Yakın dünya tarihinde benzeri görülmemiş bir sağlık krizine yol açan COVID-19 salgını ülkelerin uzun dönemli bakım rejimleri üzerinde ciddi bir baskı oluşturmuş; yaşlı, engelli ve bakım gereksinimi duyan tüm bireyleri refah sistemleri içinde daha da kırılgan hale getirmiştir. Özellikle, Kuzey Amerika ve Avrupa ülkelerinde uzun dönemli bakım kurumlarında gerçekleşen ölümlerin tüm COVID-19 ölümlerinin neredeyse yarısını oluşturması, uzun dönemli bakım politikalarını ve kurumlarını tekrar tartışmaya açmıştır. Türkiye yüzde 4’lük oranıyla uzun dönemli bakım kurumlarında gerçekleşen COVID-19’a bağlı ölüm oranının düşük sayıldığı ülkeler arasındadır. Ancak, Türkiye’de yaşlı nüfus ağırlıklı olarak kurum bakımı dışında aile temelli bakım almaktadır ve salgının ilk dönemlerinde uzun dönemli bakım kurumları dışında ölümlerin çoğunluğunu 65 yaş üstü bireyler oluşturmuştur. Makale, Türkiye’deki COVID-19 salgınının uzun dönemli bakım alanı üzerindeki etkisini Türkiye’nin aile temelli bakım rejimini temel alarak tartışmaktadır. Türkiye yaşlı nüfusunu korumak için uzun soluklu karantina önlemleri hayata geçirmiştir. Bu önlemler, COVID-19 salgınına yönelik birbirini izleyen dört dönem içinden tartışılmaktadır. Makalede ortaya konduğu üzere, uzun dönemli bakım alanında farklı aşama ve düzeylerde geliştirilen bu önlemler aileyi temel alan uzun dönemli bakım politikaları üzerine inşa edilmiştir. Salgının bir sonucu olarak öncelikli hale gelen uzun dönemli bakım rejiminin geleceği, alan yazınında ortaya konan tartışmalar ile paralellik göstermektedir.
The COVID-19 pandemic has put a strain on long-term care regimes by rendering the aged, disabled, and everyone else in need of care even more vulnerable inside welfare systems, leading to an unprecedented health crisis in recent history. The issue of long-term care institutions and policies has come up due to deaths in long-term care facilities accounting for nearly half of all COVID-19 deaths in North America and Europe. Turkey, however, is one of the countries where the COVID-19 death rate in long-term care institutions is low, with a rate of 4%. However, the elderly population in Turkey mainly receives family-based care rather than institutional care, and people over 65 made up the majority of COVID-19 deaths in the early stages of the pandemic, not including long-term care institutions. This article discusses the impact COVID-19 has had on long-term care within Turkey’s family-based care regime. Turkey has implemented long-term quarantine measures to protect its elderly population for four consecutive periods. As discussed in the article, the long-term care measures developed at different stages and levels have been based upon family-based long-term care policies. The future of long-term care, which has been prioritized due to the pandemic, is presented in line with the discussions in the literature.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Submission Date | April 5, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 83 |