The devastating effects of the COVID-19 pandemic on labor markets have been experienced across the globe, and Turkey is no exception. Worldwide, millions of workers lost their jobs or contracts or had to work fewer hours and had lower wages. The International Labour Organization estimates that at least 125 million full time jobs were lost. The pandemic has had a devastating impact on employment in general and a particularly severe one on the informal sector as these employees with no social protection are the most affected. This study tests whether there are differences in job loss and unemployment between formal and informal sectors in Turkish labor markets resulting from the pandemic. The data for testing are compiled according to NUTS-2 using the TSI’s data portal. The changes in the size of employment in formal and informal sectors between 2019 and 2020 are obtained according to regional units. In addition to the change in total employment volumes, employment tests regarding education, workplace scale, and gender proportion are conducted. The findings indicate a significant disintegration between formal and informal sectors according to change in employment. In addition, although the pandemic did expand employment opportunities in the formal sector, it clearly caused a severe contraction in informal sector employment. This indicates that the pandemic has led to a considerable number of job losses by those employed in the informal sector, exposing them to a severe risk of poverty.
Pandeminin emek piyasaları üzerindeki yıkıcı etkileri tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de yaşanmaktadır. Tüm dünyada milyonlarca işçi ya işini tamamen kaybetmiş ya ücretsiz izine çıkmış ya da daha az çalışmak ve daha düşük ücret almak zorunda kalmıştır. ILO’nun yaptığı hesaplamalar 125 milyon tam zamanlı çalışanın işsiz kaldığını göstermektedir. COVID-19 Pandemisinin istihdam üzerindeki yıkıcı etkileri hem formel hem de enformel sektör çalışanlarını etkilemektedir. Ne var ki bu süreçten en fazla etkilenenler hiçbir sosyal güvencesi olmayan enformel sektör çalışanlarıdır. Bu çalışmanın amacı, Pandemi sürecinde Türkiye’deki emek piyasalarında formel ve enformel sektörler arasında ayrışmanın olup-olmadığının sınanmasıdır. Sınama için veriler TÜİK veri portalından NUTS-2’ye göre derlenmiştir. Bölgesel birimlere göre formel ve enformel sektörlerdeki istihdamda 2019-2020 arasında yaşanan değişimler dikkate alınmıştır. Toplam istihdam hacimlerindeki değişimin yanı sıra, istihdamın eğitim, işyeri ölçeği ve cinsiyete göre sınamaları da gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular, istihdamda yaşanan değişime göre formel ve enformel sektörler arasında anlamlı bir ayrışmanın varlığını göstermektedir. Buna ek olarak Pandeminin formel sektörde yeni istihdam yaratabilmesine karşılık, enformel sektörde genel olarak şiddetli daralmanın yaşanmasına yol açtığı görülmektedir. Bu durum, Pandeminin enformel sektörde istihdam edilen geniş kitlelerin iş kaybı sebebiyle yoksulluk riskiyle karşı karşıya olduğunu göstermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Labor Economics |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2022 |
Submission Date | December 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 82 |