Amaç: Bu çalışma otistik çocuğa sahip ailelerin yaşadıkları sorunları ve ruhsal durumlarını belirlemek amacı ile niteliksel olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın verisi, yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan bir akış formunun kullanıldığı derinlemesine görüşmeler ile toplanmıştır. Giresun ilindeki otistik çocuğa sahip ailelerden örneklem içerisine alınan 16 ebeveyn ile görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen veriler alt sorunlar çerçevesinde analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırma kapsamındaki otistik çocukların tanı konulma yaş ortalaması 3.5’dur. Bu çalışma otizmin erkek çocuklarda görülme olasılığının daha fazla olduğunu göstermektedir. Çalışma sonunda ebeveynlerin çocuklarına otizm tanısı konduğunda bunu kabullenmekte zorlandıkları, yaşam şekillerinin büyük ölçüde değiştiği, kendilerini çevreden soyutladıkları, daha duygusal oldukları, gelecekten endişe duydukları, yapmak istedikleri birçok şeyden vazgeçtikleri, her şeye rağmen çocuklarıyla ilgilenmenin onlara mutluluk verdiği ve yaşama bakış açılarında büyük değişikliklerin olduğu sonucuna varılmıştır
Aim: This study was qualitatively conducted to determine the problems of the families with autistic children and their psychological state. Material and Method: The data of this study were compiled through comprehensive interviews in which semiconstructed questions were used. Interviews were made with 16 sample families selected from the families with autistic children in the province of Giresun. The data obtained were analysed as sub-problems.Results and Conclusion: The avarage diagnostic age of the autistic children involved in this study is 3.5 years. This study indicates that autism is more likely to appear in boys than in their female counterparts. The results showed that parents found it very difficult to acccept that their children were diagnosed with autism and that their life-style greatly changed and they led an isolated-life after such a diagnosis. It was also found that they became more sensitive and concerned about their future and that they gave up much of whatever they wanted to do. Moreover, the study also indicated that their interest in their children became a source of their joy and happiness and that their approach to life greatly changed
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 9 Issue: 1 |