İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Almanya’nın başta demir çelik olmak üzere ağır sanayide atılım gerçekleştirmiştir. Ancak ülkede ciddi işgücü açığının oluşması neticesinde, ilk etapta 1955’te İtalya, 1960'ta İspanya ve Yunanistan ile işgücü anlaşmaları gerçekleştirilmiştir. Daha sonra Türkiye ile Almanya arasında 30 Ekim 1961 tarihinde işgücü anlaşması imzalanmıştır. Bu tarihten sonra Türkiye’den Almanya’ya yoğun bir göç yaşanmış ve ülkedeki Türk nüfusu göçün 60. Yılında yaklaşık 3 milyona erişmiştir. Bugün Almanya’daki Türk nüfus dördüncü nesle ulaşmıştır.
Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak ele alınan bu çalışmada, Zonguldak ilinden 1961-1980 yılları arasında Almanya’ya göç etmiş ve orada yaşamış olan 50 yaşın üzerinde kadın ve erkek bireyler ile yapılan mülakatlar neticesinde Zonguldak ili özelinde Almanya’ya gerçekleştirilen göçün sosyo-ekonomik ve kültürel yanları ile toplumsal ve mekânsal yansımaları irdelenmiştir.
Çalışmada, Zonguldak ilinden Almanya’ya göç edenlerin genellikle İş ve İsçi Bulma Kurumu (İŞKUR) kanalıyla Ruhr havzasına gittikleri ve burada maden sektörü ile demir çelik ve makine sanayi gibi alanlarda istihdam edildikleri, Almanya’da dünyaya gelen ikinci ve üçüncü kuşak bireylerin daha çok hizmetler sektörüne yöneldiği, göç eden ailelerin tamamına yakınının yatırım için Türkiye’yi tercih ettikleri, kazançları ile konut ve arsa gibi gayrimenkullere yatırım yapmayı tercih ettikleri, göç eden ailelerinin çocuklarının Türkiye’ye aidiyet duygularının zayıflayarak da olsa devam ettiği, ancak torunlarının bağlarının kopuk olduğu gibi bulgulara ulaşılmıştır.
After the Second World War, Germany made a breakthrough in heavy industry, especially in the sectors of iron and steel. Nevertheless, as a result of significant labor shortage in the country, labor agreements were signed with Italy in 1955, Spain and Greece in 1960 respectively. Subsequently, a labor agreement was signed between Turkey and Germany on 30 October 1961. Following this, there has been an intense migration from Turkey to Germany and the Turkish population in the country has reached 3 million in the 60th year of migration. At the present time, the Turkish population in Germany has extended as far as the fourth generation.
In this case study, which is one of the qualitative research methods, as a result of the interviews carried out with men and women over the age of 50 who immigrated from Zonguldak to Germany between 1961-1980 and lived there, the socio-economic and socio-economic effects of the migration to Germany in the Zonguldak province and the cultural aspects and social and spatial reflections were investigated.
In this study, it is deduced that those who immigrated from the Zonguldak province to Germany went to the Ruhr region through the Turkish Employment Agency (İŞKUR), and they were basically employed in the mining sector, iron and steel and machinery industry, and the second and third generation individuals who were born in Germany substantially preferred the service sector. It is also found out that almost all of the migrating families preferred Turkey for investment; they preferred to invest in real estate such as housing and land with their earnings; the children of the migrating families continued to have a sense of belonging to Turkey, albeit at a diminishing pace, but the ties of their grandchildren were severed.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |