One of the less common functions of the /DOk/ in the Old and Middle Turkic is to build a finite forms. The verbal nouns in /DOk/ are also used predicatively in Orkhon Turkic but the examples are mostly negative predicates in /mADOk/. Therefore, a verbal predicate /mAmIş/ invisible in Old Turkic. There are only affirmative examples in the Runic texts as äbkä täg-dök-üm “I arrived in the camp”. This function, which has attracted the attention of researchers for a long time, but some researches believe that the verbal nouns in the example given above are not the
predicates of the main clauses, but they are the predicates of the dependent clauses. The examples for the use of verbal nouns in /DOk/ as finite forms are also found in Divanü Lügati’t-Türk: ol yā kurdok “He strung the bow”, män yā kurdok “I strung the bow”, olar tāgka aγdoq “They climbed the mountain”, olar äwkä kirdök “They entered the house”, ol anı urdok “He beated him”, män aηar tawar birdök “I gave him livestock”. But, the verbal predicate in /DOk/ does not take the possessive suffixes in the Divanü Lügati’t-Türk. The similar examples are also found in Danube and Volga Bulgarian. An example from the Buyla Jopan inscription of the Danube Bulgarian: buyla zoapan tesi dügetögi, butaul zoapan tagrogi. ičigi täsi “Buyla Čoban filled the bowl. Butaul Čoban put it on (his grave). Drink bowl”. Volga Bulgarian: fānī dunyāran köč-röw-i “He passed away from the world”. The use of verbal nouns in /DOk/ as finite forms is mostly exemplified by the data in Old Anatolian Turkic, for example Koç 2012. For modern data, that the predicative function of the verbal noun in /DOk/ Yakut is also mentioned. In this paper, firstly, the data and discussions in the literature will be briefly reviewed, then, finite forms with /DOk/ will be supported with Danube and Volga Bulgarian, Yakut, Dolgan and Khalaj data.
/DOk/ ekinin Eski ve Orta Türkçede az görülen işlevlerinden biri de bitimli cümle kurmaktır. /DOk/ ekli fiil isimlerinin yüklem olarak kullanılışına Orhon Yazıtlarında da rastlanır ancak örnekler çoğunlukla /mADOk/ ekli olumsuz yapılardır. Bu nedenle Eski Türkçede /mAmIş/ biçimi görülmez. Yalnızca ebke tegdöküm “Karargaha vardım” biçiminde olumlu örnekler bulunur. Bu işlev uzun zamandır araştırmacıların ilgisini çekse de kimi araştırmacılar yukarıdaki gibi örnekleri bitimli cümle olarak değil yan cümle olarak değerlendirmektedir. /DOk/ ekli fiil isimlerinin yüklem kurma işlevine Divanü Lügati’t-Türk’te de rastlanır: ol yā kurdok “O yay gerdi.”, men yā kurdok “Ben yay gerdim.”, olar tāgka agdok “Onlar dağa tırmandı.”, olar ewke kirdök “Onlar eve girdi.”, ol anı urdok “O, onu vurdu.”, men aηar tawar birdök “Ben ona hayvan verdim.” Fakat Divanü Lügati’tTürk’te /DOk/ ekli yüklemler iyelik ekleriyle görülmezler. Benzer örnekler Tuna ve Volga Bulgarcasında da bulunur. Tuna Bulgarcasıyla yazılmış Boyla Çoban yazıtından bir örnek: buyla zoapan tesi dügetögi, butaul zoapan tagrogi. içigi tesi “Buyla Çoban tası doldurdu, Butaul Çoban (mezara) taktı (=astı). İçki tası.” Volga Bulgarcası: fānī dunyāran köç-röw-i “Fani dünyadan göçtü.” /DOk/ ekli fiil isimlerinin yüklem olarak kullanılışı en çok Eski Anadolu Türkçesinden örneklendirilmiştir, örneğin bk. Koç 2012. Modern veriler için Yakutçaya da başvurulmuştur. Bu makalede, öncelikle literatürdeki veri ve tartışmalar kısaca gözden geçirildikten sonra, /DOk/ ekli bitimli biçimler Tuna Bulgarcası, Volga Bulgarcası, Yakutça, Dolganca ve Halaçça verilerle desteklenmeye çalışılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Linguistics |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 1 Issue: 2 |