A REVIEW ON THE ORGANISATION OF ISLAMIC COOPERATION: ECONOMIC PROBLEMS AND OPPORTUNITIES

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 55 - 74, 30.06.2020

Nurbay Sey

Öz

The Organisation of Islamic Cooperation, although it its the most populated organisation in the world after the United Nations, it is very far from its counterparts in terms of cooperation between member states. The main problem of the organisation which has 57 members is the difference between the economic developments of the member states. While some of the member states have rich natural resources, others face problems such as high unemployment and insufficient production. Therefore, in the short term it is seem impossible for these countries with different levels of development to produce common economic policies such as the European Union and similar structures. However, it is also seems that member states which has similar levels of development are not making an effort to make common economic policies. Moreover, the volume of trade between the Member States remains well below the potential. The aim of this study is to examine the current economic structure of the Organisation of Islamic Cooperation, which is rich in human and natural resources, and to question the reasons its failure to achieve the desired economic success despite its potential.

Anahtar Kelimeler

The Organisation of Islamic Cooperation, Trade, Development

İSLAM İŞBİRLİĞİ TEŞKİLATI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME: EKONOMİK SORUNLAR VE FIRSATLAR

Öz

İslam İşbirliği Teşkilatı, nüfusu itibariyle Birleşmiş Milletler’den sonra dünyadaki en büyük uluslararası kuruluş olmasına karşın, ekonomik açıdan benzerleri ile yarışamayacak durumdadır. Toplamda 57 ülkenin üyesi bulunduğu örgütün temel sorunu üye ülkelerin ekonomik gelişmişlikleri arasındaki farktır. Üye ülkelerin bir kısmı zengin doğal kaynaklara sahipken diğer önemli bir kısmı, yüksek işsizlik ve yetersiz üretim gibi sorunlar yaşamaktadır. Dolayısıyla bu anlamda farklı gelişmişlik düzeylerine sahip bu ülkelerin Avrupa Birliği ve benzeri yapılanmalar gibi ortak ekonomi politikaları üretmeleri kısa vadede mümkün gözükmemektedir. Keza örgüt içinde benzer gelişmişlik seviyelerine sahip ülkelerin de bu doğrultuda bir çaba içinde olmadıkları gözükmektedir. Ayrıca üye ülkeler arasındaki ticaret hacmi de potansiyelin çok altında kalmaktadır. Tüm bu durumların varlığı çalışmanın amacını ortaya koymaktadır. Çalışmanın amacı, beşeri ve doğal kaynaklar bakımından zengin olan İslam İşbirliği Teşkilatı’nın mevcut ekonomik yapısını incelemek ve taşıdığı potansiyellere rağmen istenen ölçüde başarı ortaya koyamamasının nedenlerini sorgulamaktır.

Anahtar Kelimeler

İslam İşbirliği Teşkilatı, Ticaret, Kalkınma

Kaynakça

• Akgül, M. S. (2013). Türkiye’nin İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) İle İlişkileri ve Ticari Potansiyeli: Çekim Modeli Yaklaşımı. 20-21. Ankara: Merkez Bankası.
• Alsharif, A. (2012). Organization of Islmamic Cooperation suspends Syria. (Reuters) Mart 1, 2019 tarihinde https://www.reuters.com/article/us-syria-crisis-islamic-summit/organization-of-islamic-cooperation-suspends-syria-idUSBRE87E19F20120816 adresinden alındı
• Amin, R., & Hamid, Z. (2009). Towards an Islamic Common Market: Are OIC Countries Heading the Right Direction? IIUM Journal of Economics and Management, 17(1), s. 139.
• Amstutz, M. R. (1999). International Conflict and Cooperation: An Introduction to World Politics. McGraw-Hill College, s. 193.
• Arslan, K. (2014). İslam Ülkeleri Arasında İşbirliğine Giden Yolda Yeni Arayışlar. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi(10-21), s. 179-198.
• Ataman, M., & Gökşen, A. (2004, Ocak). Sembolizm ve Aktivizm Arasında İslam İşbirliği Teşkilatı. SETA Analiz(74), 11. Castillo, V. L. (2014). The Organization of Islamic Cooperation in Contemperor International Society. Revista Electronica De Estudios Internacionals, s. 6-7.
• COMCEC. (2009). Istanbul Declaration. Mart 22, 2019 tarihinde http://www.comcec.org/wpcontent/uploads/2015/08/ISTANBUL_DECLARATION.pdf adresinden alındı
• COMCEC. (2018). Planning of National Transport Infrastructure In The Islamic Countries. Ankara.
• Dabour, N. M. (2001). Economic Problems of The Least -Developed and Land-locked OIC Countries. Journal of Economic Cooperation, 22(1), s. 105-144.
• Dabour, N. M. (2004). Implication of Establishing an Islamic Common Market: Gradual Integration and Possible Consequenses. Journal of Economic Cooperation, 25(1), s. 71-98.
• Gabriela, S. M. (2013). THE ROLE OF INTERNATIONAL ORGANIZATIONS IN THE GLOBAL ECONOMIC GOVERNANCE – AN ASSESSMENT . Romanian Economic and Business Review, s. 308-316.
• Gorg, H., & Greenaway, D. (2004). Much ado about nothing? Do domestic firms really benefit from foreign direct investment? World Bank Research Observer(19), s. 171-197.
• Hashmad, S. A. (2011). The OIC Potential, Capabilities and Constraints For International Confict Resolution. Strategic Studies, 31(1), s. 110-112.
• Hassan, M., Sanchez, B., & Hu, M. (2010). Economic Performance of OIC Countries and The Prospect of an Islamic Common Market. Journal of Economic Cooperation and Development, 32(212), s. 67-68.
• İSEDAK. (2019). İslam İşbirliği Teşkilaı Ekonomik ve Ticari İşbirliği Daimi Komitesi. Mart 13, 2019 tarihinde http://www.comcec.org/isedak/isedak-hakkinda-2 adresinden alındı
• ITC. (2019a). List of products imported by Organization of the Islamic Cooperation (OIC). Ağustos 2, 2019 tarihinde Trade Map: https://www.trademap.org/Product_SelCountry_TS.aspx?nvpm=1%7c%7c6%7c%7c%7cTOTAL%7c%7c%7c2%7c1%7c1%7c1%7c2%7c1%7c1%7c1%7c1 adresinden alındı
• ITC. (2019b). ist of importing markets for a product exported by Organization of the Islamic Cooperation (OIC)Metadata. Ağustos 3, 2019 tarihinde ITC Trade Map: https://www.trademap.org/Country_SelProductCountry_TS.aspx?nvpm=1%7c%7c6%7c%7c%7cTOTAL%7c%7c%7c2%7c1%7c2%7c2%7c2%7c1%7c4%7c1%7c1 adresinden alındı
• Kayaoğlu, T. (2015). The Organization of Islamic Cooperation: Politics, Porblems And Potential. New York: Routledge.
• Martin, L. (1999). The Political Economy of International Cooperation. Global public goods: international cooperation in the 21st century (s. 377). içinde New York: Oxford University Press.
• OIC. (2019). Resolutions On the Couse of Palestina, Al-Quds Al-Sharif and Arab-Israili Conflict. Solidarity and Development (s. 3). Daka: Session of Islamic Values For Sustainable Peace. Haziran 20, 2019 tarihinde alındı
• Öztürk, İ. (2008). İslam Ülkeleri Arasında İşbirliğine Giden Yolda Fırsatlar ve Engeller. Çerçeve Dergisi(48), s. 36-44.
• Panasyuk, M., Novenkova, A., Chalova, A., & Anopchenko, T. (2013). Region in the International Economic Cooperation System. World Applied Sciences Journal(27), s. 145-148. doi:10.5829/idosi.wasj.2013.27.emf.30
• Pollins, B. M. (1989). Conflict, Cooperation, and Commerce: The Effect of International Political Interactions on Bilateral Trade Flows. American Journal of Political Science, 3, s. 737*761.
• SESRIC. (2018). OIC Economic Outlook: Challenges and Opportunities Towards Achieving The OIC-2025. Ankara. Nisan 12, 2019 tarihinde alındı
• Skutsch, C. (1999). Encyclopedia of Conflict Since World War II . J. Ciment, & K. Hill içinde, Organization of the Islamic Conferance (OIH) (s. 185). New York,: Routledge.
• Sonu, J. (2010). Regional Cooperation in South Asia: India Perspectives. Promoting Economic Cooperation in South Asia. içinde SAGE Publications.
• Üstün, N. (2016). İslam İşbirliği Teşkilatının İşlevselliği ve Türkiye’nin Rolü. Konya Ticaret Odası Ekonomik Araştırmalar ve Proje Müdürlüğü.