The Effects Of Personal Values On Social Entrepreneurship Tendency: A Research on Tourism Students

Year 2017, Volume: 6 Issue: 2, 131 - 154, 01.12.2017

Cem Işık Ekrem Aydın

Abstract

The purpose of this study is to determine the influence of the values of social responsibility, altruism, honesty and empathy on entrepreneurial tendencies and the role of innovation in this effect. For this purpose, survey data were obtained from the tourism students who are studying in the field of tourism. According to the research results, social entrepreneurs are not only innovative but also self-sacrificing, honest, responsible and empathic individuals. In addition, innovation has a partial effect on the influence of personal values on social entrepreneurship. These results show that individuals with these personal values should be encouraged to social entrepreneurship.

Keywords

Social Entrepreneurship, Personal Values, Innovation, Tourism

Kişisel Değerlerin Sosyal Girişimcilik Eğilimine Etkisi: Turizm Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Bu çalışmanın amacı, bireylerin sahip oldukları, sosyal sorumluluk, özgecilik, dürüstlük ve empati değerlerinin onların girişimcilik eğilimleri üzerindeki etkisini ve yenilikçilik eğiliminin bu etkideki rolünü araştırmaktır. Bu amaçla turizm alanında yükseköğrenim gören öğrenciler üzerinden anket tekniği ile veriler elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, turizm öğrencileri yenilikçi olmalarının yanı sıra fedakar, dürüst, sorumluluk sahibi ve empati yapabilen bireylerdir. Ayrıca yenilikçilik, kişisel değerlerin sosyal girişimciliğe etkisinde kısmi aracı etkiye sahiptir. Bu sonuçlar, bu kişisel değerlere sahip olan bireylerin sosyal girişime teşvik edilmesi gerektiğini göstermektedir.

Keywords

Sosyal Girişimcilik, Kişisel Değerler, Yenilikçilik, Turizm

References

• Ajzen, L., ve Fishbein, M. (1977). Attitude-behavior relations: A theoretical analysis and review of empirical research. Psychological Bulletin, 84, 888-918. doi:10.1037/0033-2909.84.5.888
• Ajzen Icek, (1991), The theory of planned behaviour. Organizational Behaviour and Human Decision Processes, 50, (ss: 179-211), Massaachussets.
• Akkılıç, M. E., Koç, F., İlban, M. O., Dinç, Y., ve Onar, H. (2014). Hizmetin önemi ile davranışsal niyetler arasındaki ilişkide otel niteliklerinin aracı etkisi: termal turizme yönelik bir uygulama. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1(June), 1–32.
• Altınay, L., Daniele, R., ve Waligo, V. (2011). Social entrepreneurship in tourism. In The 5th Advances in Hospitality ve Tourism Marketing and Management (AHTMM) Conference (pp. 453–461). Beppu, Japan.
• Arasteh, H., Enayati, T., Zameni, F., ve Khademloo, A. (2012). Entrepreneurial personality characteristics of university students: A case study. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 5736–5740. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.06.507
• Baierl, R., Grichnik, D., Spörrle, M., ve Welpe, I. M. (2014). Antecedents of social entrepreneurial ıntentions: The role of an ındividual’s general social appraisal. Journal of Social Entrepreneurship, 5(2), 123–145. https://doi.org/10.1080/19420676 .2013.871324
• Boluk, K. A., ve Mottiar, Z. (2014). Motivations of social entrepreneurs: Blurring the social contribution and profits. Social Enterprise Journal, 10(1), 53–68. https:// doi.org/10.1108/SEJ-01-2013-0001
• Bozkurt, Ö. Ç. (2014). Planlanmış davranış teorisi çerçevesinde öğrencilerin girişimci olma niyetlerinin incelenmesi. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 27–47.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Braga, J. C., Proença, T., ve Ferreira, M. R. (2014). Motivations for social entrepreneurship – Evidences from Portugal. Tékhne - Review of Applied Management Studies, 12(2014), 11–21. https://doi.org/10.1016/j.tekhne.2015.01.002
• Caldwell, K., Harris, S. P., ve Renko, M. (2016). Social entrepreneurs with disabilities: Exploring motivational and attitudinal factors. Canadian Journal of Disability Studies, 5(1), 211–244. Retrieved from http://cjds.uwaterloo.ca/index.php/ cjds/article/view/255/469
• Chen, M. F., ve Tung, P. J. (2014). Developing an extended theory of planned behavior model to predict consumers’ intention to visit green hotels. International Journal of Hospitality Management, 36, 221–230. https://doi.org/10.1016/j. ijhm.2013.09.006
• Coşkun, E., ve Sarıkaya, M. (2006). Sosyal girişimcilik eğitiminde gönüllü kuruluşlar. Strategic Public Management Journal, (4), 72–82.
• Çermik, F. (2015). Sosyal girişimcilik, küresel vatandaşlık ve çevre davranışı arasındaki ilişki: yapısal eşitlik modellemesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Erzurum.
• Çetin, A., ve Şentürk, M. (2016). Bilgi paylaşma davranışının planlı davranış teorisi ve sosyal değişim teorisi bağlamında incelenmesi : Dermatologlar üzerine ampirik bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 16(2), 241–256.
• Çetin, A., Şentürk, M., ve Alacalar, A. (2015). Mesleki ilgi alanı ve kişisel ahlak felsefesinin girişimciliğe yönelik tutum ve girişimcilik niyetine etkisi: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 23–55.
• Doğaner, M., ve Altunoğlu, A. E. (2010). Adnan Menderes Üniversitesi Nazilli iktisadi ve idari bilimler fakültesi işletme bölümü öğrencilerinin girişimcilik eğilimleri. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 103–110.
• Eroğlu, A., (2014). Çok değişkenli istatistik tekniklerin varsayımları. Şeref Kalaycı.(Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (s. 321-331) içinde. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Frazier, P. A., Tix, A. P. ve Baron, K. E. (2004). Testing moderator and mediator effects in counseling psychology research, Journal of Counseling Psychology, 51(1):115–34.
• Germak, A. J., ve Robinson, J. a. (2013). Exploring the motivation of nascent social entrepreneurs. Journal of Social Entrepreneurship, 5(August 2013), 5–21. https://doi.org/10.1080/19420676.2013.820781
• Gurel, E., Altinay, L., ve Daniele, R. (2010). Tourism students’ entrepreneurial intentions. Annals of Tourism Research, 37(3), 646–669. https://doi.org/10.1016/j. annals.2009.12.003
• Günlü, E. (2015). Sosyal girişimcilik olgusunun kavramsal analizi ve turizmde sosyal girişimcilik. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, (35), 23–42.
• Hair, J. F. Jr., Anderson, R. E., Tahtam, R. L., ve Black, W. C. (1998). Multivariate Data Analysis. Upper Saddle River, N.J. : Prentice Hall. Fifth Edition.
• Hayes, A. F. (2013). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression based approach. New York: The Guilford Press.
• Hwee Nga, J. K., ve Shamuganathan, G. (2010). The influence of personality traits and demographic factors on social entrepreneurship start up intentions. Journal of Business Ethics, 95(2), 259–282. https://doi.org/10.1007/s10551-009-0358-8
• Işik, C., Kasımatı, E., ve Ongan, S. (2017). Analyzing the causalities between economic growth, financial development, international trade, tourism expenditure and/on the CO2 emissions in Greece. Energy Sources, Part B: Economics, Planning, and Policy, 1-9.
• Isik, C., Dogru, T., ve Turk, E. S. (2017). A nexus of linear and non☐linear relationships between tourism demand, renewable energy consumption, and economic growth: Theory and evidence. International Journal of Tourism Research.
• Işık, C., Ada, A., ve Boztoprak, F. (2016). Economic, social, cultural and environmental effects on tourism development of Pasİnler. Tourismos, 11(2), 92-119.
• Işık, C., Tırak, L., ve Işık, Z., (2016). Potansiyel kadın turizmcilerin girişimcilik ve inovasyon eğilimlerinin belirlenmesi. Ekonomi, Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 31-44.
• Işık, C., ve Keskin, G. (2013). Bilgi ekonomilerinde rekabet üstünlüğü oluşturulması açısından inovasyonun önemi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 41-57.
• İçerli, L. ve Karadal, H. (2016). Sosyal girişimcilik. Hikmet Karadal (Ed.), Girişimcilik: uygulamalı girişimcilik eğitimi ve güncel konular, girişimci destekleri ve iş planı (s. 293-310) içinde. İstanbul, Beta.
• Kalaycı, Ş. (2014). Faktör analizi. Şeref Kalaycı.(Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (s. 321-331) içinde. Ankara: Asil Yayın Dağıtım. Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karaatlı, M., (2014). Tanımlayıcı istatistikler. Şeref Kalaycı. (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (s. 321-331) içinde. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kümbül Güler, B. (2008). Sosyal girişimciliği etkileyen faktörlerin analizi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
• Laeis, G. C. M., ve Lemke, S. (2016). Social entrepreneurship in tourism: applying sustainable livelihoods approaches. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28(6), 1076–1093. https://doi.org/10.1108/IJCHM-05-2014-0235
• Li, J., Wu, S., ve Wu, L. (2008). The impact of higher education on entrepreneurial intentions of university students in China. Journal of Small Business and Enterprise Development, 15(4), 752–774. https://doi.org/10.1108/14626000810917843
• Mair, J., ve Martí, I. (2006). Social entrepreneurship research: A source of explanation, prediction, and delight. Journal of World Business, 41(1), 36–44. https:// doi.org/10.1016/j.jwb.2005.09.002
• Mercan, N. (2015). Ajzen’in planlanmiş davraniş teorisi bağlaminda whistleblowing (bilgi ifşasi). Sosyal ve Beşeri Blimler Dergisi, 7(2), 1–14.
• Mthombeni, S. E. (2015). Motivating factors of social entrepreneurs : the experiences of social entrepreneurs based in Gauteng . University of Pretoria. Ortiz, M. P.-, Teulon, F., ve Fernandez, D. B. (2017). Social entrepreneurship and ınstitutional factors: A literature review. In Marta Peris-Ortiz, Frédèric Teulon, ve Dominique Bonet-Fernandez (Eds.), Social Entrepreneurship in Non-Profit and Profit Sectors: Theoretical and Empirical Perspectives (1st editio, pp. 9–30). Switzerland: Springer International Publishing. https://doi.org/10.1007/978-3-319-50850-4
• Özdemir, B., Yılmaz, G., ve Çalışkan, O. (2013). Restoran müşterilerinin şikâyet davranışlarının planlı davranış kuramı çerçevesinde incelenmesi üzerine bir pilot çalışma. In K. Karamustafa (Ed.), 14. Ulusal Turizm Kongresi (pp. 688–709). Kayseri, Türkiye: Detay Yayıncılık.
• Özdemir, L. (2015). Kırgızistan -Türkiye Manas Üniversitesi öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin sosyo-demografik özellikler açısından değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 41– 65.
• Özden, K., Temurlenk, M. S., ve Başar, S. (2008). Girişimcilik eğilimi: KırgızistanTürkiye Manas Üniversitesi ve Atatürk Üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Review of Social, Economic ve Business Studies.
• Özer, L. (2015). Genişletilmiş planlanmış davranış teorisi kapsamında yeşil yıldızlı otelleri tekrar ziyaret etme niyeti. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33(4), 59–85.
• Preacher, K. J., ve Hayes, A. F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods, 40, 879-891.
• Rahman, M. I., Parveen, R., Mohiuddin, M., ve Su, Z. (2011). Motivational factors ınfluencing social entrepreneurship in Bangladesh. Available at SSRN 1737304. https://doi.org/10.2139/ssrn.1737304
• Roy, A., Brumagim, A., ve Goll, I. (2014). Predictors of social entrepreneurship success: A cross-national analysis of antecedent factors. Journal of Social Entrepreneurship, 5(1), 42–59. https://doi.org/10.1080/19420676.2013.820783
• Shaw, E., ve Carter, S. (2007). Social entrepreneurship theoretical antecedents and empirical analysis of entrepreneurial processes and outcomes. Journal of Small Business and Enterprise Development, 14(3), 418–434. https://doi.org/http://dx.doi. org/10.1108/14626000710773529
• Şeşen, H., ve Basım, N. (2012). Demografik faktörler ve kişiliğin girişimcilik niyetine etkisi: Spor bilimleri alanında öğrenim gören üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 12(Özel sayı), 21–28. Retrieved from http://www. onlinedergi.com/makaledosyalari/51/pdf2012_5_3.pdf
• Şeşen, H., Soran, S., ve Caynaz, E. (2014). Toplumsal kültürün üniversite öğrencilerinin girişimcilik niyetine etkisi: Sosyal ağ kullanımının aracılık rolü. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (41), 93–106.
• Tajeddini, K. (2010). Effect of customer orientation and entrepreneurial orientation on innovativeness: evidence fromthe hotel industry in Switzerland. Tourism Management, 31(2), 221-231.
• Timuroğlu, M. K., ve Çakır, S. (2014). Girişimcilerin yeni bir girişim yapma niyetlerinin risk alma eğilimi ile ilişkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (16). https://doi.org/10.5578/jeas.8189
• Trafimow, D. (2009). The theory of reasoned action. Theory ve Psychology, 19(4), 501–518. https://doi.org/10.1177/0959354309336319
• Uygun, M. (2015). Genç Girişimci adayların girişimcilik eğilimlerinde girişimciliğe yönelik motivasyonlarının rolü. International Journal of Social Science and Education Research, 1(4), 1606–1634.
• Veciana, J. M., Aponte, M., ve Urbano, D. (2005). University students’ attitudes towards entrepreneurship: a two countries comparison. The International Entrepreneurship and Management Journal, 1(2), 165–182. https://doi.org/10.1007/ s11365-005-1127-5
• Weerawardena, J., ve Sullivan Mort, G. (2006). Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model. Journal of World Business, 41(1), 21– 35. https://doi.org/10.1016/j.jwb.2005.09.001
• Yanık, A. (2014). Yeni medya kullanımındaki akış deneyiminin risk algısı ve online turistik satın alma niyetine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Adnan menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.