Research Article
BibTex RIS Cite

A Traditional Verse Dictionary: Tuĥfe-İ Şādį

Year 2017, Volume: 6 Issue: 7, 114 - 151, 02.12.2017

Abstract

Since Kaşgārlı Mahmut's Divan-ı Lügati't-Türk dictionary, numerous
Turkish dictionaries have been written on different fields and in different
genres with different ways but still this field is not sufficiently focused on.
The examination and evaluation of these dictionaries is very important, both in
terms of Turkish lexicographical history and Turkic language vocabulary. Also,
this study will be a contribution to this field. Turkish-Persian verse
dictionaries are usually written for the purpose to teach small children
Persian or Turkish. In addition to this characteristic, however, it is also
important for the Turkish language to reveal the richness of the expression
power and meaning in terms of the vocabulary it contains and also to show the
historical development process of the Turkish language as well as the methods
of dictionary preparation and developments. In this study, Tuĥfe-i Şādį, which
is registered with 45 Ak Ze 184/1 archive number in the Ministry of Culture
Writing Works Library and which is a dictionary of 13 pages copied in Hijri
year 1152 and 1738 according to Gregorian calender, shall be introduced and a
verbal study will be conducted by reading with the text translation alphabet.


References

  • BANGUOĞLU, Tahsin ( 1986), Türkçenin Grameri, Ankara: TDK Yayınları.
  • BOZ, Erdoğan, (2006), Sözlük ve Sözlükçülük Sorunu, Türkçenin Çağdaş Sorunları, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • BRENDEMOEN, Bernt (1980), “Labiyal Ünlü Uyumunun Gelişmesi Üzerine Bazı Notlar”, İstanbul: Türkiyat Mecmuası, c. XIX, 1977-79.
  • DEMİR, Gökhan (2016), Et-Tansîsü’l-Muntazar Fî Şerhî Ebyâti’t-Telhîs Ve’l-Muhtasar, Doktora Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi
  • DEVELİ, Hayati (1995), Evliya Çelebi Seyahatnamesine Göre 17. Yüzyıl Osmanlı Türkçesinde Ses Benzeşmesi ve Uyumlar, Ankara: TDK Yayınları.
  • DUMAN, Musa (2000), Birgili Muhammed Efendi, Vasiyyet-nâme, Dil İncelemesi, Metin, Sözlük, Ekler İndeksi ve Tıpkıbasım, İstanbul: R Yayınları.
  • EMİNOĞLU, Emin (2010), Türk Dilinin Sözlükleri ve Sözlükçülük Kaynakçası, Sivas: Asitan Yayınları.
  • EMİNOĞLU, Emin (2011), Sözlükçülük Geleneği İçinde Temel Türkçe Sözlük Düzenleme Yöntemleri, İstanbul: Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, S. 4, Yaz. Eren, Ali Cüneyt, (2009), Arapça Alfabetik Sözlüklerin Tanıtımı, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, (Cilt IX, Sayı:1), 129-152.
  • ERGİN, Muharrem (1993), Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Bayrak Basım, Yayım, Tanıtım.
  • GÜLSEVİN, Gürer (1997), Eski Anadolu Türkçesinde Ekler, Ankara: TDK Yayınları.
  • GÜLSEVİN, Gürer- BOZ, Erdoğan (2004), Eski Anadolu Türkçesi, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • KAÇAR, Irmak (2017), Lutfullah Halîmî’nin Farsça-Türkçe Manzum Sözlüğü: Tuhfe-i Mukaddimetü’l-luga, Journal of Turkish Language and Literature Volume:3, Issue:2, Spring, (131-146).
  • KARTAL, Ahmet (2003), Tuhfe-i Remzî, Ankara
  • KILIÇ, Atabey (2001), Mustafâ bin Osmân Keskin, Manzûme-i Keskin, Kayseri: Laçin Yayınevi.
  • KILIÇ, Atabey (2001), “Manzum Sözlüklerimizden Manzûme-i Keskin”, 12-13 Nisan 2001 Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni Bildiriler 1. Cilt, s. 441-447, Kayseri: Turkish Studies.
  • KILIÇ, Atabey (2006), “Türkçe-Arapça Manzum Sözlüklerimizden Sübha-i Sıbyân -1- (İnceleme)”, Turkish Studies, c. I, sayı: 2 s. 81-100, Ekim-Kasım-Aralık.
  • KILIÇ, Atabey(2007), Türkçe-Arapça Manzum Sözlüklerimizden Sübĥa-i Sıbyân-2-(Metin)”, Turkish Studies, c. I, sayı 4, Kış, s. 29-71.
  • KILIÇ, Atabey (2006), “Klâsik Türk Edebiyatında Manzum Sözlük Yazma Geleneği ve Türkçe-Arapça Sözlüklerimizden Sübĥa-i Sıbyân”, Prof. Dr. Abdülkadir Karahan’a Armağan Klasik Türk Edebiyatı Sempozyumu 6-7 Mayıs 2005 ŞANLIURFA, BİLDİRİLER s. 186-189, Şanlıurfa.
  • KILIÇ, Atabey (2007), “Türkçe-Farsça Manzum Sözlüklerden Tuhfe-i Vehbî (Metin)” Turkish Studies, c. I, sayı:4, Bahar, s. 410-475.
  • KORKMAZ, Zeynep, (1973), Sadru’d-dîn Şeyhoğlu, Marzubân-nâme Tercümesi (İnceleme-Metin-Sözlük-Tıpkıbasım), Ankara: DTCF Yayınları.
  • MUHTAR, Cemal (1993), İki Kur’an Sözlüğü Luğat-ı Ferişteoğlu ve Luğat-ı Kânûn-ı İlâhî, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.
  • PARLATIR, İsmail (2011), Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Ankara: Yargı Yayınları.
  • ÖZ, Yusuf (1996), Tarih Boyunca Farsça-Türkçe Sözlükler, (Yayınlanmamış Doktora Tezi) (Basılmamış doktora tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • ÖZ, Yusuf (1997), “Tuhfe-i Vehbî Şerhleri”, İstanbul: İlmî Araştırmalar, sayı: 5, s.219-232.
  • ÖZ, Yusuf (1999). Tuhfe-i Şâhidî Şerhleri, Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.
  • YURTSEVEN, Necmettin(2003), Türk Edebiyatında Arapça-Türkçe Manzum Lügatler ve Sünbülzâde Vehbî’nin Nuhbe’si, Ankara: (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
  • ÖZKAN, Mustafa (1995), Türk Dilinin Gelişme Alanları ve Eski Anadolu Türkçesi, İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • STEİNGASS, F., A (1998), Comprehensive Persian-English Dictionary, 2. edition, Beirut, Lebanon: Library du Liban Publishers.
  • ŞÜKUN, Ziya (1984), Farsça-Türkçe Lugat: Gencinei Güftar Ferhengi Ziya, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • TİMURTAŞ, Faruk Kadri (1994), Eski Türkiye Türkçesi XV. Yüzyıl (Gramer-Metin-Sözlük), İstanbul: Enderun Kitabevi. Türkçe Sözlük (2010), Ankara: TDK Yayınları.
  • UZUN, Engin, (2003), Modern Dilbilimin Bulguları Işığında Türkçe Sözlüğe Bir Bakış, Mustafa Canpolat Armağanı, A.Ta, M.Ölmez, 281-293.
  • UZUN, Leyla, (1998), 1945’ten Bu Yana Sözlükler, Kebikeç/Sayı 8-9), 53-57. Yeni Tarama Sözlüğü (1983), Ankara: TDK Yayınları.

Geleneksel Bir Manzum Sözlük: Tuĥfe-İ Şādį

Year 2017, Volume: 6 Issue: 7, 114 - 151, 02.12.2017

Abstract

Kaşgārlı Mahmut’un Divan-ı Lügati’t-Türk adlı
sözlüğünden itibaren çok farklı sahalarda ve farklı türlerde farklı yöntemlerle
yazılmış çok sayıda Türkçe sözlüğe rağmen bu alan yeterince üzerinde durulmamış
bir alandır. Hem Türk sözlükçülük tarihi açısından hem de Türkçenin söz varlığı
bakımından bu sözlüklerin incelenmesi ve değerlendirilmesi bir hayli önem
taşımaktadır. Bu çalışma da bu alana bir katkı niteliğinde olacaktır. Türkçe-Farsça
manzum sözlükler genellikle küçük çocuklara Farsça veya Türkçe öğretmek
amacıyla yazılmıştır. Fakat bu özelliğine ek olarak hem içerdikleri söz varlığı
bakımından Türkçenin anlatım gücü ve anlam zenginliğini ortaya çıkarması ve
Türk dilinin tarihi gelişim sürecini göstermesi bakımından hem de sözlük
hazırlama yöntemlerini ve gelişmelerini göstermesi bakımından da bir önem arz
etmektedir. Bu çalışmada da Hicri 1152 Milādi 1738 yılında kopya edilen 13
varaklık bir sözlük olan ve Kültür Bakanlığı Yazma Eserler Kütüphanesinde 45 Ak
Ze 184/1 arşiv numarasıyla kayıtlı bulunan Tuĥfe-i Şādį adlı sözlük tanıtılarak
yazı çevirimi alfabesi ile okunup üzerinde söz varlığı çalışması yapılacaktır.

References

  • BANGUOĞLU, Tahsin ( 1986), Türkçenin Grameri, Ankara: TDK Yayınları.
  • BOZ, Erdoğan, (2006), Sözlük ve Sözlükçülük Sorunu, Türkçenin Çağdaş Sorunları, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • BRENDEMOEN, Bernt (1980), “Labiyal Ünlü Uyumunun Gelişmesi Üzerine Bazı Notlar”, İstanbul: Türkiyat Mecmuası, c. XIX, 1977-79.
  • DEMİR, Gökhan (2016), Et-Tansîsü’l-Muntazar Fî Şerhî Ebyâti’t-Telhîs Ve’l-Muhtasar, Doktora Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi
  • DEVELİ, Hayati (1995), Evliya Çelebi Seyahatnamesine Göre 17. Yüzyıl Osmanlı Türkçesinde Ses Benzeşmesi ve Uyumlar, Ankara: TDK Yayınları.
  • DUMAN, Musa (2000), Birgili Muhammed Efendi, Vasiyyet-nâme, Dil İncelemesi, Metin, Sözlük, Ekler İndeksi ve Tıpkıbasım, İstanbul: R Yayınları.
  • EMİNOĞLU, Emin (2010), Türk Dilinin Sözlükleri ve Sözlükçülük Kaynakçası, Sivas: Asitan Yayınları.
  • EMİNOĞLU, Emin (2011), Sözlükçülük Geleneği İçinde Temel Türkçe Sözlük Düzenleme Yöntemleri, İstanbul: Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, S. 4, Yaz. Eren, Ali Cüneyt, (2009), Arapça Alfabetik Sözlüklerin Tanıtımı, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, (Cilt IX, Sayı:1), 129-152.
  • ERGİN, Muharrem (1993), Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Bayrak Basım, Yayım, Tanıtım.
  • GÜLSEVİN, Gürer (1997), Eski Anadolu Türkçesinde Ekler, Ankara: TDK Yayınları.
  • GÜLSEVİN, Gürer- BOZ, Erdoğan (2004), Eski Anadolu Türkçesi, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • KAÇAR, Irmak (2017), Lutfullah Halîmî’nin Farsça-Türkçe Manzum Sözlüğü: Tuhfe-i Mukaddimetü’l-luga, Journal of Turkish Language and Literature Volume:3, Issue:2, Spring, (131-146).
  • KARTAL, Ahmet (2003), Tuhfe-i Remzî, Ankara
  • KILIÇ, Atabey (2001), Mustafâ bin Osmân Keskin, Manzûme-i Keskin, Kayseri: Laçin Yayınevi.
  • KILIÇ, Atabey (2001), “Manzum Sözlüklerimizden Manzûme-i Keskin”, 12-13 Nisan 2001 Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni Bildiriler 1. Cilt, s. 441-447, Kayseri: Turkish Studies.
  • KILIÇ, Atabey (2006), “Türkçe-Arapça Manzum Sözlüklerimizden Sübha-i Sıbyân -1- (İnceleme)”, Turkish Studies, c. I, sayı: 2 s. 81-100, Ekim-Kasım-Aralık.
  • KILIÇ, Atabey(2007), Türkçe-Arapça Manzum Sözlüklerimizden Sübĥa-i Sıbyân-2-(Metin)”, Turkish Studies, c. I, sayı 4, Kış, s. 29-71.
  • KILIÇ, Atabey (2006), “Klâsik Türk Edebiyatında Manzum Sözlük Yazma Geleneği ve Türkçe-Arapça Sözlüklerimizden Sübĥa-i Sıbyân”, Prof. Dr. Abdülkadir Karahan’a Armağan Klasik Türk Edebiyatı Sempozyumu 6-7 Mayıs 2005 ŞANLIURFA, BİLDİRİLER s. 186-189, Şanlıurfa.
  • KILIÇ, Atabey (2007), “Türkçe-Farsça Manzum Sözlüklerden Tuhfe-i Vehbî (Metin)” Turkish Studies, c. I, sayı:4, Bahar, s. 410-475.
  • KORKMAZ, Zeynep, (1973), Sadru’d-dîn Şeyhoğlu, Marzubân-nâme Tercümesi (İnceleme-Metin-Sözlük-Tıpkıbasım), Ankara: DTCF Yayınları.
  • MUHTAR, Cemal (1993), İki Kur’an Sözlüğü Luğat-ı Ferişteoğlu ve Luğat-ı Kânûn-ı İlâhî, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.
  • PARLATIR, İsmail (2011), Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Ankara: Yargı Yayınları.
  • ÖZ, Yusuf (1996), Tarih Boyunca Farsça-Türkçe Sözlükler, (Yayınlanmamış Doktora Tezi) (Basılmamış doktora tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • ÖZ, Yusuf (1997), “Tuhfe-i Vehbî Şerhleri”, İstanbul: İlmî Araştırmalar, sayı: 5, s.219-232.
  • ÖZ, Yusuf (1999). Tuhfe-i Şâhidî Şerhleri, Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.
  • YURTSEVEN, Necmettin(2003), Türk Edebiyatında Arapça-Türkçe Manzum Lügatler ve Sünbülzâde Vehbî’nin Nuhbe’si, Ankara: (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
  • ÖZKAN, Mustafa (1995), Türk Dilinin Gelişme Alanları ve Eski Anadolu Türkçesi, İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • STEİNGASS, F., A (1998), Comprehensive Persian-English Dictionary, 2. edition, Beirut, Lebanon: Library du Liban Publishers.
  • ŞÜKUN, Ziya (1984), Farsça-Türkçe Lugat: Gencinei Güftar Ferhengi Ziya, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • TİMURTAŞ, Faruk Kadri (1994), Eski Türkiye Türkçesi XV. Yüzyıl (Gramer-Metin-Sözlük), İstanbul: Enderun Kitabevi. Türkçe Sözlük (2010), Ankara: TDK Yayınları.
  • UZUN, Engin, (2003), Modern Dilbilimin Bulguları Işığında Türkçe Sözlüğe Bir Bakış, Mustafa Canpolat Armağanı, A.Ta, M.Ölmez, 281-293.
  • UZUN, Leyla, (1998), 1945’ten Bu Yana Sözlükler, Kebikeç/Sayı 8-9), 53-57. Yeni Tarama Sözlüğü (1983), Ankara: TDK Yayınları.
There are 32 citations in total.

Details

Journal Section Articles
Authors

Nimet Kara Kütükçü 0000-0001-7069-0877

Publication Date December 2, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 6 Issue: 7

Cite

APA Kara Kütükçü, N. (2017). Geleneksel Bir Manzum Sözlük: Tuĥfe-İ Şādį. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(7), 114-151. https://doi.org/10.15869/itobiad.360596

Journal of the Human and Social Science Researches is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).