When we look at the 21st century in the context of
employment relations, we could not see a heart-warming scene. Roughly, it is
possible to say that the mechanisms that protect the working life have become
eroded or loosened and the working life has become increasingly insecure for
the employees. In such a case, is it possible to put the working life on a
basis with a human face? This paper tries to answer this question by John W.
Budd’s theory of ‘employment with a human face’. The paper begins with a section
on the frames of reference which is an important concept in employment
relations literature. The next section presents the main points of the Budd’s
theory and tries to answer the question.
21.
yüzyıla çalışma ilişkileri bağlamında baktığımızda gördüğümüz şey pek iç açıcı
değil. Kabaca çalışma hayatını koruyan mekanizmaların aşındığını veya
gevşediğini ve çalışma hayatının çalışanlar için gittikçe güvencesizleştiğini
söylemek mümkündür. Böyle bir durumda çalışma hayatının insani bir temele
oturtulması mümkün mü? Bu çalışma, bu soruyu John W. Budd’ın ‘insani bir
çalışma ilişkisi’ kuramı bağlamında cevaplandırmaya çalışmaktadır. Çalışmada
öncelikle çalışma ilişkileri literatüründeki temel referans çerçeveleri
sunulacak, daha sonra ise Budd’ın sözü edilen kuramının ana hatları ortaya
konularak soru cevaplandırılmaya çalışılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 12, 2019 |
Submission Date | April 28, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 76 |