Bu durum çalışmasında, Patrick Ness’in bir gençlik kurgusu olarak yazdığı Canavarın Çağrısı (2011) eserinde, olaylara tanık olan başkahraman Conor O'Malley’in deneyimlerinin Gilles Deleuze’n felsefesi kapsamında okunması amaçlanmıştır. Rizom kavramında bir başlangıç veya son yoktur ve rizom daima ortada bir yerde bulunmaktadır. Conor’ın aniden içinde bulunduğu durumun başlangıcı ve sonu olmadığı gibi; bu durumun getirileri ile yüzleşmek yerine bir iç çatışma içinde kendisini bulması rizoma bir örnektir. Conor istemediği olayların tam ortasında kendisini bulurken, bu sürecin sebebini, annesinin kanser oluşunu, göz ardı etmeye çalışarak bir şekilde baş etme çabası içerisine de girmektedir. Eser boyunca Conor zihninde yarattığı karmaşanın zorluklarıyla mücadele etmektedir. Tanık, Conor, yüzleşmek zorunda olduğu gerçekten dolayı ailesine, çevresine hatta kendisine bile öteki olmuştur. Romanın kurgusu ve rizom analizinin yapı benzerliği çalışmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır. Çalışma için gerekli veriler doküman incelemesi ile elde edilmiştir. Bu veriler tanığın öteki olma ve ötekileştirme kavramları kapsamında rizom analiziyle çözümlenmiştir. Birçok çalışmada öteki olma ve ötekileştirme kavramları açıklanmaktadır; bir edebî eserdeki tanığın öteki olma ve ötekileştirme kavramları ise bu çalışmada açıklanmaktadır. Araştırma sonucuna göre, canavar Conor’un iç sesini dile getirdiği için öteki olma kavramını temsil etmektedir. Canavar Conor’ın öteki oluşunun sembolüdür ve bir ağaç olması sebebi ile ironik bir şekilde rizom kavramıyla benzeşir. Conor hissetmiş olduğu acının bedenleştiğini fark ederken birçok şeye de şahit olmuştur. Benlik kavramındaki kimliğin dışına çıkarak öteki olan, ötekileşen bir tanık olmuştur. Böylece canavar sayesinde, kendi kaçınılmaz gerçeklerini kabullenerek yaşamayı başarmıştır. Çalışmada yazarın eserinin analiz edilerek öteki olma ve ötekileştirme kavramları üzerinde durulması çalışmanın sınırlılığını ifade ettiği gibi spesifik de kılmaktadır.
In this case study, it is aimed to read the experiences of the protagonist Conor O'Malley witnessing the events in Patrick Ness' juvenile fiction The Monster Calls (2011), within the scope of Gilles Deleuze's philosophy. In the rhizome concept, there is no beginning or ending, rhizome is always somewhere in the middle. The situation Connor unexpectedly has to be in has no beginning or ending; an example of rhizome as Conor finds himself in an inner conflict instead of facing the outcomes of this situation. Conor is in the middle of the unwanted events, his mother's cancer, he tries to cope by trying to ignore the cause. Throughout the work, Conor endeavours the difficulties of his mind’s chaos. The witness, Conor, becomes the other to his family, to his environment, even to himself, because of the avoided fact. The similarity between the novel’s fiction and the rhizome structure’s analysis forms another purpose. Necessary information is obtained through document analysis. These data are decoded through rhizome analysis within the context of being other and othering. Many studies explain these concepts, but how a witness becomes the other is explained in this study. According to the research results, as the monster expresses Conor's inner voice, it represents the concept of othering. The monster is the symbol of Conor's othering; since it is a tree, ironically similar to the concept of a rhizome. Conor witnesses many things while realizing the pain he feels is embodied. He becomes other by surpassing the identity in the self-concept and becomes the othering witness. Thanks to the monster Conor is obliged to live by embracing his inevitable truths. In this study, the examination of the author's fiction by emphasizing the concepts of being other and othering expresses the limitation of it but also makes the study specific.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Philosophy, Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |