Barış Operasyonlarına Kavramsal ve Kuramsal Bakış

Year 2018, Volume: 2 Issue: 2, 21 - 36, 30.09.2018

Kıvılcım Romya Bilgin

Abstract

Uluslararası sistemde
çatışmaların çözümü en önemli meselelerin başında gelmektedir. Küreselleşmenin
hızıyla uluslararası sistemde değişen güvenlik koşulları uluslararası topluluğu
çatışmaların çözümünde birlikte hareket etmeye ve barışçı müdahalelerde
bulunmaya daha fazla zorlamaktadır. Bu durum barış operasyonlarının uluslararası
sistemde güveliğin sağlanmasındaki öneminin artmasına neden olmaktadır. Barış
operasyonlarının uluslararası sistemdeki rolleri, bölgesel ya da küresel
sonuçları nelerdir gibi temel soruların cevaplanabilmesi için operasyonların
kavramsal ve kuramsal çerçevesinin net bir şekilde ortaya konulması
gerekmektedir. Bu yöndeki bir çalışma operasyonların en önemli yürütücüleri
olan BM ve NATO’nun geçirdiği değişimin ve bu değişimin 21’nci yüzyılda uluslararası
güvenlik sistemine yansımalarının anlaşılması açısından da bir gerekliliktir. Bu
amaçla, çalışmada barış operasyonlarının değişen güvenlik ortamındaki rollerine
ilişkin kavramsal ve kuramsal bir çerçeve sunulmaya çalışılacaktır.

Keywords

Barış Operasyonları, uluslararası sistem, çatışma

References

• Bakradze, D. (2001). Analysis of Different Models of Peace Support Operations and Forms of NATO, NATO-EPAC Research Fellowship Final Report, NATO Resmi İnternet Sitesi, http://www.nato.int/acad/fellow/99-01/bakradze.pdf (01 Haziran 2018).
• Bellamy, A.J. ve Williams, P. (2010). Understanding Peacekeeping, Cambridge: Polity Press.
• Berdal, M. ve Economides, S. (2006). United Nations Interventionism, Cambridge University Press; Cambrigde.
• BM Resmi İnternet Sitesi, http://www.un.org/en/peacekeeping/ (Erişim Tarihi: 31 Mayıs 2018).
• Coning, C.H. ve Thakur, R. (2007). Unintended Consequences of Peacekeeping Operations, UNU Press: Tokyo.
• Demirdöğen, Ü. (2006). Birleşmiş Milletler Barışı Koruma Operasyonları ve Güç Kullanma Olgusu. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı 11, 236-257.
• Doyle, M.D., ve Sambanis, N. (2000). International Peacebuilding: A Theoretical and Quantitative Analysis. American Political Science Review, 94 (4), 779–801.
• Duffield, M. (2001). Global Governance and the New Wars: The Merging of Development and Security, Zed Books: London.
• Ehsan, M.Z. (2000). An Analysis to Peacebuilding Approaches in Afghanistan. Asia Social Issue Programme Resmi İnternet Sitesi, http://www.asiasource.org/asip/peacebuilding.cfm, (Erişim Tarihi: 10 Mayıs 2018).
• Fortna, V.P. (2004). Does Peacekeeping Keep Peace? International Intervention and the Duration of Peace After Civil War. International Studies Quarterly, Issue 48, 269-292.
• Galtung J. (1975). Essays in Peace Research, Copenhagen: Christian Ejlers.
• Ghali, B. B.. (1992). An Agenda for Peace. United Nations Resmi İnternet Sitesi, http://www.un.org/Docs/SG/agpeace.html, (Erişim Tarihi: 10 Mayıs 2018).
• Goodhand J. ve Hulme, D. (1999). From Wars to Complex Political Emergences: Understanding Conflict and Peace-Building in the New World Disorder. Third World Quaterly, 20 (1), 13-26.
• Güngör, U. (2008). Günümüzde Barış Operasyonları. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 4 (8), 7-20.
• Johnston, N. (2007). Peace Support Operations. D. Smith ve S. Hunt (Yay. Haz.). Inclusive Security, Sustainable Peace: A Toolkit for Advocacy and Action, International Alert: London.
• Johnstone, I. (2004). US-UN Relations After Iraq: The End of the World (Order) as We Know It?. European Journal of International Law, 15 (4), 813-838.
• Lijn, J., Briscoe I., Drent, M., Homan, K., Putten F.P., ve Zandee, D., (2015). Peacekeeping Operations in a Changing World. The Hague: Clingendael Institute Pub.
• Lund M. (2001). A Toolbox for Responding to Conflicts and Building Peace. L. Reychler ve T. Paffenholz (Yay. Haz.), Peace-Building: a Field Guide, Lynne Rienner Publishers: Colorado.
• Mirbagheri, S.M. F. (2006). Peacekeeping and Peacemaking: The Example of Cyprus. Contemporary Review, 288 (1680), 37-46.
• Newman, E., Paris , R,. ve Richmond, O.P. (2009). Introduction. E.Newman, R.Paris ve Oliver P. Richmond (Yay. Haz.). New Perspectives on Liberal Peacebuilding, United Nations University Press: Newyork.
• OECD (2005). Peace-Building Overwiev Development Assistance Committee Report, OECD Resimi İnternet Adresi, http://www.oecd.org/document/53/0,3343,en_2649_34567_34538357_1_1_1_1,00.html (Erişim Tarihi: 12 Nisan 2017).
• Owen, J. M., (1994). How Liberalism Produces Democratic Peace. International Security, 19 (2), 87-125.
• Paris, R. (2000). Broadening Study of Peace Operations. International Studies Association, 2 (3), 27–44.
• Paris, R. (2003). Peacekeeping Constrains of Global Culture. European Journal of International Relations, 9 (3), 441-473.
• SIPRI (2018). SIPRI Multilateral Peace Operations Database. https://www.sipri.org/databases/pko (Erişim Tarihi: 01 Haziran 2018).
• Stamnes, E., (2008). Peace Support Operations: Nordic Perspectives, Routledge: Abingdon.
• UN (2008). United Nations Peacekeeping Operations: Principles and Guidelines. Birleşmiş Milletler Resmi İnternet Sitesi. http://pbpu.unlb.org/pbps/Library/Capstone_Doctrine_ENG.pdf (Erişim Tarihi: 06 Haziran 2018).
• NATO (2014). Allied Joint Doctrine for the Military Contribution to Peace Support. NATO Resmi İnternet Sitesi. http://nso.nato.int/nso/.../ap/AJP-3.4.1%20EDA%20V1%20E.pdf (Erişim Tarihi: 06 Haziran 2018).