Pozitiflik Ölçeğinin Türkçe Uyarlamasının Ergenler ve Genç Yetişkinler İçin Psikometrik Özelliklerinin Sınanması

Year 2020, , 1 - 18, 27.03.2020

Baki Duy Mehmet Ali Yıldız

https://doi.org/10.26650/SP2018-0017

Abstract

Olumlu yönelim veya olumlu düşünme pozitif psikolojinin temel çalışma konuları arasında yer almaktadır. Bu nedenle bu çalışmada esas olarak, Pozitiflik Ölçeğinin (P Ölçeği) Türkçe uyarlamasının ergenler ve genç yetişkinler için psikometrik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın katılımcıları 307 lise (Kadın = 189, Erkek = 118) ve 354 üniversite öğrencisinden (Kadın = 190, Erkek = 164) oluşmaktadır. Lise grubunun yaş ortalaması 15.84 ve üniversite grubunun yaş ortalaması 21.36’dır. Ölçeğin Türkçe uyarlamasının yapı geçerliliğini ve ölçüm değişmezliğini belirlemek amacıyla çoklu grup doğrulayıcı faktör analizinden yararlanılmıştır. Yapı geçerliliğine dair daha fazla destek sunmak amacıyla Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Yaşam Yönelimi Testi, Ergenler İçin Olumlu ve Olumsuz Duygular Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeğin güvenirliğini test etmek amacıyla ölçeğin Cronbach Alpha katsayısı hesaplanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi bulguları ölçeğin tek boyutlu yapısını destekler niteliktedir. Gruplar arası ölçüm değişmezliğine yönelik yapılan analizler hem yapısal modelin hem de ölçüm modelinin kabul edilebilir uyum değerlerine sahip olduğunu göstermiştir. Bu bulgulara ek olarak olumlu düşünme ile benlik saygısı, iyimserlik, kötümserlik, yaşam doyumu ve olumlu ve olumsuz duygular arasında elde edilen anlamlı korelasyon değerleri ölçeğin yapı geçerliliğini destekler niteliktedir. Ölçeğin ayrıca yeter düzeyde iç tutarlılığa sahip olduğu bulunmuştur. Analizlerden elde edilen bulgular, P Ölçeğinin Türk ergenlerle ve genç yetişkinlerle güvenle kullanılabileceğini göstermektedir.

Keywords

Pozitif olma, iyi-oluş, ölçek uyarlama, ergenler, genç yetişkinler

Investigation of the Psychometric Properties of the Turkish Adaptation of Positivity Scale for Adolescents and Young Adults

Abstract

Positive orientation or positive thinking, is one of the main subjects studied in positive psychology. Thus, the main purpose of the present study was to investigate the validity and reliability of the Turkish version of the Positivity Scale (P Scale) for adolescents and young adults. The participants were 307 high school students (Female = 189, Male = 118) with a mean age of 15.84 years, and 354 college students (Female =190, Male =164) with a mean age of 21.36 years. A multi-group confirmatory factor analysis was employed to evaluate the construct validity of the P Scale, and the measurement invariance of the Turkish version of the scale was analyzed. The Rosenberg Self-esteem Scale, the Life Orientation Test, the Positive and Negative Affect Scale for Adolescents and the Satisfaction with Life Scale were used to provide further evidence for the construct validity of the scale. For internal reliability of the scale, Cronbach alpha level was computed. Findings of the Confirmatory Factor Analysis (CFA) confirmed the unidimensional structure of the scale. Measurement invariance across groups showed that both configural and metric models provided acceptable fits to the data. Moreover, there were significant correlations between positivity and selfesteem, optimism, pessimism, life-satisfaction, positive and negative affect. The scale also had a satisfactory internal consistency coefficient. The findings of the present study suggest that the Turkish adaptation of the Positivity Scale can be confidently used with Turkish adolescents and young adults.

Keywords

Positivity, well-being, scale adaptation, adolescents, young adults

References

• Alessandri, G., Caprara, G. V., & Tisak, J. (2012). The unique contribution of positive orientation to optimal functioning: Further explorations. European Psychologist, 17, 44-54. https://doi. org/10.1027/1016-9040/a000070.
• Ang, R. P., Neubronner, M., Oh, S. A., & Leong, V. (2006). Dimensionality of Rosenberg’s self-esteem scale among normal-technical stream students in Singapore. Current Psychology, 25(2), 120 -131. https://doi.org/10.1007/s12144-006-1007-3.
• Arslan, G. (2015). Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (ÇGPSÖ-12) Psikometrik Özellikleri: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 16(1), 1-12.
• Atik, G., & Kemer, G. (2009). Psychometric properties of children’s hope scale: Validity and reliability study. Elementary Education Online, 8(2), 379-390.
• Aydın, G., & Tezer, E. (1991). İyimserlik, sağlık sorunları ve akademik başarı ilişkisi [The relationship between optimism, health problems and academic achievement]. Psikoloji Dergisi, 7, 2-9.
• Borsa, J. C., Damásio, B. F., & Koller, S. H. (2016). Positivity scale (POS): New evidence of validity in the Brazilian context. Psico-USF, 21(1), 1-12.https://dx.doi.org/10.1590/1413-82712016210101.
• Browne, M. W., & Cudeck, R. (1989). Single sample cross-validation indices for covariance structures. Multivariate Behavioral Research, 24, 445–455.
• Caprara, G. V., Alessandri, G., Eisenberg, N., Kupfer, A., Steca, P., Caprara, M. G., & Abela, J. (2012). The positivity scale. Psychological Assessment, 24(3), 701-712.https://doi.org/10.1037/a0026681.
• Caprara, G. V., Alessandri, G., Trommsdorff, G., Heikamp, T., Yamaguchi, S., & Suzuki, F. (2011). Positive orientation across three cultures. Journal of Cross-Cultural Psychology, 43, 77-83.https:// doi.org/10.1177/0022022111422257.
• Caprara, G. V., Eisenberg, N., & Alessandri, G. (2017). Positivity: The dispositional basis of happiness. Journal of Happiness Studies, 18, 353-371.https://doi.org/10.1037/a0025626
• Caprara, G. V., Fagnani, C., Alessandri, G., Steca, P., Gigantesco, A., Sforza, L. L. C., & Stazi, M. A. (2009). Human optimal functioning: The genetics of positive orientation towards self, life, and the future. Behavior Genetics, 39(3), 277-284.
• Caprara, G. V., & Steca, P. (2005). Affective and social self-regulatory efficacy beliefs as determinants of positive thinking and happiness. European Psychologist, 10, 275–286.
• Caprara, G. V., Steca, P., Alessandri, G., Abela, J. R., & McWhinnie, C. M. (2010). Positive orientation: Explorations on what is common to life satisfaction, self-esteem, and optimism. Epidemiologia e Psichiatria Sociale, 19, 63-71. https://doi.org/10.1017/S1121189X00001615.
• Caprara, G. V., Steca, P., Gerbino, M., Paciello, M., & Vecchio, G. M. (2006). Looking for adolescents’ well-being: Self-efficacy beliefs as determinants of positive thinking and happiness. Epidemiologia e Psichiatria Sociale, 15, 30-43.
• Cheung, G. W., & Rensvold, R. B. (2002). Evaluating goodness-of-fit indexes for testing measurement invariance. Structural Equation Modeling, 9, 233-255.
• Cohen, L. M., Manion, L. l., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.).Taylor & Francis. Çıkrıkçı, Ö., Çiftçi, M., & Gençdoğan, B. (2015). Pozitiflik Ölçeği Türkçe Formu’nun psikometrik özellikleri. The Journal of Happiness &Well-Being, 3(1), 57-76.
• Çuhadaroğlu F. (1986). Adölesanlarda benlik saygısı [Self-esteem in adolescents].(Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi) [Unpublished doctoral dissertation]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Turkey.
• Diener, E. (2009). Introduction—The science of well-being: Reviews and theoretical articles by Ed Diener. In E. Diener (Ed.), The Science of Well-Being: The Collected Works of Ed Diener, Social Indicators Research Series (pp. 1-10). New York: Springer.https://doi.org.10.1007/978-90-481-2350-6_1.
• Diener, E. (2009a). Subjective well-being. In E. Diener (Ed.), The Science of Well-Being: The Collected Works of Ed Diener, Social Indicators Research Series (pp. 11-48). Springer.
• Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(19), 71-75.
• Doğan, T. (2015). Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102.
• Doğan, T., & Akıncı Çötok, N. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Adaptation of the short form of the Oxford happiness questionnaire into Turkish: A validity and reliability study]. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-170.
• Doğan, T. & Totan, T. (2013). Psychometric properties of Turkish version of the Subjective Happiness Scale. The Journal of Happiness & Well-Being, 1(1), 23-31.
• Douglas, S. P., & Craig, C. S. (2007). Collaborative and iterative translation: An alternative approach to back translation. Journal of International Marketing, 15(1), 30-43.
• Durak, M., Şenol-Durak, E., & Gençöz, T. (2010). Psychometric properties of the satisfaction with life scale among Turkish university students, correctional officers, and elderly adults. Social Indicator Research, 99, 413-429.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis(7th Ed.). Pearson Prentice Hall. Hambleton, R. K., & Bollwark, J. (1991). Adapting tests for use in different cultures: Technical issues and methods. Bulletin of the International Testing Commission, 18, 3-32.
• Heikamp, T., Alessandri, G., Laguna, L., Petrovic, V., Caprara, M. G., Caprara, G. V., & Trommsdorff, G. (2014). Cross-cultural validation of the positivity-scale in five European countries. Personality andIndividual Differences, 71, 140–145.https://doi.org/10.1016/j.paid.2014.07.012.
• Hisli-Şahin, N. & Yeniçeri, Z. (2015).“Farkındalık” Üzerine Üç Araç: Psikolojik Farkındalık, Bütünleyici Kendilik Farkındalığı ve Toronto Bilgece Farkındalık Ölçekleri. Türk Psikoloji Dergisi, 30(76), 48-64.
• Hu, L.,& Bentler, P. M.(1999). ‘Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. StructuralEquation Modeling 6(1), 1-55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118.
• Kapıkıran, N. A. & Kapıkıran, Ş. (2010). Koşulsuz kendini kabul ölçeğinin Türk üniversite öğrencileri için geçerliği ve güvenirliği. Kriz Dergisi, 18(1), 33-44.
• Kenny, D. D., Kaniskan, B., & McCoach, D. B. (2015). The Performance of RMSEA in models with small degrees of freedom, Sociological Methods & Research, 44(3), 486-507. https://doi.org/10.1177/0049124114543236.
• Kılıçer, K.,& Odabaşı, H. F. (2010). Individual innovativeness scale (IS): The study of adaptation toTurkish, validity and reliability. Hacettepe University Journal of Education, 38, 150-164.
• Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. [A comparison of normal and troubled adolescents’ life-satisfaction levels]. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) [Unpublished master’s thesis]. Ankara University, Ankara, Turkey.
• Łaguna, M., Oleś, P., & Filipiuk, D. (2011). Positive orientation and its measure: Polish adaptation of the positivity scale. Studia Psychologiczne, 49, 47–54.https://doi.org/10_2478_v10167-010-0035-7.
• Laurent, J., Catanzaro, S. J., Joiner Jr, T. E., Rudolph, K. D., Potter, K. I., Lambert, S., … Gatright, T. (1999). A measure of positive and negative affect for children: Scale development and preliminary validation. Psychological Assessment, 11(3), 326-338.
• MacCallum, R. C., Browne, M. W., & Sugawara, H. M. (1996). Power analysis and determination of sample size for covariance structure modeling. Psychological Methods,1, 130-149. https://doi.org/10.1037/1082-989X.1.2.130.
• Memik, N. C., Ağaoğlu, B., Coşkun, A., Üneri, O. S., & Karakaya, I. (2007). Çocuklar için yaşam kalitesi ölçeğinin 13-18 yaş ergen formunun geçerlik ve güvenilirliği [The validity and reliability of the Turkish pediatric quality of life inventory for children 13-18 years old]. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4), 353-363.
• Pallant, J. (2011). SPSS survival manual a step by step guide to data analysis using SPSS(4th Edition). Allen & Unwin. Robins, R. W., Hendin, H. M., & Trzesniewski, K. H. (2001).
• Measuring global self-esteem: construct validation of a single-item measure and the Rosenberg self-esteem scale. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(2), 151-161.
• Rosenberg, M. (1965). Society and the adolescent self-image. Princeton NJ: Princeton University Press. Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1987). Dispositional optimism and physical well-being: Theinfluence of generalized outcome expectancies on health. Journal of Personality, 55, 169-210.
• Seligman, M. E. P. (2007). Gerçek mutluluk: Kalıcı doyum potansiyellerinizi gerçekleştirmek için yani olumlu psikolojinin kullanımı [Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment]. (S. K. Akbaş, Trans.). HYB Yayıncılık.
• Seligman, M. E. P., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology an introduction. American Psychologist, 55, 5-14.
• Sheldon, K. M., & King, L. (2001). Why positive psychology is necessary. American Psychologist,56, 216-217.
• Souza, R. V. L., Araújo, R. C. R., Gouveia, R. S. V., Coelho, G. L. H., & Gouveia, V. V. (2014). The positivity dimension of well-being: Adaptation and psychometric evidence of a measure. Paidéia, 24, 305-312.
• Taasoobshirazi, G. & Wang, S. (2016). The Performance of the SRMR, RMSEA, CFI, and TLI: An examination of sample size, path size, and degrees of freedom. Journal of Applied Quantitative Methods, 11(3), 31-39. Tafarodi, R.W., & Milne, A. B. (2002). Decomposing global self-esteem. Journal of Personality, 70, 443-483.
• Totan, T. (2015). Duygusal Öz-yetkinlik Ölçeğinin Türkçe Formunun Psikometrik Niteliği. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 36-47.
• van de Schoot, R., Lugtig, P., & Hox, J. (2012). A checklist for testing measurement invariance. European Journal of Developmental Psychology, 9, 486-492. https://doi.org/10.1080/17405629. 2012.686740.
• Yıldız, M. A. (2014). Ergenlerde anne-babaya bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide duygu düzenleme ve baş etme yöntemlerinin çoklu aracılık rolü [The multiple mediating role of emotion regulation and coping strategies on the relationship between parental attachment and subjective wellbeing in adolescents]. (Yayımlanmamış Doktora Tezi)[Unpublished doctoral dissertation]. Mersin University, Mersin, Turkey.