Elma şarabının folklorik tıpta, insan ve hayvan hastalıklarının tedavisinde
ve profilaksisinde harici ve dahili olarak kullanılmasının uzun bir geçmişi
vardır. Avrupa‟da, tıbbi uygulamasının çok çeşitli tarihsel örnekleri görülür.
Elma şırasının, denizcilikte iskorbütten korunmak için limon kullanımından
önce, tedavide önemli bir yeri vardı. Almanya‟da Johann Christian Wilhelm
Petsch (1804-1882) ve Rudolph Weil (1841-?) elma şarabını, saf veya su veya
süt ile karışım halinde, insanlara cinsel gücü arttırıcı bir ilaç olarak tavsiye
etmişlerdi. Kan dolaşımı, sinir sistemi, kemikler ile ilgili her tür hastalığı elma
şırası ile tedavi etmişlerdi. Özellikle düzenli olarak kullanıldığında etkili olduğu
ileri sürülmekteydi. Eklem iltihabı, astım, uykusuzluk, gut, öksürük, saman
nezlesi ve başka birçok şikâyeti tedavi için tavsiye edilmekteydi. Diüretik etkisi
sebebiyle, özellikle tedavinin dört hılt teorisine dayalı olduğu dönemde, çok
aranılan bir ilaçtı. İçerdiği çok miktardaki askorbik asit, onun tıbbi
kullanımındaki akılcı tutumu açıklayabilir. Bugün elma şarabı, meşrubat olarak
tanınsa da, tedavi amaçlı kullanımı yaygın değildir.
Elma şırası Elma şarabı Christian Friedrich Reuß Johann Christian Wilhelm Petsch Meşrubat Elma
The internal and external use of apple cider has a long tradition in folk
medicine for the treatment and prophylaxis of several human and veterinary
disorders. In Europe, we find multiple historical examples for its medical
application. Cider was part of the early therapy of scurvy before lemons became
the first line naval prophylaxis and treatment due to better stability. In Germany,
Johann Christian Wilhelm Petsch (1804-1882) and Rudolph Weil (1841-?)
recommended apple cider, pure and mixed with water and milk, as a medicine of universal potency in humans. They treated all kind of illnesses related to the
blood cycle, nerve system and skeletal system. Cider was suggested to be
particularly useful when applied regularly. It was recommended to cure heart
conditions, arthritis, asthma, insomnia, gout, cough, hay fever, and many other
complaints. Beside the internal use, cider was applied externally. The diuretic
action of cider made it a highly reputed drug in a time, when therapy was
mainly based on the principles of humoral pathology. The considerable amount
of ascorbic acid contained in the beverage might explain its medicinal use from
a more rational point of view. Today, apple cider is less commonly used for
medicinal purposes, although it is widely known as a beverage.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 12 Issue: 1 - Eczacılık Tarihi I (Eczacılar ve Eczaneler) Cilt: 12 Sayı: 1 |