Fiğ (Vicia sativa L.) ve yonca (Medicago sativa L.) ekimi yapılan toprakların mikrobiyal biyokütle C ve N içeriklerinin değerlendirilmesi
Özet: Baklagil yem bitkileri köklerindeki simbiyotik Rhizobium bakterileri ile havadaki serbest azotu bağlayabilme yeteneğine sahiptirler. Diğer taraftan, toprağın canlı bir bileşeni olan ve bitki besin maddesi dinamiğinde çok önemli bir faktör olarak bilinen mikrobiyal biyokütle (MB), toprakların biyolojik durumu hakkında iyi bir gösterge olarak kabul edilmektedir. Bu noktadan hareket edilerek, bu çalışmada farklı baklagil yem bitkilerine ait toprakların MB C (Cmic) ve N (Nmic) içerikleri araştırılmıştır. Fiğ ve yonca yem bitkisi ekili alanlara ait toprakların bazı fiziksel ve kimyasal özelliklerini belirlemek amacıyla hacim silindirleri (0 – 6,5 cm derinlik) ile toprak örneği alınmıştır. MB C ve N içeriklerini belirlemek için 0 – 6,5 cm derinlikten üst toprak örnekleri alınmıştır. Cmic ve Nmic içerikleri kloroform-fumigasyon-ekstraksiyon yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Fiğ ve yonca alanlarında toprakların tane yoğunluğu, hacim ağırlığı, tuzluluk, % CaCO3 ve C/N oranı arasında istatistiksel farklılık bulunmamaktadır (P > 0,05). Diğer bazı toprak özellikleri (sıcaklık, gözenek hacmi, kum, toz ve kil içerikleri, pH, organik C ile toplam N) istatistiksel farklılık göstermiştir (P < 0,05). Toprakların Cmic içeriğinin yonca ekili alanda (YEA) fiğ ekili alandan (FEA) % 27 oranında fazla (P < 0,05) olduğu ortaya çıkmıştır. Toprakların Nmic içerikleri, FEA 83,38 µg g-1 ile 124,67 µg g-1, YEA 91,62 µg g-1 ile 187,07 µg g-1 arasında değişim göstermiştir. YEA toprakların ortalama Nmic içerikleri FEA yaklaşık % 35 oranında fazladır ve aralarında önemli (P < 0,05) istatistiksel bir fark vardır. Ayrıca, toprakların hem Cmic ile organik C içeriği (r = 0,667; P < 0,05), hem de Nmic ile toplam N içeriği arasında (r = 0,881; P < 0,01) pozitif ve önemli bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Çalışma sonuçları farklı yem bitkisi üretimi yapılan topraklarda Cmic ve Nmic değerlerinin farklı olduğunu ortaya çıkarmıştır. Ayrıca, elde edilen toprak mikrobiyal biyokütle C ve N sonuçları, yonca ekimi yapılan toprakların fiğ ekimi yapılan topraklara göre C ve N bakımından daha zengin olduğunu göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Cmic, mikrobiyal biyokütle, Nmic, tarım alanı, yem bitkisi
Evaluation of microbial biomass C and N content of the soils cultivated with vetch (Vicia sativa L.) and alfalfa (Medicago sativa L.)
Abstract: Legume forage crops have the ability of retaining free nitrogen in the air through symbiotic Rhizobium bacteria found in their roots. Additionally, microbial biomass (MB)–an essential living component of soil and a significant factor influencing plant nutrient dynamics–is considered to be accurate indicator of soil’s biological condition. Given the aforementioned aspects, soil MB C (Cmic) and MB N (Nmic) of different legume forage crops were investigated in this study. Soil samples were taken in order to identify certain physical and chemical characteristics of the soil using volume cylinders (0 – 6.5 cm depth) from Vicia sativa L. (VSP) and Medicago sativa L. planted (MSP) areas. To determine the Cmic and Nmic contents, topsoil samples were also taken from 0 – 6.5 cm depth. Cmic and Nmic contents were identified using chloroform – fumigation – extraction method. There was no statistical significance for particle density, bulk density, electrical conductivity, CaCO3 %, and decomposition ratio (Corg/Ntotal) of the VSP and MSP soil (P > 0.05). However, some other soil characteristics such as temperature, porosity, sand, silt and clay contents, pH, organic C and total N differed significantly (P < 0.05). Compared to VSP soil, the Cmic contents were determined to be 27 % higher (P < 0.05) in MSP soil. In VSP soil, the soil Nmic content ranged from 83.38 µg g-1 to 124.67 µg g-1, while it ranged from 91.62 µg g-1 to 187.07 µg g-1 in MSP soil. The Nmic content of the MSP soil was observed to be approximately 35 % higher than VSP soil, and a statistically significant difference (P < 0.05) was noticed between the two. Moreover, a significant positive correlation was found not only between the Cmic and organic C contents (r = 0.667; P < 0.05) but also between the Nmic and total N contents of MSP and VSP soil (r = 0.881; P < 0.01). The results of the study revealed that soil Cmic and Nmic values differ as the types of planted legume forage crops change. Furthermore, the obtained soil Cmic and Nmic results indicate that soil MSP soil is more fertile than VSP soil.
Keywords: Cmic, microbial biomass, Nmic, agricultural area, forage crops
Received (Geliş tarihi): 15.04.2015 - Revised (Düzeltme tarihi): 14.05.2015 - Accepted (Kabul tarihi): 18.05.2015
To cite this article: Bolat, İ., Şensoy, H., Özer, D., 2016. Fiğ (Vicia sativa L.) ve yonca (Medicago sativa L.) ekimi yapılan toprakların mikrobiyal biyokütle C ve N içeriklerinin değerlendirilmesi. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University 66(1): 244-255. DOI: 10.17099/jffiu.01945
Baklagil yem bitkileri köklerindeki simbiyotik Rhizobium bakterileri ile havadaki serbest azotu bağlayabilme yeteneğine sahiptirler. Diğer taraftan, toprağın canlı bir bileşeni olan ve bitki besin maddesi dinamiğinde çok önemli bir faktör olarak bilinen mikrobiyal biyokütle (MB), toprakların biyolojik durumu hakkında iyi bir gösterge olarak kabul edilmektedir. Bu noktadan hareket edilerek, bu çalışmada farklı baklagil yem bitkilerine ait toprakların MB C (Cmic) ve N (Nmic) içerikleri araştırılmıştır. Fiğ ve yonca yem bitkisi ekili alanlara ait toprakların bazı fiziksel ve kimyasal özelliklerini belirlemek amacıyla hacim silindirleri (0 – 6,5 cm derinlik) ile toprak örneği alınmıştır. MB C ve N içeriklerini belirlemek için 0 – 6,5 cm derinlikten üst toprak örnekleri alınmıştır. Cmic ve Nmic içerikleri kloroformfumigasyon-ekstraksiyon yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Fiğ ve yonca alanlarında toprakların tane yoğunluğu, hacim ağırlığı, tuzluluk, % CaCO3 ve C/N oranı arasında istatistiksel farklılık bulunmamaktadır (P > 0,05). Diğer bazı toprak özellikleri (sıcaklık, gözenek hacmi, kum, toz ve kil içerikleri, pH, organik C ile toplam N) istatistiksel farklılık göstermiştir (P < 0,05). Toprakların Cmic içeriğinin yonca ekili alanda (YEA) fiğ ekili alandan (FEA) % 27 oranında fazla (P < 0,05) olduğu ortaya çıkmıştır. Toprakların Nmic içerikleri, FEA 83,38 µg g-1 ile 124,67 µg g-1 , YEA 91,62 µg g -1 ile 187,07 µg g-1 arasında değişim göstermiştir. YEA toprakların ortalama Nmic içerikleri FEA yaklaşık % 35 oranında fazladır ve aralarında önemli (P < 0,05) istatistiksel bir fark vardır. Ayrıca, toprakların hem Cmic ile organik C içeriği (r = 0,667; P < 0,05), hem de Nmic ile toplam N içeriği arasında (r = 0,881; P < 0,01) pozitif ve önemli bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Çalışma sonuçları farklı yem bitkisi üretimi yapılan topraklarda Cmic ve Nmic değerlerinin farklı olduğunu ortaya çıkarmıştır. Ayrıca, elde edilen toprak mikrobiyal biyokütle C ve N sonuçları, yonca ekimi yapılan toprakların fiğ ekimi yapılan topraklara göre C ve N bakımından daha zengin olduğunu göstermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles (Araştırma Makalesi) |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 66 Issue: 1 |