Abstract
Children aged 3-6 spend too much time with technological devices such as tablets, phones and televisions, and their development and social communication skills are negatively affected. In particular, they play digital games in isolation on these technological devices, which can be played alone and together, mostly based on online designs. This situation prevents children from spending quality time with both their friends and family and causes them to develop asocial behavior. In this study, it is aimed to examine the effects of traditional games that are played together and require sharing on the social-emotional development of children aged 3-6 within the scope of teachers' opinions. Working groups working in Turkey in general and by the MEB state and private pre-school education institutions were created prior to 30 school teachers. In the qualitatively designed study, open-ended question form technique was used to collect data the obtained data were interpreted by using the descriptive analysis method in the analysis. As a result, it has been observed that children who play traditional games release their energies more easily, express their feelings and thoughts more easily, their self-confidence improves, their communication skills increase, and their social and emotional skills such as cooperation and solidarity improve.
References
- Arıkan, R., (2018). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1: 97-159
- Azaklı, N. ( 2010). ''Oyunun önemi, oyuncak seçimi; çocuklarda psikososyal gelişim'' ''Tavsiye Ediyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesi.
- Baykoç Dönmez, N. (1992). Oyun Kitabı,Esin Yayınevi,İstanbul,
- Bozkuş T, (2013). An Evaluation of the Relationship Between Physical Activity Healthy Lifestyle Behaviors Anaerobic Performance Muscle Strength and Sprint Performance In Folk Dancers. International Journal of Academic Research, 5, 151 157. Başal, H., (2007) , Geçmiş Yıllarda Türkiye'de Çocuklar Tarafından Oynanan Çocuk Oyunları, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 20 (2) , 243-266 ) Burgaz Uskan, S., Bozkuş T., (2019). (Eğitimde oyunun yeri ) Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi (UGEAD; 5(2): 123-131
- Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
- Esen, M., (2008), Geleneksel Çocuk Oyunlarının Eğitimsel Değeri ve Unutulmaya Yüz Tutmuş Ahıska Oyunları, Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2), 357-367)
- Kortesluoma R.-L., Hentinen M. ve Nikkonen M. (2003). Conducting a qualitative childinterview: methodological considerations. Journal of Advanced Nursing. 42(5), 434–441
- Oktay, A (1985). “Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının Sorunları ve Öneriler,” Ya-Pa OkulÖncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri 2.3. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama. 2.3: 107-114
- Özdemir, M . (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 11 (1) , 323-343
- Öztürk, A. (2001). Okul Öncesi Eğitimde Oyun, İstanbul Esin Yayınları 1. Basım, 9
- Seyrek, H., Sun, M. (2003). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun- 3. İzmir: Mey Yay
- Sözbilir, M., (2011) Örnekleme Yöntemleri, https://ebeay.files.wordpress.com/ 2009/09/ hafta_9_arac59ftc4b 1rmalarda-c3b6rnekleme3.pdf
- Swindells, D. & Stagnitti, K. (2006). Pretend play and parents’ view of social competence: The construct validity of the child-initiated pretend play. Australian Occupational Therapy Journal, 53, 314-324.
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları
Abstract
3-6 yaş çocuklarının, tablet, telefon ve televizyon gibi teknolojik cihazlar ile çok fazla vakit geçirmesi ile çocukların gelişimleri ve sosyal iletişim becerileri olumsuz etkilenmektedir. Özellikle, bu teknolojik cihazlarda izole şekilde yalnız ve çoğunluğu online tasarımlara dayalı birlikte oynanabilen dijital oyunlar oynamaktadırlar. Bu durum çocukların hem arkadaşları hem de ailesi ile nitelikli zaman geçirmesine engel olmakta ve asosyal davranış geliştirmelerine sebep olmaktadır. Bu çalışmada, birlikte oynanan ve paylaşım gerektiren geleneksel oyunların 3-6 yaş çağındaki çocukların sosyal-duygusal gelişimlerine etkisinin öğretmen görüşleri kapsamında incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubunu Türkiye genelince MEB’e bağlı özel ve devlet okul öncesi eğitim kurumunda çalışan 30 okul öncesi öğretmeninden oluşturulmuştur. Nitel olarak tasarlanan araştırmada, verilerin toplanmasında açık uçlu soru formu tekniği kullanılmıştır. Elde edilen veriler analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılarak yorumlanmıştır. Sonuç olarak, geleneksel oyunları oynayan çocukların enerjilerini daha rahat attıkları, duygu ve düşüncelerini daha rahat ifade edebildikleri, özgüvenlerinin geliştiği, iletişim becerilerinin arttığı, işbirliği ve dayanışma gibi sosyal ve duygusal becerilerinin geliştiği görülmüştür.
References
- Arıkan, R., (2018). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1: 97-159
- Azaklı, N. ( 2010). ''Oyunun önemi, oyuncak seçimi; çocuklarda psikososyal gelişim'' ''Tavsiye Ediyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesi.
- Baykoç Dönmez, N. (1992). Oyun Kitabı,Esin Yayınevi,İstanbul,
- Bozkuş T, (2013). An Evaluation of the Relationship Between Physical Activity Healthy Lifestyle Behaviors Anaerobic Performance Muscle Strength and Sprint Performance In Folk Dancers. International Journal of Academic Research, 5, 151 157. Başal, H., (2007) , Geçmiş Yıllarda Türkiye'de Çocuklar Tarafından Oynanan Çocuk Oyunları, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 20 (2) , 243-266 ) Burgaz Uskan, S., Bozkuş T., (2019). (Eğitimde oyunun yeri ) Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi (UGEAD; 5(2): 123-131
- Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
- Esen, M., (2008), Geleneksel Çocuk Oyunlarının Eğitimsel Değeri ve Unutulmaya Yüz Tutmuş Ahıska Oyunları, Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2), 357-367)
- Kortesluoma R.-L., Hentinen M. ve Nikkonen M. (2003). Conducting a qualitative childinterview: methodological considerations. Journal of Advanced Nursing. 42(5), 434–441
- Oktay, A (1985). “Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının Sorunları ve Öneriler,” Ya-Pa OkulÖncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri 2.3. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama. 2.3: 107-114
- Özdemir, M . (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 11 (1) , 323-343
- Öztürk, A. (2001). Okul Öncesi Eğitimde Oyun, İstanbul Esin Yayınları 1. Basım, 9
- Seyrek, H., Sun, M. (2003). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun- 3. İzmir: Mey Yay
- Sözbilir, M., (2011) Örnekleme Yöntemleri, https://ebeay.files.wordpress.com/ 2009/09/ hafta_9_arac59ftc4b 1rmalarda-c3b6rnekleme3.pdf
- Swindells, D. & Stagnitti, K. (2006). Pretend play and parents’ view of social competence: The construct validity of the child-initiated pretend play. Australian Occupational Therapy Journal, 53, 314-324.
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Other Fields of Education |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: 4 Issue: 1 |
