Abstract
Çalışanların iç hedef kitle olarak öneminin artmasıyla birlikte, kurum imajı çalışmaları artık çalışanları da göz önüne alarak planlanmaya başlanmıştır. Bu düşüncenin ürünü olarak gelişen iç imaj kavramı, “işletme içindeki atmosferi, çalışanların kurum hakkındaki algılarını” ifade etmektedir. “örgüte üyeliğin devam etmesi konusunda güçlü bir istek ” şeklinde tanımlanan örgütsel bağlılık kurum iç imajının önemli çıktılarından birisi olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı; “Malatya’daki perakendecilerde çalışan satış personelinin, kurum imajına ilişkin algıları ile örgütsel bağlılık boyutları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunup bulunmadığını ve iç imajın örgütsel bağlılık boyutları üzerindeki etkisini araştırmak” şeklinde belirlenmiştir. Bunun için Malatya’daki perakendecilerde çalışan satış personeliyle yapılan yüz yüze anket çalışmasıyla veriler toplanmış ve toplanan verilere, korelasyon, regresyon, t-testi ve tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre kurum iç imajı ile tüm bağlılık boyutları arasında anlamlı pozitif bir ilişkinin olduğu ve kurum iç imajının tüm bağlılık boyutlarını olumlu olarak etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. 1. GİRİŞ Kurum imajı pazarlama yöneticileri, araştırmacılar, uygulayıcılar arasında ilgi çekmeye devam eden bir konudur (Ko vd., 2012). Ancak, pazarlama literatürü, iç örgütsel unsurlara fazla yer vermezken, buna karşın örgütsel literatür, imajı etkileyecek içsel konuları bolca işlemiştir (Hatch ve Schultz, 1997). Günümüz iş dünyasında, örgütlerin iç ve dış müşterileri arasındaki sınırları, örgüt üyeleri ile örgüt dışındakiler arasında artan etkileşim nedeniyle neredeyse ortadan kalkmak üzeredir. Değişim mühendisliği, müşteri tatmini, kademe azaltma gibi son zamanlarda önem kazanan konular, daha önceleri dış müşteriler olarak algılanan örgüt dışındakileri, örgüt üyeleri açısından yeniden tanımlamıştır. Bu tanımlama, iç ve dış müşteri arasındaki etkileşimin değişmesine yol açarak, pazarlama ve örgütsel davranış çalışmalarına ilişkin bilginin birlikte değerlendirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur (Hatch ve Schultz, 1997: Akt: Gürbüz: 2010). Kurum imajının özelikle müşteriler tarafından algılanışı, bunun müşteri davranışlarına olan etkileri üzerine çok sayıda araştırma yapılmış olmasına rağmen, iç müşteriler olarak tanımlanan çalışanlara yönelik bu tür çalışmaların kısıtlı olduğu görülmektedir. Literatürdeki bu kısıtlılığın giderilmesine küçücük de olsa bir katkı sağlamasını umduğumuz bu çalışma, perakendeci işletmelerde kurum iç imajı ile satış personelinin örgütsel bağlılığı arasındaki ilişkileri açıklamaya yöneliktir. Bu amaçla önce, kurum iç imajı ve örgütsel bağlılık kavramları açıklanarak, iç imaj ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler teorik olarak ele alınmıştır. Daha sonra, bu ilişkiyi açıklayabilmek amacıyla, Malatya il merkezinde faaliyet gösteren MalatyaPark Alışveriş Merkezi’ndeki perakendeci işletmelerin satış personeli üzerinde bir araştırma yapılarak, söz konusu ilişki istatistiksel açıdan değerlendirilerek yorum ve öneriler getirilmeye çalışılmıştır 2. KURUM İÇ İMAJI Son yıllarda farklı kişiler tarafından, farklı anlamlar yüklenerek kullanılan kavramlardan birisi olan imaj kavramı(Lemmikve diğ, 2003) ilk kez 1955 yılında Sidney Levy tarafından ortaya konmuştur. Sidney Levy imajı, “kişi ve grupların belli objeler hakkındaki inanç, tutum ve izlenimlerinin toplamı” olarak tanımlamıştır (Kurtuldu, Keskin, 2002). Kurum imajı ise, kurum hakkındaki, izlenimlerin, fikirlerin, duyguların, bilgilerin yansımasıdır (Ko vd., 2012). İnsanların görme, işitme, deneyim ve geleneği kullanarak kurumu benzettikleri bir imge (Arıcıoğlu ve diğ., 2006) olarak tanımlanan kurum imajı, kurum kimliğini yansıtan ve ileten, çeşitli faktörlerden oluşan doğal, bileşik bir üründür (Ko vd., 2012). Kurumdan ve çevreden alınan mesajların birikimi sonucu hedef kitlenin kurum hakkında oluşturduğu resim (Polat, 2011) ya da kurumun yeteneklerinin, kaynaklarının paydaşlar tarafından değerlendirilmesi (Baden-Fullerve diğ., 2000) olarak görülen kurum imajı önceleri sadece dış hedef kitleye yönelik olarak düzenlenmekteydi. Ancak bilgi çağıyla birlikte kurumlarda yaşanan değişimler, dış paydaş grubunun yanında bir de çalışanlardan oluşan iç hedef kitle anlayışı ortaya çıkmıştır. Çalışanların iç hedef kitle olarak öneminin artmasıyla birlikte, kurum imajı çalışmaları da artık çalışanları da göz önüne alarak planlanmaya başlanmıştır (Küçük, 2005). Bu düşüncenin ürünü olarak gelişen “iç imaj” kavramı, “işletme içindeki atmosferi, firmanın çalışanlar üzerindeki imajını ya da çalışanların müşteriye yansıttığı imajı” ifade etmektedir (Güzelcik,1999). Kurum imajı; fonksiyonel ve duygusal olmak üzere iki temel bileşenden oluşmaktadır. Fonksiyonel bileşen, kolayca ölçülebilen somut unsurlardan ilişkiliyken duygusal bileşen organizasyona yönelik tutum ve davranışları içeren psikolojik boyutla ilişkilidir (Nguyen, 2006). Somut unsurlar olarak firmanın ürünleri, binası, ergonomisi, renkleri, logosu gibi görsel unsurları içerirken firma içerisinde gösterilen tutum ve davranışlarda duygusal bileşeni oluşturmaktadır. İç imaj oluşumunda somut unsurların yanı sıra yöneticinin çalışanlara, çalışanların birbirlerine karşı tutum ve davranışları önemlidir. Kurum yöneticileri, çalışanları, kurumun dışsal imajının oluşmasında önemli bir araç olarak görmeleri gerektiği gibi onlardaki kurum imajının artırılması, firmayla çalışanların ortak kimlik oluşturabilmeleri için ellerinden geleni yapmalı (Helm, 2011) ve tüm paydaşlar nezdinde olumlu bir imaj oluşturmak için kurum imajını yönetmelidirler. David Finn ve Doug Newson, “imajın” direk olarak yönetilecek bir kavram olmadığını; kurumların ve kişilerin davranışlarının bir sonucu olduğunu ifade etmektedirler (Panitz, 1988). Bunun yanı sıra bir çok araştırma ise kurum imajının yönetilmesi gereken değerli bir varlık olduğunu öne sürmektedir (Kim, vd. 2012). Günümüzde, “çalışılmak istenen kurum“ olma arzusu, giderek artan bir şekilde iş dünyasının gündemine yerleşmektedir. Kurumlar bu arzuyu tatmin etmek için iş arayan, çalışmak isteyen insanları kendine çekebilmeli, onları örgütte tutabilmelidir (Yüksel,1998; Kim, vd. 2012). Çalışanları, Örgütte tutabilmenin en önemli aracı örgütsel bağlılık düzeyinin artırılmasıdır “çalışanın bir organizasyonla tanınması, değer ve amaçlarının bu organizasyonla kesişmesi ve organizasyonda kendi menfaati yönünde gönüllü olarak bir çaba göstermesi” (Griffin, Hepburn, 2005)şeklinde tanımlanan örgütsel bağlılık iç imajın önemli çıktılarından birisidir. Dolayısıyla nitelikli kişileri çekmek ve bünyesinde muhafaza etmek isteyen şirketler öncelikle kurum imajlarını etkin bir şekilde yönetmeli, güvenilir, saygın ve çalışanına değer veren bir portre çizmek yani çalışanların iç imaj algılarını olumlu hale getirmek zorundadırlar. 3. ÖRGÜTSEL BAĞLILIK İş yaşamı açısından bağlılık kavramı ilk defa Becker (1960) tarafından incelenmiş ve bu kavrama “bilinçli bir taraf tutma davranışı” olarak yaklaşmak gerektiği ifade edilmiştir. Bu bağlamda, işe bağlılık, gruba bağlılık ve örgüte bağlılık gibi başlıklar öne çıkmıştır. Ancak, örgütün verimliliği ve etkinliği açısından üzerinde en çok durulan bağlılık türü örgütsel bağlılık olduğu görülmektedir (Gürbüz, 2010). Örgütsel bağlılık yazınında temel kabul edilen çalışmalarda; örgüte bağlı bireylerin, örgütün amaçlarını ve değerlerini kabul eden, bu amaç ve değerlere sıkı sıkıya bağlı, örgüt için gönüllü ve istekli bir çalışma gayreti içinde bulunan ve örgüte üyeliğin devam etmesi konusunda güçlü bir isteğe sahip olan bireyler olarak karakterize edildikleri dikkat çekmektedir (Tak, Çiftçioğlu, 2009). Örgüte bağlı kişiler, kendilerini örgüte aitmiş gibi hissederler ve örgütün kaderi ile kendi kaderlerinin birlikteliğine inanırlar. Bu çalışanlara göre örgütün değerleri ile kendi değerleri entegredir (Vallaster , Lindgreen, 2012).
References
- Alpar, R. (2003). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemlere Giriş 1, 2. Baskı, Nobel Yayınevi, Ankara, s. 3
- Arıcıoğlu, M.A., Paksoy, T.ve Güleş H.K. (2006). Aile İşletmelerinde Örgütsel İmajın Algılanması ve Üye
- Bütünleşmesine Yönelik Bir Araştırma, 2.Aile İşletmeleri Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, s.412. Baden-Fuller , C., Ravazzolo F., ve Schweizer, T. (2000). Making and Measuring Reputations, Long Range Planning, 33, (5), s.621-651.
- Carver, L., Lorı, C. Ve Gutıerrez, A.P. (2011). Survey of Generational Aspects of Nurse Faculty Organizational
- Commitment. Nurses Outlook, 59, s137-148. Erkmen T., Çerik Ş. (2007). Kurum İmajını Oluşturan Kurum Kimliği Boyutları Bağlamında Örgüte Bağlılığın
- İncelenmesi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. Öneri, 7 (28), s.107-119. Griffin M.L., Hepburn,J.R.(2005). Side-Best and Reciprocity as Determinants of Organizational Commitment
- Among Correctional Officers, Journal of Criminal Justice, 33,(6), s. 613. Gürbüz S., (2006). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle Duygusal Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Bahar, Cilt:3, Yıl:2, Sayı:1, s.48-75.
- Gürbüz, S.,(2010). Algılanan Kurumsal İmajın Yöneticilerin Bazı Tutum ve Davranışlarına Etkisi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 24, s.229-240.
- Güzelcik, E. (1999). Küreselleşme ve İşletmelerde Değişen Kurum İmajı, Sistem Yayıncılık , İstanbul, s.194.
- Hatch, M.J. ve Schultz, M. (1997). Relations Between Organizational Culture, Identity And Image, European
- Journal of Marketing, 31 (5/6), s.356-365. Helm S. (2011). Employees' awareness of their impact on corporate reputation, Journal of Business Research, 64, s. 657–663.
- Jones, D.A. and Mcıntosh, B.R. ,(2010). Organizational and Occupational Commitment in Relation to Bbridge
- Employment and Retirement Intentions. Journal of Vocational Behavior, 77, s. 290–303. Kim,K. H., Jeon, B.J., Jung H. S., Lu, W., Jones J. (2012). Effective employment brand equity through sustainable competitive advantage,marketing strategy, and corporate image, Journal of Business Research, 65, s.1612–1617. Ko, E., Kyung Hwang Y., Kim, E. Y. (2012). Green marketing' functions in building corporate image in the retail setting, Journal of Business Research, 66(15), s.1709-1715.
- Kurtuldu,H., Keskin H.D.,(2002). Değişen Sosyo-Kültürel Faktörlerin Kurum İmajına Etkileri, 7.Ulusal Pazarlama Kongresi, Haziran, s.334.
- Küçük Ferit,(2003). İnsan Kaynakları Açısından Kurum İmajının Performansa Etkileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Bursa.
- Küçük F.(2005). İnsan Kaynakları Açısından Kurumsal İmaj” , Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, (2), Temmuz, s.52.
- Lemmik, J., Annelien, S., and Streukens S., (2003). The Role of Corporate Image and Company Employment Image in Explaning Application İntentions, Journal of Economic Psychology, 24,(1), s.1-15.
- Nakip, M. (2006), Pazarlama Araştırmaları Teknikler ve (SPSS Destekli) Uygulamalar, 2. Basım, Seçkin Yayıncılık, Ankara, s: 236
- Nguyen, N. (2006). The collective impact of service workers and servicescape on the corporate image formation, Hospitality Management, 25, s. 227–244.
- O’Neill J. L., Gaither C.A., (2007).Investigating the relationship between the practice of pharmaceutical care, construed external image, organizational identification, and job turnover intention of community pharmacists, Research in Social and Administrative Pharmacy, 3, s.438-463.
- Özdamar, K. (2002), Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi–1, SPSS-MINITAB, 4. Baskı, Kaan Kitabevi, Eskişehir, 662-663.
- Panitz, E., (1988). Ditributor Image and Marketing Strategy”, Industrial Marketing Management, 17, (4), November, s.315-323.
- Polat S., (2011).Üniversite Öğrencilerine Göre Kocaeli Üniversitesi’nin Örgütsel İmajı, Eğitim ve Bilim, 36 (160), s.105-119.
- Tak, B., Çîftçîoclu, A. (2009). Algılanan Örgütsel Prestij İle Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Özdeşleme Arasındaki
- İlişkilerin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma, Akdeniz Í.Í.B.F. Dergisi, 18, 100-116. Vallaster, Lindgreen, A., (2013). The role of social interactions in building internal corporate brands: Implications for sustainability, Journal of World Business, 48(3), s.297-310.
- Wasti, A.S. , (1999). Organizational Commitment in a Collectivist Culture: The Case of Turkey. Unpublished
- Doctorate Thesis. Urban-Illinois: University of Illionis. Yüksel, Ö. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi, İkinci Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara, s.1.
The relationship in between corporate interior image and the commitment of sales staff at retailers sector
Abstract
The increasing importance of workers as a domestic aimed group, corporate image studies began to be planned considering the employees as well. As a result, the concept of interior image represents “the atmosphere within the enterprise, employee perceptions of corporate”. It is considered that organizational commitment which is defined as a “continuation of willful organizational membership” is one of important outcomes of corporate interior image. The purpose of this study is to identify whether there is a statistically significant relationship between perceptions of corporate image of organizational commitment dimensions or not. It also investigates the impact on organizational commitment dimensions of corporate interior image on personnel working in retail sales in Malatya. For this purpose, data collected by face to face survey among workers in retail sales in Malatya and correlation, regression analysis, ttest and one way anova analysis were performed on the data collected. According to the findings obtained, it is concluded that there is a positive relationship between corporate interior image and all dimensions of organizational commitment and corporate interior image have positive effect on all dimensions of organizational commitment. PERAKENDE SEKTÖRÜ İŞLETMELERİNDE KURUM İÇİ İMAJI VE SATIŞ PERSONELİ ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞI İLİŞKİSİ
References
- Alpar, R. (2003). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemlere Giriş 1, 2. Baskı, Nobel Yayınevi, Ankara, s. 3
- Arıcıoğlu, M.A., Paksoy, T.ve Güleş H.K. (2006). Aile İşletmelerinde Örgütsel İmajın Algılanması ve Üye
- Bütünleşmesine Yönelik Bir Araştırma, 2.Aile İşletmeleri Kongre Kitabı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, İstanbul, s.412. Baden-Fuller , C., Ravazzolo F., ve Schweizer, T. (2000). Making and Measuring Reputations, Long Range Planning, 33, (5), s.621-651.
- Carver, L., Lorı, C. Ve Gutıerrez, A.P. (2011). Survey of Generational Aspects of Nurse Faculty Organizational
- Commitment. Nurses Outlook, 59, s137-148. Erkmen T., Çerik Ş. (2007). Kurum İmajını Oluşturan Kurum Kimliği Boyutları Bağlamında Örgüte Bağlılığın
- İncelenmesi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. Öneri, 7 (28), s.107-119. Griffin M.L., Hepburn,J.R.(2005). Side-Best and Reciprocity as Determinants of Organizational Commitment
- Among Correctional Officers, Journal of Criminal Justice, 33,(6), s. 613. Gürbüz S., (2006). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle Duygusal Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Bahar, Cilt:3, Yıl:2, Sayı:1, s.48-75.
- Gürbüz, S.,(2010). Algılanan Kurumsal İmajın Yöneticilerin Bazı Tutum ve Davranışlarına Etkisi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 24, s.229-240.
- Güzelcik, E. (1999). Küreselleşme ve İşletmelerde Değişen Kurum İmajı, Sistem Yayıncılık , İstanbul, s.194.
- Hatch, M.J. ve Schultz, M. (1997). Relations Between Organizational Culture, Identity And Image, European
- Journal of Marketing, 31 (5/6), s.356-365. Helm S. (2011). Employees' awareness of their impact on corporate reputation, Journal of Business Research, 64, s. 657–663.
- Jones, D.A. and Mcıntosh, B.R. ,(2010). Organizational and Occupational Commitment in Relation to Bbridge
- Employment and Retirement Intentions. Journal of Vocational Behavior, 77, s. 290–303. Kim,K. H., Jeon, B.J., Jung H. S., Lu, W., Jones J. (2012). Effective employment brand equity through sustainable competitive advantage,marketing strategy, and corporate image, Journal of Business Research, 65, s.1612–1617. Ko, E., Kyung Hwang Y., Kim, E. Y. (2012). Green marketing' functions in building corporate image in the retail setting, Journal of Business Research, 66(15), s.1709-1715.
- Kurtuldu,H., Keskin H.D.,(2002). Değişen Sosyo-Kültürel Faktörlerin Kurum İmajına Etkileri, 7.Ulusal Pazarlama Kongresi, Haziran, s.334.
- Küçük Ferit,(2003). İnsan Kaynakları Açısından Kurum İmajının Performansa Etkileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Bursa.
- Küçük F.(2005). İnsan Kaynakları Açısından Kurumsal İmaj” , Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, (2), Temmuz, s.52.
- Lemmik, J., Annelien, S., and Streukens S., (2003). The Role of Corporate Image and Company Employment Image in Explaning Application İntentions, Journal of Economic Psychology, 24,(1), s.1-15.
- Nakip, M. (2006), Pazarlama Araştırmaları Teknikler ve (SPSS Destekli) Uygulamalar, 2. Basım, Seçkin Yayıncılık, Ankara, s: 236
- Nguyen, N. (2006). The collective impact of service workers and servicescape on the corporate image formation, Hospitality Management, 25, s. 227–244.
- O’Neill J. L., Gaither C.A., (2007).Investigating the relationship between the practice of pharmaceutical care, construed external image, organizational identification, and job turnover intention of community pharmacists, Research in Social and Administrative Pharmacy, 3, s.438-463.
- Özdamar, K. (2002), Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi–1, SPSS-MINITAB, 4. Baskı, Kaan Kitabevi, Eskişehir, 662-663.
- Panitz, E., (1988). Ditributor Image and Marketing Strategy”, Industrial Marketing Management, 17, (4), November, s.315-323.
- Polat S., (2011).Üniversite Öğrencilerine Göre Kocaeli Üniversitesi’nin Örgütsel İmajı, Eğitim ve Bilim, 36 (160), s.105-119.
- Tak, B., Çîftçîoclu, A. (2009). Algılanan Örgütsel Prestij İle Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Özdeşleme Arasındaki
- İlişkilerin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma, Akdeniz Í.Í.B.F. Dergisi, 18, 100-116. Vallaster, Lindgreen, A., (2013). The role of social interactions in building internal corporate brands: Implications for sustainability, Journal of World Business, 48(3), s.297-310.
- Wasti, A.S. , (1999). Organizational Commitment in a Collectivist Culture: The Case of Turkey. Unpublished
- Doctorate Thesis. Urban-Illinois: University of Illionis. Yüksel, Ö. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi, İkinci Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara, s.1.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014 Volume: 1 Issue: 2 |
Journal of Management,
Marketing and Logistics (JMML) is a scientific, academic, double blind peer-reviewed,
quarterly and open-access online journal. The journal publishes four issues a year. The issuing
months are March, June, September and December. The publication languages
of the Journal are English and Turkish. JMML aims to provide a research source
for all practitioners, policy makers, professionals and researchers working in
the areas of management, marketing, logistics, supply chain management,
international trade. The editor in chief of JMML invites all manuscripts that
cover theoretical and/or applied researches on topics related to the interest
areas of the Journal. JMML charges no submission or publication fee.
Ethics Policy - JMML applies the standards of Committee on Publication Ethics (COPE). JMML is committed to the academic community ensuring ethics and quality of manuscripts in publications. Plagiarism is strictly forbidden and the manuscripts found to be plagiarized will not be accepted or if published will be removed from the publication. Authors must certify that their manuscripts are their original work. Plagiarism, duplicate, data fabrication and redundant publications are forbidden. The manuscripts are subject to plagiarism check by iThenticate or similar. All manuscript submissions must provide a similarity report (up to 15% excluding quotes, bibliography, abstract, method).
Open Access - All research articles published in PressAcademia Journals are fully open access; immediately freely available to read, download and share. Articles are published under the terms of a Creative Commons license which permits use, distribution and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited. Open access is a property of individual works, not necessarily journals or publishers. Community standards, rather than copyright law, will continue to provide the mechanism for enforcement of proper attribution and responsible use of the published work, as they do now.