The Effects of Teaching Anomalous Cases of Scientific Creativity on Eighth Grade Gifted Students’ Argumentation Processes

Year 2018, Volume: 15 Issue: 2, 6 - 58, 08.11.2018

Aliye Hilal Cevher , Mustafa Serdar Köksal

Abstract

The purpose of this study was to investigate whether anomalous cases of argumentation by gifted eighth-grade students enrolled in a Science and Art Center (SAC) affected their scientific creativity. Anomalies are exceptional situations that contradict theoretically established universal laws (Schulz, Goodman, Tenenbaum ve Jenkins, 2008). Argumentation is a model that is formed by systematizing claims arising from data and supported by justifications and parameters (Erduran, Simon ve Osborn, 2004). The participants in the study were 13 gifted eighth-grade students enrolled in a SAC. A one-group experimental design was used. As data collection instruments, “Scientific Creativity Question Form,” “Inventory-I for Views on Anomalous Cases” and “InventoryII for Views on Anomalous Cases” were utilized. For analyzing the quantitative data, the Wilcoxon Sign Test, graphics, and determinations of frequency, mean, and standard deviations were utilized. Finally, for the qualitative data, descriptive analysis profiling student answers in terms of Toulmin’s argument model was applied. The analysis showed that the students accepted all of the cases as anomalous for themselves at the beginning of the study. After application of the argument model, there was no statistically significant difference in pre- and posttest measurements of fluency and flexibility with regard to scientific creativity. There was, however, a statistically significant difference in pre- and posttest measurements of originality and elaboration in favor of the latter. In addition, students who experienced an effective argumentation process presented detailed and differing argumentation frames. In conclusion, effective argumentation processes of anomalous cases by gifted students increased their scientific creativity levels in terms of originality and elaboration. 

 

Keywords

Gifted students, Scientific creativity, Anomalous cases, Argumentation

BİLSEM’de Eğitim Gören Sekizinci Sınıf Üstün Yetenekli Öğrencilerin Anomalik Durumlara Odaklı Dayanaklandırma (Argümantasyon) Sürecinin Bilimsel Yaratıcılık Düzeylerine Katkısı

Abstract

Bu çalışmanın amacı, 8. sınıf üstün yetenekli öğrencilerin bilimsel yaratıcılık düzeylerinin anomalik durumlar ile oluşturulmuş dayanaklandırma (argümantasyon) süreci ile nasıl değişeceğini araştırmaktır. Anomalik durumların teorik olarak ortaya konmuş evrensel bir yasaya aykırı davranan istisnai durumlar olduğu bilinmektedir (Schulz, Goodman, Tenenbaum ve Jenkins, 2008). Dayanaklandırma ise veriler neticesinde gelişen iddianın gerekçeler ve sınırlayıcılar ile desteklenerek sistematikleştirilmesi ile oluşan bir dayanaklandırma modelidir (Erduran, Simon ve Osborn, 2004). Araştırmanın çalışma grubunu, BİLSEM’de eğitim gören, 8. sınıf 13 üstün yetenekli öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada deneysel desenlerden yarı deneysel desen modelinden yararlanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Bilimsel Yaratıcılık Soru Formu,  Anomalik Durum Fikir Envanteri I ve Anomalik Durum Fikir Envanteri II kullanılmıştır. Elde edilen nicel veriler Wilcoxon işaretli sıralar testi, çizgi grafik, frekans, ortalama ve standart sapmaların belirlenmesi yoluyla analiz edilmiştir. Nitel veriler ise var olan Toulmin argümantasyon çerçevesi kriter alınarak tanımlayıcı analiz yardımıyla analiz edilmiştir.  Analizler sonucunda katılımcıların başlangıçta kendilerine sunulan durumları anomalik olarak kabul ettikleri belirlenmiştir. Uygulama sonucunda ise bilimsel yaratıcılığın akıcılık ve esneklik boyutlarında anlamlı bir farklılık bulunmadığı belirlenmiştir. Bununla beraber anomalik durumlara odaklı dayanaklandırma sürecinin bilimsel yaratıcılığın alt boyutları olan orijinallik ve derinlik boyutlarını geliştirdiği tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin dayanaklandırma sürecinde zengin bir argümantasyon yürüttükleri şemalarla ortaya konmuştur. Sonuç olarak zengin bir anomalik durum odaklı dayanaklandırma sürecinin bilimsel yaratıcılığı geliştirmede etkili olduğu özellikle derinlik ve orijinallik boyutlarına katkı sağladığı belirlenmiştir. 

 

Keywords

Üstün yetenekliler, Bilimsel yaratıcılık, Anomalik durumlar, Dayanaklandırma, Argümantasyon

References

• Alp M.T., Şen B., Özbay Ö. (2011) Hazar Gölü'nde mevsimsel olarak ortaya çıkan cladophora glomerata' da bazi ağır metal düzeyleri. Ekoloji, 20(78), 13–17.
• Alvarez, LW, Alvarez, W, Asaro, F, and Michel, HV (1980). Extraterrestrial cause for the Cretaceous–Tertiary extinction. Science, 208(4448), 1095–1108.
• Barron, F.,& Harrington, D. M. (1981). Creativity, intelligence, and personality. Annual Review Psychology, 32, 439–476.
• Bayrakçeken, S. ve Çelik, S. (2008). Bilimin doğası, 18 Eylül 2014 tarihinde, <http://www.ppt2txt.com/r/4dbeddab > adresinden alınmıştır.
• Berland, L.K., & Lee, V.R. (2010). Anomalous graph data and claim revision during argumentation In K. Gomez, L. Lyons & J. Radinsky (Eds.), Learning in the Disciplines: Proceedings of the 9th International Conference of the Learning Sciences (ICLS 2010) Vol. 2,pp. 314-315). Chicago, IL: International Society of the Learning Sciences.
• Ceylan, K. E. (2012). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerine Dünya ve Evren Öğrenme Alanının Bilimsel Tartışma (Argümantasyon) Odaklı Yöntem ile Öğretimi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Chan, C., Burtis, J., & Bereiter, C. (1997). Knowledge building as a mediator of conflict in conceptual change. Cognition and Instruction, 15(1), 1–40.
• Chiang, C. F., & Jang, S. C. (2008). An expectancy theory model for hotel employee motivation. International Journal of Hospitality Management, 27, 313–322.
• Chinn, C. A. & Brewer, W.F. (1998). An empirical test of a taxonomy of responses to anomalous data in science. Journel of Research in Science Teaching, 35, 623–654.
• Çelik, O. (2014). Rorschach Testi Lerner Savunma Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Davis, G. (1998). Creativity is forever. Dubuque, IA: Kendall.
• Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientificargumentation in classrooms. Science Education, 84, 287–312.
• Enzim Aktivitesi http://www.haberturk.com/yasam/haber/8699-3000-metre-derinliktekiinanilmaz-dunya, sayfasından 12.12. 2012 tarihinde alınmıştır.
• Ercan, F. (2013). Fen alanında üstün yetenekli öğrencilerin tanılanmasına yönelik bir model geliştirme önerisi, Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Erduran, E., Simon, S. & Osborne, J. (2004). Tapping into argumentation: Developments in the application of Toulmin's argument pattern for studying science discourse. Science Education, 88, 915–933.
• Gopnik, A., David, S., Schulz, L. E. and Clark, G., (2001). Causal learning mechanisms in very young children: Two-, three-, and four-year-olds infer causal relations from patterns of variation and covariation. Developmental Psychology, 37(5), 620–629.
• Gross, M. U. M. (2004). Exceptionally gifted children (2nd ed.). London: RoutledgeFalmer.
• Guilford, J. P. (1959). Traits of creativity. In H. H. Anderson & M. S. Anderson (Eds.), Creativity and its cultivation, addresses presented at the interdisciplinary symposia on creativity (pp. 142–161). Harper, New York: Michigan State University, East Lansing, Michigan.
• Hammer, D. & Van Zee, E. H. (2006). Seeing the science in children's thinking: Case studies of student inquiry in physical science. Heinemann, Portsmouth, NH.
• Hovardaoğlu, S. (2000). Davranış bilimleri için araştırma teknikleri. Ankara: Vega.
• Hu, W. & Adey, P. (2002). A scientific creativity test for secondary school students. International Journal of Science Education, 24(4), 389–403.
• Kadayıfçı, H., (2008). Yaratıcı düşünmeye dayalı öğretim modelinin öğrencilerin maddelerin ayrılması ile ilgili kavramları anlamalarına ve bilimsel yaratıcılıklarına etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kaya, O. N. & Kılıç, Z. (2008). Etkin bir fen öğretimi için tartışmacı söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 89-100.
• Kuhn, D. (1989). Children and adults as intuitive scientists. Psychological Review, 96 (4), 674-689.
• Kılıç, R. (2010). Üstün yetenekli bireyler ve tanılaması. I. Uluslar arası Üstün Yetenekliler Eğitimi Sempozyumu, 23-24 Eylül, İstanbul.
• Kind, P. M. & Kind, V. (2007). Creativity in science education: Perspectives and challenges for developing school science. Studies in Science Education, 43, 1-37.
• Köseoğlu, F., Tümay, H. ve Kavak, N. (2002). Yapılandırıcı Öğrenme Teorisine Dayanan Etkili bir Öğretim Yöntemi – Tahmin Et – Gözle – Açıkla – “Buz ile Su Kaynatılabilir mi?”. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildirileri, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, 16-18 Eylül, Ankara.
• Krathwohl, D. R., (1964). Experimental design in educational research. Library Trends, 13, 54-67.
• Küçük Demir, B., (2014). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının öğrencilerin matematik başarılarına ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Lemons, G. (2011). Diverse perspectives of creativity testing: controversial issues when used for inclusion into gifted programs. Journal for the Education of the Gifted, 34(5), 742772.
• Lin, C., Hu, W., Adey, P., and Shen, J., (2003). The Influence of case on scientific creativity. Research in Science Education, 33, 143-162.
• Mann, E. L., (2005). Mathematical creativity and school mathematics: Indicators of mathematical creativity in middle school students, Graduate Thesis, University of Connecticut, USA.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). Bilim ve sanat merkezleri yönergesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Pereira, N., Peters, S. J. & Gentry, M., (2010). My class activities instrument as used in saturday enrichment program evaluation. Journal of Advanced Academics, 21, 568-593.
• Piezoelektrik Tanımı http://www.elektrikport.com/haber-roportaj/piezoelektrik-ileyapilabileceklerin-siniri-yok/2941#ad-image-0, sayfasından 12.12.2012 tarihinde alınmıştır.
• Powers, E. A. (2008). The use of independent study as a viable differentiation technique for gifted learners in the regular classroom. Gifted Child Today, 31(3), 57-65.
• Renzulli, J. S. (1978). What makes giftedness? Re-examining a definiton. Phi Delta Kappan, 60(3), 180-184.
• Renzulli, J. S. & Reis, S. M. (1985). The schoolwide enrichment model: A comprehensive plan for educational exellence. Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.
• Schulz, L. E., Goodman, N. D., Tenenbaum, J. B.& Jenkins, A. C., (2008). Going beyond the evidence: Abstract laws and preschoolers’ responses to anomalous data. Cognition, 109, 211–223.
• Sternberg, R. J. (1997). A triarchic view of giftedness: Theory and practice. In N. Coleangelo & G. A. Davis (Eds.), Handbook of Gifted Education (pp. 43–53). Boston, MA: Allyn and Bacon.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tonus, F. (2012). Argümantasyona dayalı öğretimin ilköğretim öğrencilerinin eleştirel düşünme ve karar verme becerileri üzerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Torrance, E. P., (1966). Torrance test on creative thinking: Norms-technical manual (Research Edition). Journal of Technology Education, 13(1), 43.
• Toulmin, S. (1958), The Uses of Argument. Cambridge, UK: Cambridge University Press. Toksik Madde Tanımı http://www.darica.gov.tr/default_B0.aspx?content=1056, adresinden 12.12.2012 tarihinde alınmıştır.