In this article I examine the impact of the Prophetic Sunnah on the dual (al-muthanna) in cases of predominance (al-taghlib). In this research, I identify seventeen dual forms that were introduced by the Sunnah and non-existent in the extant pre-Islamic literary heritage. These dual forms include: al-adh'anani - the first and second calls to prayer, al-bardani - the dawn prayer and the afternoon prayer, al-thaqalani - the Qur'an and the Ahl al-Bayt (the Prophet’s household), al-haraman - Mecca and Medina, and al-shifa'ani - honey and the Noble Qur'an. I employ the descriptive and historical approach, examining each dual form in its context and explaining its meaning as well as the linguistic and rhetorical connotations. Each of these dual forms is a new finding of this area, as there have been no dedicated studies addressing the novelty of this phenomenon in the Sunnah. One of the main challenges I faced was verifying the absence of these dual forms in the pre-Islamic literary heritage and ensuring that they were introduced in the Sunnah. The Historical Dictionary of the Qatari Language played a pivotal role in this regard.
-
Bu çalışmada “tağlîb” sanatıyla ikil yapılan kelimelere hadislerin etkisi ele alınacaktır. Bu bağlamda bize ulaşan câhiliye kaynaklarında görülmeyip hadislerde görülen on yedi kelime incelenecektir. Örneğin ezân ve kamet için el-ezânân kelimesi, sabah ve ikindi namazları için el-berdân kelimesi, Kur’ân ve ehl-i beyt için es-sekelân kelimesi, Mekke ve Medine için el-heremân kelimesi ile Kurân-ı Kerim ve bal için eş-şifâân kelimesi bu kelimelerden bazılarıdır. Araştırmada betimleyici ve tarihsel yaklaşım benimsenmiş olup her ikil kendi bağlamında incelenmiş, içerdiği anlam ve dilsel imalar açıklanmıştır. Hadislerde tağlîb sanatıyla elde edilen ikiller hakkında bağımsız bir çalışmanın yapılmamış olması bu konunun seçilme nedenleri arasında zikredilebilir. Araştırma konusu hakkında karşılaşılan en önemli zorluklardan biri, İslam öncesi mirasta tağlîb sanatıyla oluşan ikil kelimelerin varlığının tespit edilememesi ve bu olgunun hadislerle ortaya çıkmış olması meselesidir. Bu konunun aydınlatılmasında Mu‘cemu’d-Devha et-Târîhî Sözlüğünün katkısı oldukça fazladır. Giriş bölümünden sonra araştırmanın özünü oluşturan kelimelerin alfabetik sıraya göre listelendiği bölüm bulunmaktadır. Sonuç kısmında ise ulaşılan önemli bilgilere yer verilmiştir.
Çalışmanın tüm süreçlerinin araştırma ve yayın etiğine uygun olduğunu, etik kurallara ve bilimsel atıf gösterme ilkelerine uyduğumu beyan ederim.
-
يدور هذا البحث حول أثر السنة النبوية في المثنى على التغليب، فيقف عند سبعة عشر مثنى مما ابتكرته السنة ولم يُلْفَ في التراث الجاهلي المتناهي إلينا؛ كـ(الأَذَانَانِ): الأذان والإقامة، و(البَرْدَان): صلاة الصبح، وصلاة العصر، و(الثّقلان): القرآن وأهل البيت، و(الحَرَمَان): مكة والمدينة، و(الشفاءان): العسل والقرآن الكريم، وقد سلك الباحث المنهج الوصفي والتّاريخي، فوقف عند كل مثنّى في سياقه، مبينًا معناه، وما يحويه سياقه من دلالات بلاغية ولغوية، وقد كان كل مثنى من هذه المثنيات نتيجة جديدة من نتائج هذا البحث، والذي دفعني إلى الكتابة في هذا الموضوع عدم تخصيص دراسة مستقلة تتناول هذه الظاهرة الجديدة في السنة، ومن أهم التحديات التي واجهتني مسألة التحقق من خلو التراث الجاهلي من هذا المثنى، والتأكد من أن ولادته كانت في السنة، وقد كان لمعجم الدوحة التاريخي اليد العليا في ذلك. وقد كان البحث في مقدمة، فتمهيد، فصُلْب البحث الذي سردت فيه الألفاظ حسب ترتيب الحروف الهجائية، ثم خاتمة تضمنت أهم النتائج الّتي خلص إليها الباحث، فثبت للمصادر والمراجع.
-
Primary Language | Arabic |
---|---|
Subjects | Arabic Language and Rhetoric |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Project Number | - |
Publication Date | January 20, 2025 |
Submission Date | May 12, 2024 |
Acceptance Date | November 12, 2024 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 53 |