Abstract
İstanbul gibi bir metropol kentte, küreselleşmenin de etkisi ile alınan göç nüfusuna bağlı olarak kentsel hizmetlerin görülmesinde eksiklikler oluşmaktadır. Ülkemizde kentleşme sürecinin bir plan disiplini altına alınmasına yönelik çalışmalar önce 1956 tarihli 6785 sayılı İmar Kanunu, daha sonra da çeşitli değişikliklerle bugüne gelen 1985 tarihli 3194 İmar Kanunu çerçevesinde mevzuatta karşılığını bulmuştur. İmar mevzuatı ile mekânın üretim süreci arasında etkileşimi yönlendiren önemli bir etken de idari yargı kararları olmuştur. Düzensiz ve kontrolsüz kentleşme sürecinin mekânda yarattığı uyuşmazlıklar, idari yargı kararları ile çözülmeye çalışılmıştır. Bu makalede imar planlarının yargı denetiminde karşılaşılan zorluklar, örnekler üzerinden tartışılacaktır. Özellikle İstanbul Beyoğlu İlçesi’nde son dönemde yargı denetimine konu olan, Beyoğlu, Perşembe Pazarı ve Okmeydanı koruma amaçlı imar planlarının, planlama esasları, şehircilik ilkeleri ve plan yapım yöntem ve teknikleri kavramları üzerinden karşılaştırmalı bir inceleme ve değerlendirmesi yapılacaktır. Yargı denetiminin imar planı sürecine etkisi, plancıların yanı sıra karar vericiler için de önemli farkındalıklar sağlamaktadır.