Abstract
Uluslararası ticarette başka ülkelere mal gönderecek satıcı ile alacağı malın bedelini gönderecek alıcı, sözleşmenin karşı tarafının borcunu uygun bir şekilde yerine getireceğinden emin olmak ister. Akreditif de bunu sağlamaya yönelik bir kurumdur. Akreditif, mal satın almış bir kişinin, bir banka ile anlaşarak, sözleşme ile belirlenmiş belirli belgelerin satıcı tarafından ibrazı üzerine, borcun ödenmesinin sağlanmasına yönelik bir sözleşmedir. Akreditif amiri, akreditifi açtıran kişidir. Akreditif lehtarı ise malın satıcısı konumundadır. Akreditif amiri ile lehtar arasında, temel ilişki olarak da adlandırılan, genellikle satım sözleşmesi niteliğindeki hukuki ilişki akreditifin dayanağını oluşturmaktadır. Taraflar arasındaki bu temel ilişki ve bu ilişkideki akreditif şartı sebebiyle tarafların çeşitli borçları doğmaktadır. Çalışmamızda, akreditif amiri ile akreditif lehtarı arasındaki hukuki ilişki ve tarafların borçları ve bu borçlara uyulmaması durumunda ortaya çıkabilecek sonuçlar incelenecektir.
References
- Aydos, O. S. (2000). Akreditif, Ankara, Turhan Kitabevi.
- Bahtiyar, M. (1990). Akreditif ve Milletlerarası Özel Hukukta Doğurduğu Sorunlar. Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, 15(3), 71-88.
- Çabri, S. (2016). Akreditifte Temel İlişkiden Doğan Borcun Hiç veya Gereği Gibi İfa Edilmemesinin Akreditif İlişkisine Etkisi. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(3), 615-644.
- Dayınlarlı, K. (1990). Dış Ticaret İşlemlerinde Akreditif. Yargıtay Dergisi, (3), 406-423.
- Doğan, V. (2005). Uluslararası Ticarette Ödeme Aracı Olarak Akreditif. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Ekici, A. (1995). Akreditifin Hukuki Niteliği ve Tarafların Yükümlülükleri. İstanbul: Beta Yayınları.
- Erdoğan, İ. (2000). Akreditif Sözleşmeleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Göğer, E. (1980). Akreditif Muamelesi ve Hukukî Mahiyeti. Ankara: Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları.
- Kaya, A. (1995). Belgeli Akreditifte Lehtarın Hukukî Durumu. İstanbul: Beta Yayınları.
- Kostakoğlu, C. (2010). Akreditif. İstanbul: Beta Yayınları.
- Özel, S. (2013). Akreditif İlişkisinde UTO Kurallarının (UCP 600) Bankalar Arası İlişkiye Etkisi. Türk-Çin Hukuk Zirvesi, 12-14 Haziran 2012. İstanbul: Adalet Yayınevi.
- Özel, S. (1991). Akreditif ve Hukuki Niteliği. İstanbul: Beta Yayınları.
- Reisoğlu, S. (1995). Türk Hukuku’nda ve Bankacılık Uygulamasında Akreditif. Ankara.
- Somuncuoğlu, Ü. (2001). Akreditif Hukukunun Genel Hükümleri, İstanbul: Milsan Yayınevi.
- Tekinalp, Ü. (2009). Banka Hukukunun Esasları. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
- Uluç, M. R. (1966). Borçlar Hukuku Açısından Akreditif. Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, 3(3), 432-478.
Legal Relationship between the Supervisor of a Letter of Credit and the Beneficiary of a Letter of Credit
Abstract
Abstract
In international trade, the seller who will send goods to other countries and the buyer who will send the price of the goods to be bought want to be sure that the other party of the contract will fulfill its debts properly. The letter of credit is an institution that aims to provide this. A letter of credit is a contract made by a person who has purchased goods, upon the submission of certain documents determined by the contract by the seller, by making a contract with a bank to ensure the payment of the debt. The supervisor of the letter of credit is the person who opens the letter of credit. The beneficiary of the letter of credit is the seller of the goods. The legal relationship between the supervisor and the beneficiary of the letter of credit, also called the basic relationship, which is generally in the nature of a sales contract, constitutes the basis of the letter of credit. Due to this basic relationship between the parties and the clause of the letter of credit in this relationship, various debts of the parties arise. In this study, the legal relationship between the supervisor of the letter of credit and the beneficiary of the letter of credit and the debts of the parties will be examined.
Keywords
supervisor of a letter of credit beneficiary of a letter of credit basic relationship clause of the letter of credit
References
- Aydos, O. S. (2000). Akreditif, Ankara, Turhan Kitabevi.
- Bahtiyar, M. (1990). Akreditif ve Milletlerarası Özel Hukukta Doğurduğu Sorunlar. Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, 15(3), 71-88.
- Çabri, S. (2016). Akreditifte Temel İlişkiden Doğan Borcun Hiç veya Gereği Gibi İfa Edilmemesinin Akreditif İlişkisine Etkisi. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(3), 615-644.
- Dayınlarlı, K. (1990). Dış Ticaret İşlemlerinde Akreditif. Yargıtay Dergisi, (3), 406-423.
- Doğan, V. (2005). Uluslararası Ticarette Ödeme Aracı Olarak Akreditif. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Ekici, A. (1995). Akreditifin Hukuki Niteliği ve Tarafların Yükümlülükleri. İstanbul: Beta Yayınları.
- Erdoğan, İ. (2000). Akreditif Sözleşmeleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Göğer, E. (1980). Akreditif Muamelesi ve Hukukî Mahiyeti. Ankara: Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları.
- Kaya, A. (1995). Belgeli Akreditifte Lehtarın Hukukî Durumu. İstanbul: Beta Yayınları.
- Kostakoğlu, C. (2010). Akreditif. İstanbul: Beta Yayınları.
- Özel, S. (2013). Akreditif İlişkisinde UTO Kurallarının (UCP 600) Bankalar Arası İlişkiye Etkisi. Türk-Çin Hukuk Zirvesi, 12-14 Haziran 2012. İstanbul: Adalet Yayınevi.
- Özel, S. (1991). Akreditif ve Hukuki Niteliği. İstanbul: Beta Yayınları.
- Reisoğlu, S. (1995). Türk Hukuku’nda ve Bankacılık Uygulamasında Akreditif. Ankara.
- Somuncuoğlu, Ü. (2001). Akreditif Hukukunun Genel Hükümleri, İstanbul: Milsan Yayınevi.
- Tekinalp, Ü. (2009). Banka Hukukunun Esasları. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
- Uluç, M. R. (1966). Borçlar Hukuku Açısından Akreditif. Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, 3(3), 432-478.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | February 5, 2022 |
| Submission Date | October 17, 2021 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 7 Issue: 1 |
