere aktarılmasında
birinci el kaynaklar haline gelmişlerdir. Bu muhtasarlardan biri de Hanefî mezhebi
teşekkül dönemi ilk muhtasar müelliflerinden ve dönemin Bağdat Hanefîleri’nin
reisi Kerhî’nin el-Muhtasar’ıdır. Eser, Hanefî mezhebi klasik dönem muhtasarlarının
model metni Kudûrî’ye ait el-Muhtasar’ın da temel kaynağıdır. Kerhî’nin
usule dair görüşleri mezhebin usûl-i fıkıh anlayışında etkili olduğu gibi, fıkha dair
telif ettiği bu eseri de Kudûrî’nin el-Muhtasar’ı üzerinden mezhebin klasik dönem
muhtasar metinlerine yön vermiştir.
Subjects | Law in Context |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |