Abstract
Bu çalışmanın amacı, in situ oluşan enjektabl implantlardan granisetron hidroklorür salımına çözücü türünün etkilerinin incelenmesidir. Formülasyonlar ağırlıkça %32 poli(DL-laktid-ko-glikolid) 50:50 (Resomer RG 502), %64 çözücü ve 4% etkin madde içermektedir. Kullanılan çözücüler, azalan hidrofillik sırasına göre dimetilsülfoksit (DMSO), N-metil-2-pirolidon (NMP), tetraglikol (TG), propilen karbonat (PC), triasetin (TA) ve benzyl benzoat (BB)`tır. Formülasyonların 20G iğnelerden enjekte edilebilirliği saptandıktan sonra, in vitro çözünme hızı testi su banyosunda (30 dev/dak) yürütülmüş ve numuneler spektrofotometrik olarak analiz edilmiştir. Etkin madde salım profilleri, başlangıç doz boşalmasının hidrofobik çözücülerin kullanılmasıyla BB>TA>PC sıralamasında azaldığını ve hidrofilik çözücülerin kullanılmasıyla DMSO>NMP>TG sıralamasında arttığını göstermiştir. Takip eden salımda birinci haftada, DMSO doz boşalmasına (99.1%) neden olurken, BB ve TA çok yavaş salıma neden olmuştur. BB ve TA üç haftada üç-fazlı profiller göstermiştir. NMP ve TG, DMSO ve PC arasında yer alan benzer profiller vermiştir. PC, birinci günde %25`ten sonra nispeten düzenli salım vermiştir. Salım kinetikleri çoğunlukla Higuchi kinetik modeline uymuştur. Sonuçlar faz duyarlı polimerlerin, orta hidrofobluktaki çözücüler ile kombinasyonlarının enjektabl implant sistemlerden 21 gün boyunca etkin madde salımının düzenlenmesinde yararlı olabileceğini göstermiştir