Bu makalenin amacı 1952 sonrası Mısır’daki ekonomik kalkınma modelini incelemektir.
Mısır petrol fakiri bir ülke olmasının ötesinde zengin tarımsal kaynaklara sahiptir ve yüksek
nüfusuyla gelişmekte olan diğer ülkelerle, örneğin Suriye ile ya da diğer bölgelerdeki gelişen
ekonomilerle önemli benzerlikler göstermektedir. Bu makalede Richards ve Waterbury’nin
ekonomik gelişme, devlet ve sınıfların sürekli bir iletişim ve etkileşim içinde oldukları
fikrinden yola çıkılmış ve Orta Doğu ülkelerinin genelinde siyasetin ekonomiyi kontrol ettiği
varsayımı temel alınmıştır. Bu çerçevede Mısır’da 1952’de başa gelen Hür Subayların
zamanla nasıl yeni bir sınıfsal düzen kurdukları incelenecek ve daha sonraki dönemlerde bu
sınıfların ekonomik açılmanın önündeki en önemli sınırlama olduğunun altı çizilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 22, 2011 |
Published in Issue | Year 2009 Issue: 41 |