2000 yılında yapılan Genel Nüfus Sayım Sonuçlarına göre,
kadınların toplam nüfusa oranı % 50,1’dir. Türkiye’de nüfusun
yarısının kadın olmasına rağmen, ekonomik kalkınmaya olan katkıları
çok azdır. Stereotip değer yargılarına göre, Türkiye’de kadınlar, evde
çocuklarla ilgilenip, ev işleri yaparlar. Bu inanış, resmi istatistiklere de
yansımış bulunmaktadır. 2000 yılında, Türkiye’de 15 yaş ve üzerindeki
kadınların yalnızca dörtte biri çalışmaktadır. Geçmiş yıllardaki
çalışmalarda, işgücü piyasalarına kadınların tam katılımının
sağlanmasının fırsat eşitliği ve etkinliğin tavsiye edilen bir amacı olduğu
yaygın olarak varsayıldığı işaret edilmektedir (Tansel, 2001; Salido,
2002). Kadınların işgücü piyasasına tam katılımı, onların kişisel ve
sosyal kalkınmaları için anahtar bir rol oynar ve ülkenin genel ekonomik
etkinliğinin artmasını da sağlar. Bu nedenle, bu çalışmada, Türkiye’de
kadınların işgücü piyasasına katılımını etkileyen, kadınların kişisel
vasıfları, aile içindeki pozisyonları, içinde bulundukları hukuksal ve
ekonomik çevre gibi faktörler incelenecektir. Bu analizin ışığında,
Türkiye’de kadınların işgücü piyasasına katılımını artırmak için politika
uygulamaları belirlenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Çalışma İlişkileri |
Authors | |
Publication Date | October 13, 2010 |
Submission Date | October 13, 2010 |
Published in Issue | Year 2005 Issue: 50 |