After the attempted coup d’état in 15 July 2016, the Council of Ministers, chaired by the President declared a state of emergency which was extended seven times and will last until 18 July 2018. During this period, the Council of Ministers, chaired by the President issued thirty-two emergency decrees. This study examines the jurisprudence of the Turkish Constitutional Court on the measures in a state of emergency. In the first part, the decisions of the Constitutional Court on normative control are discussed. The second part focuses on the decisions of the Constitutional Court on individual applications. In both cases, the main problem of the Constitutional Court is to delay the examination of the applications. Therefore, the question of the effectiveness of the Court in emergency period has become controversial.
Constitutional justice Constitutional Court emergency state emergency decrees fundamental rights
The author received no grant support for this work.
15 Temmuz darbe girişiminin ardından, Cumhurbaşkanı başkanlığında toplanan Bakanlar Kurulu, yedi kez uzatılan ve 18 Temmuz 2018’e kadar süren bir olağanüstü hâl ilan etmiştir. Bu süre içerisinde, Cumhurbaşkanı başkanlığında toplanan Bakanlar Kurulu otuziki olağanüstü hâl kanun hükmünde kararnamesi yayımlamıştır. Bu çalışma Anayasa Mahkemesinin olağanüstü hâl tedbirlerine yönelik içtihadını incelemektedir. Birinci kısımda, Anayasa Mahkemesinin norm denetimi sonucunda verdiği kararlar ve özellikle Mahkemenin yerleşmiş içtihadından dönmesinin sonuçları, ikinci kısımda ise bireysel başvurular üzerine verdiği kararlar ele alınmıştır. Her iki durumda, Anayasa Mahkemesinin temel sorununun başvuruları incelemeyi geciktirmesi olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, olağanüstü hal döneminde Anayasa Mahkemesinin etkililiğinin tartışmalı hale geldiği sonucuna ulaşılmıştır.
Pendant la dernière proclamation de l’état d’urgence, à la suite de la tentative avortée du coup d’État militaire du 15 juillet 2016, le régime d’état d’urgence en Turquie a démontré ses limites et ses insuffisances, au premier rang desquels l’absence d’un contrôle judiciaire effectif. Cet article a pour but d’examiner l’approche de la Cour constitutionnelle turque de l’état d’urgence et analyser en quoi elle constitue ou non une voie effective pour la protection des libertés et l’état de droit durant et après cette période. En se basant sur les deux modes de voies de recours devant le juge constitutionnel, cet article s’articulera autour de deux axes d’analyse : la jurisprudence rendue dans le cadre d’un contrôle normatif a posteriori des normes et celle rendue dans le cadre du recours individuel. On a constaté que le principal problème de la Cour constitutionnelle est de retarder l’examen des requêtes.
La justice constitutionnelle la Cour constitutionnelle l’état d’urgence les décrets-lois en état d’urgence protection des droits fondamentaux en état d’urgence
Primary Language | French |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | January 17, 2020 |
Submission Date | September 24, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 68 |