Amaç: Araştırma, fiziksel engelli çocukların ebeveynlerinin fiziksel sağlık, yaşam kalitesi ve aldıkları sosyal destek ile çocukların bağımsızlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Çalışmaya yaşları 18 ile 50 arasında değişen 61 engelli çocuk annesi dahil edildi. Olguların kas kuvveti ve dayanıklılığı, kas-iskelet sistemi ağrısı, yaşam kalitesi ve aldıkları sosyal destek değerlendirildi. Kas kuvveti ve kas enduransı, sırasıyla dinamometre ve McGill protokolü kullanılarak değerlendirildi. Yaşam kalitesini değerlendirmek için Kısa Form-36 anketi, kas iskelet sistemi ağrısını değerlendirmek için Cornell Kas İskelet Sistemi Rahatsızlığı Ölçeği, algılanan sosyal desteği değerlendirmek için ise Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanıldı. Engelli çocukların fonksiyonel bağımsızlık düzeyini belirlemek için Çocuklar için Fonksiyonel Bağımsızlık Anketi kullanıldı.
Bulgular: Çocukların Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği puanları ile annelerin Kısa Form-36 ölçeğinin sosyal fonksiyon alt ölçeği puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif korelasyon bulundu (p <0,05). Çocukların Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği skorları ile annelerin değerlendirilen 33 kas gurubunun 21’inin kas kuvveti arasında anlamlı ve negatif ilişki vardı (p
<0,05).
Sonuç: Engelli çocuklar günlük yaşamlarında daha bağımsız olmaları annelerin fiziksel ve sosyal durumlarını etkilemektedir. Fizyoterapi ve rehabilitasyon programlarında çocukların bağımsızlığına artırmaya odaklanmak önemlidir.
Purpose: The study was conducted to examine the relationship between physical health, quality of life and social support of the parents of children with physical disabilities and the independence level of these children.
Methods: Sixty-one mothers of disabled children aged between 18 and 50 years were included in the study. Their muscular strength and endurance, musculoskeletal pain, quality of life and received social support were evaluated. A hand-held dynamometer and McGill protocol were used to assess muscle strength and endurance, respectively. The Short Form-36 questionnaire was used to assess the quality of life, Cornell Musculoskeletal Discomfort Questionnaire was used to assess musculoskeletal pain and Multidimensional Perceived Social Support Scale was used to assess social support perceived. Wee Functional Independence Measure questionnaire was used to determine the functional independence of children with disabilities.
Results: There were statistically significant and positive correlations between Wee Functional Independence Measure scores of children and scores of mothers' social function subscale of Short Form-36 scale (p <0.05). There was a significant and negative relationship between Wee Functional Independence Measure scores of children and in 21 out of 33 of muscle group muscular strength of mothers (p <0.05).
Conclusion: Children who are functionally more independent in their daily lives influencing physical and social well-being of their mothers. Physiotherapy and rehabilitation programs should focus on increasing the independence level of children with disabilities.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 31, 2020 |
Submission Date | August 27, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 7 Issue: 2 |