ÖZ
Amaç: Bu çalışmanın amacı, tükenmişliğin diş hekimliği öğrencileri arasındaki yaygınlığı ile demografik özellikler arasındaki ilişkiyi incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Araştırmaya Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi'nde öğrenim gören, 19-24 yaş arası (121 kız, 129 erkek olmak üzere) toplam 250 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak Maslach Tükenmişlik Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Ölçeği Öğrenci Versiyonu ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. İstatistiksel analiz için veri setinin türüne göre; frekans analizi, bağımsız gruplarda t- testi ve Kruskal-Wallis tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır.
Bulgular: Analizler; klinik öncesi sınıflardaki öğrencilerin % 15-22'nin, klinik sınıflardaki öğrencilerin ise % 19-26'nın orta ve yüksek düzeyde tükenmişlik yaşadığını göstermiştir. Klinik öncesi sınıflarda tükenmişliğin; cinsiyet, öğrenim gördüğü alanı tercih etme sırası, aileden uzakta yaşama ve öğrenim görülen alanı değiştirme isteğine göre farklılaştığı saptanmıştır (p<0.05). Klinik sınıflarda ise tükenmişliğin; öğrenim gördüğü alanı tercih etme sırası, aileden uzakta yaşama ve öğrenim görülen alanı değiştirme isteği değişkenlerine göre farklılaştığı belirlenmiştir (p<0.05).
Sonuç: Bu çalışmanın bulguları, tükenmişliğin diş hekimi adayları arasında yaygın olduğunu göstermektedir. Diş hekimi adaylarının tükenmişlik düzeylerini düşürmeye yönelik önleyici çalışmaların yapılması; ağız ve diş sağlığı hizmeti kalitesinin geliştirilmesi açısından yararlı olabilir.
Anahtar kelimeler: Tükenmişlik, diş hekimliği öğrencisi, demografik değişkenler
ABSTRACT
Purpose: The aim of this study was to investigate the prevalence of burnout among dental students and its relationship with demographics variables.
Material and Methods: Totally 250 students (121 females, 129 males) from Ege University Faculty of Dentistry were included in the study. The age range varied from 19 to 24. Maslach Burnout Inventory, Maslach Burnout Inventory Student Version and Personal Information Sheet were used to gather data. In the analysis of data collected, depending upon the variety of data gathered frequencies analyses, t- test and Kruskall-Wallis tests for independent groups were performed.
Results: The analysis showed that 15 -22 % of students in pre-clinical period and 19 -26 % of students in the clinical period have experienced burnout at medium and high level. The analysis also indicated that burnout significantly differed by gender, order of preference, living with family or not and requesting to change profession for pre-clinical grades, and burnout significantly differed by order of preference, living with family or not and requesting to change profession for clinical grades (p<0.05).
Conclusion: The finding of this study indicates that burnout is a common problem among dental students. Developing interventions program that aimed reducing dental students' burnout also may be useful in improving the quality of oral health services.
Keywords: Burnout, dental student, demographic variables
Amaç: Bu çalışmanın amacı, tükenmişliğin diş hekimliği öğrencileri arasındaki yaygınlığı ile demografik özellikler arasındaki ilişkiyi incelemektir.Gereç ve Yöntem: Araştırmaya Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’nde öğrenim gören, 19-24 yaş arası (121 kız, 129 erkek olmak üzere) toplam 250 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak Maslach Tükenmişlik Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Ölçeği Öğrenci Versiyonu ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. İstatistiksel analiz için veri setinin türüne göre; frekans analizi, bağımsız gruplarda t- testi ve Kruskal-Wallis tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır.Bulgular: Analizler; klinik öncesi sınıflardaki öğrencilerin % 15-22’nin, klinik sınıflardaki öğrencilerin ise % 19-26’nın orta ve yüksek düzeyde tükenmişlik yaşadığını göstermiştir. Klinik öncesi sınıflarda tükenmişliğin; cinsiyet, öğrenim gördüğü alanı tercih etme sırası, aileden uzakta yaşama ve öğrenim görülen alanı değiştirme isteğine göre farklılaştığı saptanmıştır (p < 0.05). Klinik sınıflarda ise tükenmişliğin; öğrenim gördüğü alanı tercih etme sırası, aileden uzakta yaşama ve öğrenim görülen alanı değiştirme isteği değişkenlerine göre farklılaştığı belirlenmiştir (p < 0.05). Sonuç: Bu çalışmanın bulguları, tükenmişliğin diş hekimi adayları arasında yaygın olduğunu göstermektedir. Diş hekimi adaylarının tükenmişlik düzeylerini düşürmeye yönelik önleyici çalışmaların yapılması; ağız ve diş sağlığı hizmeti kalitesinin geliştirilmesi açısından yararlı olabilir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Original Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 12, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 47 Issue: 3 |