EXAMINING THE GAMES AND TOYS CHOICES OF CHILDREN AGED 5 TO 6 AT THEIR FREE TIME ACTIVITIES

Year 2014, Volume: 2 Issue: 2, 1 - 15, 01.06.2014

Sema Özdemir

Abstract

The aim of this research was to examine the games, game zones and toys choices of 5-6 year-olds preschool children at their free time activities. The participants of this study comprised of 15 children and two preschool teachers. In this qualitative research the data was collected by semi structured interviews with teachers and student observations. Open-ended questions such as “What types of toys, materials, and games do the children choice while they were playing in their free time?” were asked to the teachers. In classroom observations, the children were observed with respect to their choices of game zone, game, toys and materials while they were participating in free time activities. The results showed that children mostly choose to play at the art zone, playing house and the block corner at their free times.

Keywords

free time, game, toy.

5-6 YAS GRUBU ÇOCUKLARIN SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİNDEKİ OYUN VE OYUNCAK TERCİHLERİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu arastırmanın amacı, okulöncesi egitim kurumlarına devam eden 5-6 yas grubu çocukların serbest zaman etkinliklerindeki oyun alanı, oyun ve oyuncak tercihlerinin incelenmesidir. Arastırmanın çalısma grubunu 5-6 yas grubu toplam 15 çocuk ve 2 okulöncesi ögretmeni olusturmaktadır. Çalısma, nitel bir arastırmadır. Arastırmanın verileri, okul öncesi ögretmenleri ile yapılan yarı yapılandırılmıs görüsme ve yapılandırılmamıs katılımcı olmayan gözlemler ile toplanmıstır. Ögretmenlere çocukların serbest zaman etkinliklerinde hangi oyun alanlarını tercih ettikleri, oyun oynarken kullandıkları oyuncak ve materyaller ile oynadıkları oyun türlerini belirlemeye yönelik açık uçlu sorular yöneltilmis ve bu konudaki görüsleri alınmıstır. Çocukların serbest zaman etkinliklerinde hangi oyun alanlarını tercih ettikleri, oyun oynarken kullandıkları oyuncak ve materyaller ile oynadıkları oyun türleri sınıf içinde yapılan gözlemlerle belirlenmeye çalısılmıstır. Arastırma sonucu, çocukların serbest zaman etkinliklerinde oyun alanı olarak daha çok sanat kösesi, evcilik kösesi ve blok kösesini tercih ettikleri göstermistir.

Keywords

serbest zaman etkinlikleri, oyun, oyuncak.

References

• verilerde, erkek çocukların hemcinsleriyle oyunlarının, kızların oyunlarından daha hareketli ve sıradan olduğu görülmüştür. Çocuklar karşı cinsle nadiren oynamakla beraber, karma grupla etkileşimleri ¼ oranında olmuştur. Bulgular aynı yaş ve özellikteki çocukların oyun deneyimlerinin çocuğun cinsiyetine ve oyun arkadaşının cinsiyetine bağlı olarak değiştiğini doğrulamıştır.
• Rubin ve arkadaşları (1983) kategorik yaklaşımlardan uzak bir şekilde oyunun kapsamını ve bir davranışın oyun sayılabilmesi için nelerin olması gerektiğini ortaya çıkarmak için çalışma yapmışlar, gerçekleştirdikleri ölçümlerle oyunun; içsel motivasyon, sonuçtan çok sürecin önemli olması, gönüllü katılım, mutluluk ve haz alma gibi özelliklerini ortaya koymuşlardır.
• Okul öncesi öğretmenleri de çocukların daha çok dramatik oyunlar oynadıkları, masa oyunları ve yapı inşa oyunlarını sevdikleri ve sanat çalışmalarıyla da zaman geçirdiklerini belirtmişlerdir.
• Öğretmenler çocuklara sunacakları oyun fırsatlarını önceden planlayarak, sınıf içindeki ilgi köşelerinde değişiklik yapmalı ve farklı ilgi köşelerini ön plana çıkarmalıdırlar.
• Öğretmenler serbest zaman etkinlikleri içerisinde kurgulanan oyun süreçlerinde bütün çocukları etkin kılmalıdır.
• Öğretmenler kız ve erkek çocuklarının birlikte oyunlarını desteklemelidirler.
• Öğretmenler çocuk oyunlarını kurgulama ve oyuna katılım konusunda çocuklarla daha fazla zaman geçirmelidir.
• Bu çalışma nitel araştırma yöntemleri kullanılarak yapılmıştır. Bundan sonraki çalışmalar da farklı araştırma yöntemleri kullanılarak yapılabilir.
• Bundan sonraki araştırmalarda örneklem grubu değiştirilerek farklı yaş grubundaki çocukların oyun alanı, oyun ve materyal tercihleri incelenebilir.
• Amaca uygun standart ve donanıma sahip olan sınıflarda, çocukların oyun alanı, oyuncak ve materyal tercihleri incelenebilir.
• Oyun konusunda yeni ve güncel yaklaşımlar benimsenerek, yeni programlar geliştirilebilir.
• Öğretmen katılımının çocuğun oyun algılamasını etkilemeyecek şekilde düzenlenmesi, öğretmenin kendi varlığını ortamda kullanılan materyalin önüne geçmeyecek şekilde ayarlaması, sık sık yönerge vermekten ve müdahale etmekten kaçınmasının eğitimin niteliğini arttıracağı düşünülmektedir.
• Aksoy, C., N. Baykoç, C. Çelikoğlu, (1990). Çocukların Oyuncak Tercihlerinde Cinsiyetin Etkisinin ncelenmesi. Çocuk Sağlığı ve Eğitimi Dergisi, 4, 59-77.
• Aral, N., Gürsoy F. ve Köksal A. (2000). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İstanbul: Turan Ofset.
• Baykoç Dönmez, N. (1992). Çocuğun Sosyal ve Duygusal Gelişiminde Oyunun Rolü. Okul Öncesi Dergisi 43, 10-12. Bergen, D. (1988). Play as a Medium for Learning and Development. Portsmouth, NH: Heinemann Educational Books, Inc.
• Carter, B., G. Levy, (1998). “Cognitive Aspects of Early Sex Role Development: The Influence of Gender Schemas on Preschoolers Memories and Preferences for Sexteyped Tops and Activities”. Child Development. 59, 782-792.
• Connoly, J. A. and Doyle, A. B. (1984). Relation of Social Fantasy Play to Social Competence in Preschoolers. Developmental Psychology. 20(5), 797-806.
• Demirdalıç, A. (2003). Çorum İl Merkezinde Okulöncesi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Oyun Etkinliklerini, Planlama, Uygulama ve Oyuncak Seçimi Kullanımı Becerilerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Erşan, Ş. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Altı Yaş Grubundaki Çocukların Oyun Ve Çalışma (İş) İle İlgili Algılarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Fabes, R.A., Martin, C.L. And Hanish, L.D. (2003). “Young Chıldern’s Play Qualities in Same, Other and Mixed-Sex Peer Groups” Society for Research in Chıld Development, 74(3), 921-932.
• Frost, J. L. and Sunderlin, S. (1985). When children play. Association for Childhood Education International, Circle Pines, MN pp. 215–219.
• Güney, N. (2002). Okulöncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden 5-6 Yaş Grubu Çocukların Bilişsel Üslupları ile Oyun Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Işıkoğlu, N. (2005). Eğitimde Nitel Araştırma. Eğitim Araştırmaları, 20, 158-165.
• Kandır, A. (2001). Çocuk Gelişiminde Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının Yeri ve Önemi. Milli Eğitim Dergisi, 151.
• Kandır, A., F. Tezel Şahin(2011). Okul Öncesi Dönemde Oyuncak ve Oyun Materyalleri. Eğitici Oyuncaklar. stanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Morrison, G.S. (1998). Early Childhood Education Today. Upper Saddle River, New Jersey.
• Okul Öncesi Eğitim Programı (36-72 Aylık Çocuklar İçin), (2006). Milli Eğitim Bakanlığı.
• Öztürk,A.. (2001). Okul Öncesi Eğitimde Oyun, İstanbul: Esin Yayınları.
• Parten, M. (1933). Social Play Among Preschool Children. Journal of Abnormal and Social Psychology, 28, 136-147.
• Piaget, J.(1962). Play, Dreams And Imitation In Children, New York: Norton.
• Poyraz, H. (2003). Okul Öncesi Dönemde Oyun ve Oyuncaklar, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Riley JG, Jones RB. (2007). When Girls and Boys Play: What Research Tells Us, Childhood Education, 84(1), 38-43. Rubin, K.H., Fein, G.G And Vandenberg, B. (1983). Handbook of Child Psychology: Socialization Personality and Social Development, 4, 693-774. New York: Wiley Publishing.
• Rubin, K.H., Watson, K., and Jambor, T. (1978). Free Play Behaviors in Preschool and Kindergarten Children. Child Development. 49, p.534-536.
• Saracho, O. N. (2001). Exploring Young Children's Literacy Development Through Play. Early Child Development and Care, 167, 103-114.
• Smilansky, S. (1968). The Effects Of Sociodramatic Play On Disadvantaged Pre-School Children. New York: Wiley. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Vygotsky, L. (1967). Play And It’s Role In The Mental Development of The Child, Soviet Psychology, 5, 6–18.