Dımaşk’ın En Zor Yılı: Şehrin Moğollar Tarafından İşgali (658/1260)

Year 2017, , 71 - 99, 01.06.2017

Harun Yılmaz

https://doi.org/10.26570/isad.326842

Cited By: 2

Abstract

Moğollar 656 (1258) yılında Bağdat’ı işgal ettikten sonra yönlerini daha batıdaki

İslâm beldelerine çevirdiler. Bu sırada Bilâdüşşam’da Eyyûbîler, Mısır’da ise yaklaşık

on yıl önce Eyyûbî hâkimiyetine son veren Memlükler hâkimdi. Moğollar’ın

özellikle Halep’i ele geçirdiklerinde burada gerçekleştirdikleri katliam ve yağmalar

bütün bölgede büyük bir korkuya ve endişeye sebep oldu. Bunun üzerine aralarında

Bilâdüşşam’ın en önemli merkezi olan Dımaşk’ın da bulunduğu bölgedeki

birçok şehir herhangi bir direniş göstermeden Moğollar’a teslim oldu. Dımaşk’ın

Moğollar tarafından işgaliyle Eyyûbîler tarih sahnesinden çekildiler. Dımaşk ise

Moğollar Aynicâlût Savaşı’nda Memlükler tarafından mağlûp edilinceye kadar

yaklaşık sekiz ay işgal altında kaldı. Moğol işgali, siyasî ve askerî alanda değişikliklere

sebep olduğu kadar şehrin dinî, ilmî, ekonomik hayatında da önemli

sonuçlar doğurdu. İşgal, Dımaşk’ta özellikle üç alanda önemli etkiler meydana

getirdi: Müslüman-hıristiyan ilişkilerinde gerilimler ve yeni bir toplumsal düzen

kurma teşebbüsü; mansıplar üzerinden birtakım ulemâ ile ilişkiler kurma ve

ilmî mansıplardaki değişiklikler; güvenlik kaygısı sebebiyle aralarında ulemâdan

isimlerin de bulunduğu çok sayıda insanın şehirden göçü. Moğol işgali sırasında

Dımaşk’ta meydana gelen gelişmeler ile işgalin hemen ardından yaşanan restorasyon

dönemini ele alan bu makale, işgalin özellikle şehirdeki ulemâya etkisi

üzerinde durmaktadır.

Keywords

Dımaşk, Eyyûbîler, kādılkudatlık, Moğollar, ulemâ

The Hardest Year of Damascus: The Invasion of the City by the Mongols (658/1260)

Abstract

Following the invasion of Baghdād in 656 (1258), the Mongols headed further west

in Muslim lands. At the time, Ayyūbids controlled Bilād al-Shām while Mamlūks

ruled in Egypt, having put an end to Ayyūbid domination ten years earlier. The

Mongols’ massacres and usurpation, especially when they captured Aleppo, caused

great fear and anxiety throughout the region. Therefore, many of the cities in

the region, including Damascus, the most important centre of Bilād al-Shām, surrendered

to the Mongols without any resistance. The Ayyūbid dynasty collapsed

with the Mongols’ invasion of Damascus, a city which remained in Mongol hands

for about eight months until they were defeated by the Mamlūks in the battle of

‘Ain Jālūt. The Mongol invasion led to significant changes in religious, scientific

and economic life in Damascus, and changed the political and military structures

in the city. The invasion of Damascus caused basically three major developments:

High tension in Muslim-Christian relations and the attempt to establish a new

social order; building relations with scholars (‘ulamā’) through appointments to

teaching positions, and the reorganization of positions themselves; and finally the

migration of people, including scholars, from the city due to insecure conditions.

This article deals with the developments that took place in Damascus during the

Mongol invasion and the following restoration period, with a special reference to

their influence upon the scholarly community of the city.

Keywords

Damascus, Ayyūbids, office of chiefqādī, Mongols, ‘ulamā’

References

• Alinge, Curt, Moğol Kanunları, çev. Çoşkun Üçok, Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1967.
• Alshech, Eli, “Islamic Law, Practice, and Legal Doctrine: Exempting the Poor from the Jizya Under the Ayyubids (1171-1250)”, Islamic Law and Society, 10/3 (2003): 363-74.
• Amitai-Preiss, Reuven, Mongols and Mamluks: The Mamluk-Ilkhânid War 1260-1281, Cambridge: Cambridge University, 1996.
• Avcı, Casim, “İbn Şeddâd, İzzeddin”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA), 1999, XX, 374-76.
• Bezer, Gülay Öğün, “Tuğteginliler”, DİA, 2012, XLI, 349-51.
• Ebû Şâme el-Makdisî, Terâcimü ricâli’l-karneyni’s-sâdis ve’s-sâbi‘, nşr. Seyyid İzzet Attâr el-Hüseynî, Kahire: Dârü’l-kütübi’l-melikiyye, 1947.
• Ebü’l-Fidâ, Târîh, haz. Mahmûd Deyyûb, I-II, Beyrut: Dârü’l-kütübi’l-ilmiyye, 1417/1997.
• Gilbert, Joan Elizabeth, “The Ulama of Medieval Damascus and the International World of Islamic Scholarship” (doktora tezi), University of California-Berkeley, 1977.
• Humphreys, R. Stephen, From Saladin to the Mongols, Albany: State University of New York, 1977.
• İbn Ebû Usaybia, Uyûnü’l-enbâ’ fî tabakāti’l-etıbbâ’, nşr. Nizâr Rızâ, Beyrut: Dâru mektebeti’l- hayât, t.y.
• İbn Hallikân, Vefeyâtü’l-a‘yân, nşr. İhsan Abbas, I-VIII, Beyrut: Dâru Sâdır, 1398/1978.
• İbn Kādî Şühbe, Tabakātü’ş-Şâfiiyye, nşr. Abdülhalîm Han, I-IV, Beyrut: Âlemü’l-kütüb, 1407/1987.
• İbn Kesîr, Ebü’l-Fidâ, el-Bidâye ve’n-nihâye, nşr. Abdullah b. Abdülmuhsin et-Türkî, I-XXI, Cîze: Hicr li’t-tıbâa ve’n-neşr, 1417-20/1997-99.
• İbn Vâsıl, Müferricü’l-kürûb: Die Chronik des ibn Wāsil: Mufarriğ al-Kurūb fī Ahbār Banī Ayyūb, nşr. Mohamed Rahim, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2010.
• İbnü’l-İmâd, Şezerâtü’z-zeheb, nşr. Abdülkādir el-Arnaût - Mahmûd el-Arnaût, I-X, Beyrut: Dâru İbn Kesîr, 1406-14/1986-93.
• Jackson, Peter, The Mongols and the West, New York: Routledge, 2014. Kafalı, Mustafa, “Cengiz Han”, DİA, 1993, VII, 367-69.
• Kuşçu, Ayşe Dudu, Eyyûbî Devleti Teşkilatı, Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2013.
• Lane, George, Early Mongol Rule in Thirteenth Century Iran: A Persian Renaissance, London: Routledge Curzon, 2005.
• Makrîzî, Kitâbü’s-Sülûk li-ma‘rifeti düveli’l-mülûk, nşr. Muhammed Mustafa Ziyâde, I-II, Kahire: Matbaatü’l-cenne, 1956.
• Merçil, Erdoğan, “Şahne”, DİA, 2010, XXXVIII, 292-93.
• Nuaymî, ed-Dâris fî târîhi’l-medâris, nşr. Ca‘fer el-Hasenî, I-II, Kahire: Mektebetü’ssekāfeti’d- dîniyye, 1988.
• Nüveyrî, Nihâyetü’l-ereb fî fünûni’l-edeb, nşr. Müfîd Kumeyha v.dğr., I-XXXIII, Beyrut: Dârü’l-kütübi’l-ilmiyye, 1424/2004.
• Özaydın, Abdülkerim, “Aynicâlût Savaşı”, DİA, 1991, IV, 275-76.
• Özel, Ahmet, “Klasik İslâm Devletler Hukukunda Ülke Kavramı ve Günümüzdeki Durum: İbn Teymiyye’nin Mardin Fetvası ile Benzeri Diğer Bazı Fetvalar”, Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 43 (2012): 41-64.
• Reşîdüddin Fazlullāh-ı Hemedânî, Câmiu’t-tevârîh: İlhanlılar Kısmı, çev. İsmail Aka v.dğr., Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2013.
• Sa‘dî, Abbas Fâzıl, Yâkūt el-Hamevî, Beyrut: Dârü’t-Talîa, 1992.
• Safedî, el-Vâfî bi’l-vefeyât, nşr. Ahmed el-Arnaût - Türkî Mustafa, I-XXIX, Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, 1420/2000.
• Spuler, Bertold, İran Moğolları, çev. Cemal Köprülü, Ankara: Türk Tarih Kurumu, 1957.
• Sübkî, Tâceddin, Tabakātü’ş-Şâfiiyyeti’l-kübrâ, nşr. Mahmûd Muhammed Tanâhî - Abdülfettâh Muhammed el-Hulv, I-X, Kahire: Matbaatü Îsâ el-Bâbî el-Halebî, 1383-96/ 1964-76.
• Şeşen, Ramazan, Salâhaddin Eyyûbî ve Devri, İstanbul: İslam Tarih, Sanat ve Kültürünü Araştırma Vakfı, 2000.
• Şeşen, Ramazan, Salahaddin’den Baybars’a Eyyûbîler-Memluklar (1193-1260), İstanbul: İslam Tarih, Sanat ve Kültürünü Araştırma Vakfı, 2007.
• Şirinov, Agil, “Tûsî, Nasîrüddin”, DİA, 2012, XLI, 437-42.
• Tomar, Cengiz, “el-Melikü’n-Nâsır Yûsuf ”, DİA, 2004, XXIX, 78-79.
• Yılmaz, Harun, “Zengîler ve Eyyûbîler Döneminde Dımaşk’ta “Medrese” (1154-1260)” (doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2014.
• Yılmaz, Harun, “Meşîhatüşşüyûh’un Doğuşu ve Mısır’da İki Hankah: Sa’îdü’s-Sü’adâ Siryâkûs”, Tasavvuf, 15/34 (2014): 1-21.
• Yûnînî, Kutbüddin, Zeylü Mir’âti’-zamân, I-IV, Haydarâbâd: Dâiretü’l-maârifi’l- Osmâniyye, 1374-80/1954-61.
• Zehebî, Târîhu’l-İslâm: 651-660, nşr. Ömer Abdüsselâm Tedmürî, Beyrut: Dârü’l-kitâbi’l- Arabî, 1419/1999.