In Turkey, guidance on what to do during an earthquake is provided to individuals as a part of community disaster training programs. Two approaches have prevailed in this regard since the 1999 Marmara earthquakes and persisted in social memory. The first of these recommends taking cover under or near an object presumed as solid, holding on to the object if possible and protecting one’s head, face and vital organs while waiting for the shaking to end. The second approach anticipates laying in the fetal position on the floor beside an object considered as solid and waiting for the tremors to stop. Since 1999, both approaches have been propagated as pseudo-scientific discourses by various institutions. However, no reliable scientific research has been conducted on the validity of these approaches so far. Nevertheless, those adopting one of these methods and arguing the other’s ineffectiveness have taken the debate on this issue to the public arena. This paper aims to evaluate both approaches with a critical eye and to emphasize social dimension of disaster preparedness and vulnerability through this evaluation.
Triangle of Life Drop-Hold-Cover Reaction to Earthquake Disaster Awareness Vulnerability Urban Risks
Ülkemizde uygulanan toplum afet bilinçlendirme programlarının bir parçası olarak, deprem anında bireylerin nasıl davranmaları gerektiğine ilişkin tavsiyeler verilmektedir. Bu konuda 1999 Marmara depremlerinden bu yana Türkiye’de yaygınlaşmış ve toplumsal bellekte yer etmiş iki yaklaşım vardır. Bunlardan birincisi sağlam olduğu varsayılan bir eşyanın altına girerek başı, yüzü ve yaşamsal organları korumak, mümkünse bu eşyaya tutunarak sarsıntıların geçmesini beklemeyi önermektedir. İkinci yaklaşım, sağlam olduğu varsayılan bir eşyanın yanına yattıktan sonra “ana rahmi / cenin” duruşu alarak sarsıntıların bitmesini beklemeyi öngörmektedir. İki yaklaşım da birer sözde-bilimsel söylem haline gelmiş olarak çeşitli kurumlarca desteklenmekte ve yaygınlaştırılmaya çalışılmaktadır. Oysa her ikisinin de etkinliği üzerine gerçekleştirilmiş hiçbir güvenilir bilimsel çalışma mevcut değildir. Buna rağmen, birinci ya da ikinci yaklaşımı benimseyenler, “diğer yaklaşımın hatalı olduğunu” iddia ederek kamusal alanda tartışabilmektedirler. Bu makalede söz konusu iki yaklaşım da eleştirel bir gözle değerlendirilecek ve bu değerlendirme üzerinden afete hazırlığın toplumsal boyutu ve zarar görebilirlik üzerinde durulacaktır.
Yaşam Üçgeni Çök-Tutun-Korun Deprem Davranışı Afet Bilinci Zarar Görebilirlik Kentsel Riskler.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Temmuz 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 49 |