Research Article
BibTex RIS Cite

The Meaning Of Reality Shows On Television To Female Audiences

Year 2023, , 705 - 742, 29.09.2023
https://doi.org/10.46928/iticusbe.1161367

Abstract

In this study, which deals with reality show programs broadcast on weekdays on private television channels, the reasons for the interest of female viewers in such programs are investigated. Purpose: It is aimed to determine the meanings of these programs, which are thought to be watched heavily by women, in the minds of female viewers and to reveal what they mean to them. The study was carried out in order to reveal the meaning patterns of the format and content of the daytime relaity shows produced as commercial programs, which are structured to maximize profit, and the viewer's thoughts about these programs. Method: In this framework, the interview technique, which is one of the qualitative research techniques, was used. The population of the research is the female viewers who watch the reality show programs broadcast on private television channels in Turkey. 10 female viewers selected from this universe by using the "purposive sampling" technique were interviewed. It was determined as a criterion for women to watch one or more reality show programs for at least 2 hours a day on weekdays. For this reason, female viewers who met this criterion were determined and face-to-face interviews were conducted. Results: According to the data obtained, it was found out that women mostly evaluated daytime reality shows negatively and these programs affected them badly. Although women sometimes learn positive lessons from the stories they watch in daytime reality shows, they generally think that these programs harm individuals in the society and set a bad example. It can also be stated that women watch reality shows with a certain awareness, but this awareness does not include a dimension that will end watching such programs. Originality: It can be stated that the study is important in terms of revealing the meaning patterns in the female audience who watch these programs intensively on reality shows, one of the most watched program types of private television channels, and presenting scientific data by determining what kind of effects they have on women. It is thought that the study is original in that the data obtained will create an awareness in the audience against such programs and that such academic studies are not sufficiently included in the context of recent television culture in the literature. The study will also contribute to the literature as it is an audience study and reveals the different thoughts of the audience about Reality Shows in the context of today's conditions.

References

  • Adaklı, G. (2001). Televizyon Türlerinde Dönüşüm. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yıllık 1999 Mahmut Tali Öngören’e Armağan. Şubat, Özel Sayı: “Sinema ve Televizyon”, 229-253.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1), 231-274.
  • Biressi, A. and Nunn (2005). Heather, Reality Tv: Realism and Revalation Great Britian. London: Wall Flower Press.
  • Burton, G. (2010). Görünenden Fazlası. (Çev. N. Dinç). İstanbul: Alan Yayıncılık.
  • Çankaya, Ö., (1997). Dünden Bugüne Radyo ve Televizyon. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Çaplı, B.ve Dündar, C., (1995). 80’lerden 2000’lere Televizyon. Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi: Yüzyıl Biterken, (15), 1376-1386.
  • Çelenk, S. (2005). Televizyon, Temsil, Kültür. Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Dauncey, Hugh D. (March 1996). French `Reality Television'More than a Matter of Taste? European Journal of Communication, 11(1), 83-106.
  • Feuer, J. (2005/1992). Genre Study and Television. (R. C. Allen, Ed.) Channels of Discourse, Reassembled. Routledge. Gitlin, T. (February 1979). Prıme Tıme Ideology: The Hegemonıc Process In Televısıon Entertaınment. Socıal Problems. 26 (3), 251-266.
  • Gittlin, T. (1994). Insıde Prıme Tıme. Routledge.
  • Groombridge, B. (1976). Televizyon ve Toplum. (Çev. A. Usluata). İstanbul: Reklam Yayınları.
  • Hill, A. (2005). Reality Tv Audiences and Popüler Factual Television. Routledge.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Kavramlar-İlkeler-Teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Katırcıoğlu, E. (2011). Önsöz. E. İlhan, E. Bakkalbaşıoğlu, Ed.). Türkiye’de Medyanın Ekonomi Politiği: Sektör Analizi. (13-14). İstanbul: TESEV Yayınları.
  • Kaya, R. (Şubat 2001). Televizyon Medyanın Amiral Gemisi ya da Globalleşmenin Taşıyıcısı. (A. Kartarı, D. Beybin Kejanlıoğlu, Ed.). Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yıllık 1999, Mahmut Tali Öngören’e Armağan. Özel Sayı: “Sinema ve Televizyon”, 199-206.
  • Kilborn, R. (1994). ‘How Real Can You Get’, Recent Developments in ‘Reality” Television’. European Journal of Communication, 9 (4), 421.439. https://doi.org/10.1177/0267323194009004003
  • Küçükcan, U. Ö. (2019), Medya Sarkacı: Kurgu İle Gerçeklik Arasında Suç. Türk Dünyası Araştırmaları. 123 (242), 11-34.
  • Küçükerdoğan, B. (2009). “Kültür ve Televizyon”, Televizyo ve… B. Küçükerdoğan (Editör). Ankara: Ütopya Yayınları, 69-109. Locher, Miriam, A. (2015). Review of: Real Talk. Reality Television and Discourse Analysis in Action. Journal of Pragmatics, 75, 25–27.
  • Mutlu, E. (1991). Televizyonu Anlamak. Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Mutlu E. (1995). Televizyonda Program Yapımı. Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Rose, G. B. and Edgerton Gary R. (2005). İntroduction Television Genres in Transition. (G. R. Edgerton and B. G. Rose, Ed.). Thinking Outside Thebox A Contemporary Television Genre Reader. (1-16). The University Press of Kentucky.
  • Rushdie, S. (Haziran, 2001). Reality TV: a death of talent and the death of morality. The Guardian, https://www.theguardian.com/books/2001/jun/09/salmanrushdie.
  • Şentürk, R. (2010). Televizyon ve Magazin Kültürü. Selçuk İletişim Dergisi. 6 (2), 174-190.
  • Uluç, G. (2008). Küreselleşen Medya: İktidar ve Mücadele Alanı, Olanaklar-Sorunlar-Tartışmalar. İzmir: Anahtar Kitaplar. Yıldırım, S. ve Esen, H. (2018). Reality Tv Programları Bağlamında Türk Televizyon Kültürünün Dönüşümü. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli Dergisi. 26(3), 486-501.

Televizyonda Reality Show’ların Kadın İzleyiciler İçin Anlamları

Year 2023, , 705 - 742, 29.09.2023
https://doi.org/10.46928/iticusbe.1161367

Abstract

Özel televizyon kanallarında hafta içi gündüz kuşağında yayınlanmakta olan Reality Show programlarının ele alındığı bu çalışmada, kadın izleyicilerin bu tür programlara yönelik ilgisinin nedenleri araştırılmıştır. Amaç: Özellikle kadınlar tarafından yoğun biçimde izlendiği düşünülen bu programların, kadın izleyicilerin zihnindeki anlamlarını belirlemek, onlar için ne ifade ettiğini ortaya çıkarmak hedeflenmektedir. Çalışma, ticari birer program olarak üretilen gündüz Relaity Showlarının, kârı maksimize etmek için yapılandırılan biçim ve içeriklerinin izleyicideki anlam örüntülerini ortaya çıkarmak ve izleyicinin bu programlara dair düşüncelerini açığa çıkarmak üzere gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Bu çerçevede nitel araştırma tekniklerinden biri olan görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırma evreni Türkiye'de özel televizyon kanallarında yayınlanmakta olan Reality Show programlarını izleyen kadın izleyicilerdir. Bu evren içinden "amaçlı örneklem" tekniği kullanılmak suretiyle seçilen 10 kadın izleyici ile görüşülmüştür. Kadınların hafta içi günde en az 2 saat bir ya da daha fazla Reality Show programını izlemeleri, ölçüt olarak belirlenmiştir. Bu nedenle bu ölçüte uyan kadın izleyiciler amaçlı olarak belirlenmiş ve yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Bulgular: Elde edilen verilere göre, kadınların gündüz Reality Showlarını yoğunlukla olumsuz olarak değerlendirdikleri ve bu programların onları negatif etkilediği bilgisine ulaşılmıştır. Kadınlar, gündüz Realiy Showlarında izledikleri hikâyelerden zaman zaman olumlu dersler çıkarsalar da genel olarak bu programların toplumdaki bireylere zarar verdiğini ve kötü örnek teşkil ettiğini düşünmektedir. Kadınların Reality Showları, belirli bir farkındalıkla izledikleri ancak, bu farkındalığın bu tür programları izlemeyi sonlandıracak bir boyut içermediği de ifade edilebilir. Özgünlük: Çalışmanın özel televizyon kanallarının en çok seyredilen program türlerinden biri olan Reality Show’ların, bu programları yoğun olarak seyreden kadın izleyicilerdeki anlam örüntülerini ortaya çıkaracak olması ve kadınlarda ne tür etkiler oluşturduğunu belirleyerek bilimsel veriler sunması bakımından önemli olduğu düşünülmektedir. Çalışmanın, ulaşılan verilerin bu tür programlara karşı izleyicide bir farkındalık yaratacak olması ve literatürde bu tür akademik çalışmaların son dönem televizyon kültürü bağlamında yeterli düzeyde yer almaması açısından özgün olduğu düşünülmektedir. Çalışma, bir izleyici çalışması olması ve izleyicilerin Reality Showlarla ilgili farklı düşüncelerini günümüz koşulları bağlamında açığa çıkarması nedeniyle de literatüre katkı sağlayacaktır.

References

  • Adaklı, G. (2001). Televizyon Türlerinde Dönüşüm. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yıllık 1999 Mahmut Tali Öngören’e Armağan. Şubat, Özel Sayı: “Sinema ve Televizyon”, 229-253.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1), 231-274.
  • Biressi, A. and Nunn (2005). Heather, Reality Tv: Realism and Revalation Great Britian. London: Wall Flower Press.
  • Burton, G. (2010). Görünenden Fazlası. (Çev. N. Dinç). İstanbul: Alan Yayıncılık.
  • Çankaya, Ö., (1997). Dünden Bugüne Radyo ve Televizyon. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Çaplı, B.ve Dündar, C., (1995). 80’lerden 2000’lere Televizyon. Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi: Yüzyıl Biterken, (15), 1376-1386.
  • Çelenk, S. (2005). Televizyon, Temsil, Kültür. Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Dauncey, Hugh D. (March 1996). French `Reality Television'More than a Matter of Taste? European Journal of Communication, 11(1), 83-106.
  • Feuer, J. (2005/1992). Genre Study and Television. (R. C. Allen, Ed.) Channels of Discourse, Reassembled. Routledge. Gitlin, T. (February 1979). Prıme Tıme Ideology: The Hegemonıc Process In Televısıon Entertaınment. Socıal Problems. 26 (3), 251-266.
  • Gittlin, T. (1994). Insıde Prıme Tıme. Routledge.
  • Groombridge, B. (1976). Televizyon ve Toplum. (Çev. A. Usluata). İstanbul: Reklam Yayınları.
  • Hill, A. (2005). Reality Tv Audiences and Popüler Factual Television. Routledge.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Kavramlar-İlkeler-Teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Katırcıoğlu, E. (2011). Önsöz. E. İlhan, E. Bakkalbaşıoğlu, Ed.). Türkiye’de Medyanın Ekonomi Politiği: Sektör Analizi. (13-14). İstanbul: TESEV Yayınları.
  • Kaya, R. (Şubat 2001). Televizyon Medyanın Amiral Gemisi ya da Globalleşmenin Taşıyıcısı. (A. Kartarı, D. Beybin Kejanlıoğlu, Ed.). Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yıllık 1999, Mahmut Tali Öngören’e Armağan. Özel Sayı: “Sinema ve Televizyon”, 199-206.
  • Kilborn, R. (1994). ‘How Real Can You Get’, Recent Developments in ‘Reality” Television’. European Journal of Communication, 9 (4), 421.439. https://doi.org/10.1177/0267323194009004003
  • Küçükcan, U. Ö. (2019), Medya Sarkacı: Kurgu İle Gerçeklik Arasında Suç. Türk Dünyası Araştırmaları. 123 (242), 11-34.
  • Küçükerdoğan, B. (2009). “Kültür ve Televizyon”, Televizyo ve… B. Küçükerdoğan (Editör). Ankara: Ütopya Yayınları, 69-109. Locher, Miriam, A. (2015). Review of: Real Talk. Reality Television and Discourse Analysis in Action. Journal of Pragmatics, 75, 25–27.
  • Mutlu, E. (1991). Televizyonu Anlamak. Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Mutlu E. (1995). Televizyonda Program Yapımı. Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Rose, G. B. and Edgerton Gary R. (2005). İntroduction Television Genres in Transition. (G. R. Edgerton and B. G. Rose, Ed.). Thinking Outside Thebox A Contemporary Television Genre Reader. (1-16). The University Press of Kentucky.
  • Rushdie, S. (Haziran, 2001). Reality TV: a death of talent and the death of morality. The Guardian, https://www.theguardian.com/books/2001/jun/09/salmanrushdie.
  • Şentürk, R. (2010). Televizyon ve Magazin Kültürü. Selçuk İletişim Dergisi. 6 (2), 174-190.
  • Uluç, G. (2008). Küreselleşen Medya: İktidar ve Mücadele Alanı, Olanaklar-Sorunlar-Tartışmalar. İzmir: Anahtar Kitaplar. Yıldırım, S. ve Esen, H. (2018). Reality Tv Programları Bağlamında Türk Televizyon Kültürünün Dönüşümü. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli Dergisi. 26(3), 486-501.
There are 24 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Translation and Interpretation Studies, Communications and Media Policy
Journal Section Research Article
Authors

Esma Gökmen 0000-0002-9327-4558

Early Pub Date September 29, 2023
Publication Date September 29, 2023
Submission Date August 15, 2022
Acceptance Date September 6, 2023
Published in Issue Year 2023

Cite

APA Gökmen, E. (2023). Televizyonda Reality Show’ların Kadın İzleyiciler İçin Anlamları. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(47), 705-742. https://doi.org/10.46928/iticusbe.1161367