AKRİLİK VE ARKBAR ŞİŞMELERİN İN VİVO VE İNVİTRO OLARAK MUKAYESELERİ

Year 1974, Volume: 8 Issue: 4, 346 - 360, 03.06.2013

Cengiz Oktay M. Tüzün

Abstract

ÖZET

Bu çalışmada çene kırığı tespitinde kutlanılan akrilik ve ark teli şinelerinin çeşitli yönlerden 'mukayeseleri yapılarak elde edilen bulgular tartışıldı.

Çalışmamıza 'konu teşkil eden vak'alanda çene kırıkları; 42 vak'ada lokal, 5 vak'ada ise genel anestezi altında tesfoit edildi. Hastalarımızın 38'i erkek, 5'i çocuk ve 4'ü kadın idi. 12 hastaya akrilik, 35 'hastaya da ark teli şıinesi uygulandı.

SONUÇ

Araştırmamızda aşağıdaki sonuçlar elde edildi.

1 — Ark teH şi neleri- sterilize edilmek suretiyle defalarca kullanılabildiği halde akrilik şinelerin tekrar kullanılmaları mümkün değildir.

2 — Yumuşak doku yaralanmaları ve trısmus gösteren vak'atarda, muîtiple kırıklarda, kondil kırıklarında, tam çıkmamış yirmi yaş dişi bulunan vak'alarda, akrilik şi nesin e karşı allerjisi olanlarda, dişleri üzerinde aşırı meteria alba bulunanlarda ve karışık dişlenme gösteren vak'alarda akrilik şinelerin kullanılması uygun değildir.

3 — Aşağıdaki durumlarda ark teli şinelerinin kullanılması uygun değildir.

a)'

 

 

— Diş sel anomali* gösteren vak'alarla interdental

sahalarda aşırı tartr gösteren vakalarda.

 

,b) —. Çok sayıda diş kaybı olan vak'alarda.

 

c) Ağızlarımda tarikti potansiyelde restorasyon materyeli taşıyanlarda.

Bu vak'alarda akrilik şineler ark teli şinelerine nazaran daha memnuniyet vericidir.

4 - Ortodontik harekete sebep olmaması için, ligatürleme işleminden önce ark teli şinesi dişlere iyice intibak ettirilmelidir.

5 — Akrilik şine uygulanacak vak'alarda,monomer ve polimer karışımının dişeti ne ve diğer periodontal dokulara sızmasına mani olacak tedbir alınmalıdır.

SUMMARY

In the article, acrylic and arch bar splints, which are being used in the fixation of mandibular fractures, haive 'been compared in various aspects and' ihe findings concering

â– 

each fixation method have been' thoroughly discussed.

The following conclusions have been drawn from this study.

 

1 — Arch bars can be used repeatedly whereas for acrylic -splints this seems to be impassible.

 

2 — Fracture cases showing extreme trismus, soft tissue lacerations, Condyle fractures, partially erupted, mandibular third molars, allergic reactions for acrylic material, mixed dentition and cases showing extreme materia alba depits on teeth, are not suitable for arcylic splinting.

 

3 — Arch -bar method seems to be sontra indicated in' the following cases:

 

a) Excessive calculus seen in interdental areas,

 

b) Crowding of the teeth

 

c) Teeth carrying or covered with varions metal restortion meteriaf showing different electric potentials

 

d) If the number of missing teeth is excessive.

In this cases (from a to d) acrylic splints seem', to be more satisfactory than arch bar splints

4 — Arch bars must have a good adaptation on teeth before ligating is done, otherwise Orthodontic movements may result in

5 — In the final stage of acrylic splint application; the mixture of monomer and polimer should be avoided from gingiva and other periodontal tissues.

 

 

 

 

Keywords

-