Zorbalık, bir öğrencinin hiçbir kışkırtma olmamasına rağmen sürekli olarak bir ya da birkaç kişinin fiziksel temas, sözlü taciz, söylenti yayma ya da dışlama gibi olumsuz davranışlarına kasıtlı olarak tekrarlı bir şekilde maruz kalması olarak tanımlanmaktadır. Alan yazındaki çalışmalar, kaynaştırma/bütünleştirme ortamlarında öğrenim gören özel gereksinimli çocukların akran zorbalığına maruz kalmaları yönünden tipik gelişim gösteren yaşıtlarına göre daha fazla risk altında olduklarını göstermektedir. Bu açıdan özel gereksinimli çocukların akran zorbalığına maruz kalma düzeyleri ile ilgili değişkenlerin belirlenmesinin, bu çocuklar için geliştirilecek önleyici uygulamalara yol göstereceği ve akran zorbalığına daha etkili müdahale edilebileceği düşünülmektedir. Bu kapsamda çalışmanın katılımcılarını kaynaştırma/bütünleştirme ortamında öğrenim gören özel gereksinimli çocukların içinde yüksek bir orana sahip olan özgül öğrenme güçlüğüne sahip çocuklar oluşturmaktadır. Bu çalışmanın birinci amacı, ilkokul ve ortaokul kademelerinde kaynaştırma/bütünleştirme uygulaması kapsamında öğrenim gören özgül öğrenme güçlüğüne sahip çocukların akran zorbalığına maruz kalma düzeylerini, akran zorbalığı türlerini ve sıklığını belirlemektir. İlişkisel tarama modeline göre desenlenen çalışmanın ikinci amacı ise, özgül öğrenme güçlüğü olan çocukların akran zorbalığına maruz kalmalarında sosyal beceri düzeylerinin ve problem davranışlarının rolünü incelemektir. Çalışmaya Denizli İli merkez ilçelerinde öğrenim gören özgül öğrenme güçlüğü tanısı olan ilkokul ikinci, üçüncü, dördüncü sınıf ve ortaokul beşinci ve altıncı sınıf öğrencileri katılmıştır. Araştırmada özgül öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin akran zorbalığına maruz kalma düzeylerini belirlemek üzere Akran Zorbalığı Belirleme Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada ayrıca sosyal beceri düzeylerini ve problem davranışlarını belirlemek üzere Sosyal Beceri Derecelendirme Sistemi-SBDS kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre özgül öğrenme güçlüğüne sahip öğrencilerin sosyal beceri eksikliklerinin ve problem davranışlarının akran zorbalığına maruz kalmalarında etkili birer değişken olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar ışığında ÖÖG olan öğrencilerin sosyal becerilerini ve akran zorbalığı ile başa çıkma becerilerini geliştirmeye ve problem davranışlarını ortadan kaldırmaya ya da azaltmaya yönelik müdahalelerin düzenlenmesi önemli görülmektedir.
Bu makalede araştırma ve yayın etiği kurallarına uyulmaktadır. Makaleye ilişkin her türlü ihlalin sorumluluğu yazara aittir.
Bullying is defined as the deliberate repetitive exposure of a student to negative behaviors such as physical contact, verbal abuse, rumor spreading, or exclusion by one or more people on a continuous basis, even though there is no provocation. Studies in the literature show that students with special needs studying in inclusive environments are at higher risk of being exposed to peer bullying than their normally developing peers. In this view, it is thought that determining the variables related to the exposure of students with special needs to peer bullying will guide preventive practices to be organized for these students and peer bullying can be intervened more effectively. In this context, the participants of the study consist of students with specific learning disabilities, which have a high proportion of students with special needs studying in an inclusive environment. The first aim of this study is to determine the types and frequency of peer bullying of students with specific learning disabilities studying within the scope of inclusion practice in primary and secondary schools. The second aim of the study, which was conducted in accordance with the relational screening model, is to examine the role of social skill levels, problem behaviors and teachers' self-efficacy perceptions regarding classroom management in the exposure of students with special learning disabilities to peer bullying. 2nd, 3rd, 4th grade of primary school and 5th and 6th grade of secondary school students with special learning disabilities studying in the central districts of Denizli Province participated in the study. In the study, the Peer Bullying Identification Scale was used to determine the level of exposure to peer bullying of the students. In the studyy also the Social Skill Rating System-SBDS was used to evaluate their social skills and problem behaviors. According to the findings of the study, it was seen that social skill deficiencies and problem behaviors were effective variables in the exposure of students with special learning difficulties to peer bullying. In the view of these results, it is considered important to organize interventions to improve the social skills of these students and their ability to overcome peer bullying and to eliminate or reduce problem behaviors.
Specific Learning Difficulties Peer Bullying Social Skills Problem Behavior Classroom Management
In this article, research and publication ethics rules are followed. The responsibility of any violation regarding the article belongs to the author.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Social Policy (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 2, 2024 |
Submission Date | May 30, 2024 |
Acceptance Date | July 1, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 12 Issue: 1 |