The first regulation about working life in Ottoman Empire is Dilaver Paşa Regulations
started to be implemented in 1867. The real name of the regulation
which is known as Dilaver Paşa Regulations is “The Regulations of Ereğli
Maden-i Humayun Administration”. The reason why Dilaver Paşa Regulations
emerged is to provide coal mineral production become as an economic value
by bringing compulsory labour due to the fact that there were low payment and
hard working conditions in coal mineral production. When the studies about
Dilaver Paşa Regulations were investigated, it was observed that the studies investigated
the effects of the Regulations on economics, production and productivity,
but there was a gap on the subject about working life regulations. However,
Dilaver Paşa Regulations have an important position in labour relations
history as it is the first regulation on working life. This regulation involves
several regulations about working life such as restricting daily working hours
to 10 hours beside negative rules such as compulsory labour, determining the
work and rest durations, constructing the harbouring places by employer, determining
the priority of unpaid wages on the other dues, the advance notice
obligation of the employer to prevent the collective falling out of work in case
the shutdown of the employer, treatment of the employees even if their illnesses
are out of importance, allowing the employess to go their home in case
their illnesses are important, and alternate working rules. The literature review
shows that the provisions on compulsory labour were implemented with hard
sanctions in practice, and the provisions on working life cannot find sufficient
supervision and implementation areas
Osmanlı Devletinde çalışma hayatına yönelik olarak yapılan ilk düzenleme
1867 yılında uygulanmaya başlanan Dilaver Paşa Nizamnamesidir. Dilaver
Paşa Nizamnamesi olarak bilinen nizamnamenin gerçek adı “Ereğli Maden-i
Hümayun İdaresinin Nizamnamesi”dir. Dilaver Paşa Nizamnamesinin ortaya
çıkış nedeni kömür üretiminde düşük ücretlerin ve ağır çalışma koşullarının
olması nedeniyle zorunlu çalışmayı getirerek, ekonomik bir değer haline gelen
kömür üretimini sağlamaktır. Dilaver Paşa Nizamnamesine yönelik çalışmalar
incelendiğinde yapılan çalışmaların, nizamnamenin ekonomi, üretim ve verimlilik
üzerine etkilerinin incelendiği ancak çalışma hayatına yönelik düzenlemeleri
ile ilgili alanda boşluklar olduğu görülmektedir. Ancak Dilaver Paşa
Nizamnamesi çalışma yaşamına ilişkin ilk düzenleme olması nedeniyle çalış-
ma ilişkileri tarihinde önemli bir yere sahiptir. Zorunlu çalışma gibi olumsuz
kuralların yanı sıra çalışma saatlerini günlük 10 saat olarak sınırlandırması,
çalışma ve dinleme sürelerinin belirlenmesi, barınma yerlerinin işveren tarafından
yapılması, ücret alacaklarının diğer alacaklara göre öncelikli olmasının
belirlenmesi, işçilerin toplu halde işsiz kalmalarını önlemek amacıyla işverenin
işyerini kapatması durumunda önceden bildirme yükümlülüğünün olması,
işçilerin önemsiz sayılabilecek hastalıklarının tedavi edilmesi, eğer ağır bir
hastalık durumu söz konusu ise evlerine gönderilmesi, münavebeli çalışma
gibi kuralları içermesi açısından çalışma hayatına ilişkin düzenlemelere yer
vermiştir. Yapılan literatür taramasında uygulamada zorunlu çalışmaya yönelik
hükümler sert yaptırımlarla uygulandığı, çalışma hayatına yönelik hükümler
yeterli denetim ve uygulama alanı bulamadığı görülmektedir.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 25, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 3 Issue: 6 |