Amaç: Bu çalışmanın amacı, elit erkek futbolcularda alt ekstremite yaralanması sonrası, fiziksel aktiflikte yetersizlik düzeyindeki, hareket korkusu davranışındaki ve egzersiz öz yeterliliğindeki değişimi incelemek; bu faktörlerin yaralanma dönemine göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemek idi.
Yöntem: Kliniğimize başvuran, elit erkek futbolcular örneklem grubunu oluşturdu. Sağlıklı ve alt ekstremite yaralanması geçiren erkek futbolculara Fiziksel Aktiflikte Yetersizlik Ölçeği Kısa Form-10, Tampa Kinezyofobi Ölçeği ve Egzersiz Öz Yeterlilik Ölçeği uygulandı.
Bulgular: Çalışmaya 56 erkek futbolcu (yaş: 19,5±0,3 yıl; vücut kütle indeksi: 21,5±0,2 kg/m2) dahil edildi. Futbolcuların düzenli antrenman süresi 5±0,1 gün/hafta ve 89,8±2,3 dakika/seans olarak hesaplandı. Herhangi bir kas-iskelet sistemi yaralanması olmayan 19 futbolcu (Grupsağlam) var iken yaralanma geçiren 37 futbolcu (Grup akut=12; Grup subakut=10; Gruppersistan=15) vardı. Yaralanma geçiren gruplardaki futbolcuların Fiziksel Aktiflikte Yetersizlik Ölçeği sonuçlarının daha yüksek olduğu ve Grupsağlam ile fark oluşturduğu saptandı (p˂0,05). Fakat, Tampa Kinezyofobi Ölçeği ve Egzersiz Öz Yeterlilik Ölçeği sonuçlarında gruplar arasında fark belirlenmedi (p˃0,05). Yaralanma geçirmiş olan futbolcularda, bu faktörlerin yaralanma dönemine göre göre farklılık göstermediği bulundu (p˃0,05).
Sonuç: Elit erkek futbolcularda cerrahi gerektirmeyen alt ekstremite yaralanması sonrası, fiziksel aktiflikte yetersizliği gözlenmiş ancak hareket korkusu davranışında ve egzersiz öz yeterliliğinde değişim olmamıştır.
Purpose: Aim of this study is to examine change in disablement in physical activity, fear of movement behavior and exercise self-efficacy after lower limbs extremity injury in elite male footballers; to determine whether these factors differ according to injury period (acute, subacute, persistent).
Methods: Elite male footballers, who applied to our clinic formed the sample group. Male football players who were found to be healthy and had lower extremity injuries were applied The Disablement in the Physically Active Scale, Tampa Kinesiophobia Scale and Exercise Self-Efficacy Scale.
Results: Fifty-six male footballers (age: 19.5±0.3 years; body mass index: 21.5±0.2 kg/m2) were included in the study. Regular training time is calculated as 5±0.1 days/week and 89.8±2.3 minutes/session. There are 19 players (Grouphealthy) healthy. There are 37 players (Groupacute=12; Groupsubacute=10; Grouppersistent=15) suffered injury. It was found that the results of The Disablement in the Physically Active Scale of the footballers in the injured groups was higher and made a difference with the Grouphealthy (p˂0.05). However, there was no difference between the groups in the Tampa Kinesiophobia Scale and Exercise SelfEfficacy Scale (p˃0.05). It was found that these factors are not different at the injury period after injury in football players suffering from disability (p˃0.05).
Conclusion: After the lower extremity injury that did not require surgery in elite male footballers, disablement physical activity was observed, but there was no change in fear of movement behavior and exercise self-efficacy.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 10, 2021 |
Submission Date | June 10, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 |