In this article, Muhammed Ikbal and Mehmed Akif’s
Qur'ān knowledge, their approach to Qur’ān and their interpretation style of
verses will be examined. First, their Qur’ān knowledge will be manifested based
on the Qur’ān words which they used in their poems. Their look to Qur’ān will
be examined in the context of Cemāleddin Efgānī and Muhammed Abduh’s approach,
who they have applied regarding to this matter. Because there are similar
aspects in the look of both groups to Qur’ān. Their interpretation styles of
verses shall be explained with examples from written verse commentaries and
other interpretations. As far as we could see, these two reflective person who
have a grasp of Qur’ān, have read Qur’ān as if it is being revealed only to
themselves, tried to carry it to the era they live by interpreting the verses
with this point of view.
Bu makalede, Muhammed İkbal ve Mehmed Ākif’in Kur’an birikimi, Kur’an’a
yaklaşımları ve āyetleri yorumlama biçimleri incelenecektir. İlk olarak
şiirlerinde kullandıkları Kur’an kelimeleri esas alınarak Kur’an birikimi
ortaya konacaktır. Kur’an’a
bakışları, bu hususta mürācāt
ettikleri Cemāleddin Efgānī ve Muhammed Abduh’un yaklaşımları
bağlamında işlenecektir. Çünkü her iki grubun Kur’an’a bakışlarında benzeşen
yönler bulunmaktadır. Āyetleri yorumlama biçimleri ise manzum tefsirlerden ve
diğer yorumlardan örneklerle açıklanacaktır. Görebildiğimiz kadarıyla Kur’an’a
vākıf olan bu iki mütefekkir, Kur’an’ı kendilerine iniyormuşçasına okumuşlar,
bu bakış açısıyla āyetleri yorumlayarak onu yaşadıkları çağa taşımaya
çalışmışlardır.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | November 22, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 5 |