The success of an army depends on the presence of advanced weapons and means of warfare, an effective command chain, a functional institutional structure, an established management climate, and a well-trained sense of obedience to meet the demands of the modern age as a whole. No matter how advanced the warfare, weapons, tools and equipment are, there will be no success without the devoted, well-trained, stout-hearted soldiers who will use those systems.Just like a football club that lacks the team spirit of the world's best stars on the field, the best coaches and professionals such as technical boards, material suppliers or the club doctor sitting on the bench, the most enthusiastic fans in the stands cannot provide a masterstroke. Even an army consisting of the most well-trained soldiers with the latest technology in warfare, weapons and vehicles cannot be successful if the spirit of companionship is not established, hearts are not united for a common ideal. The concept of the friendship of arms is a reflection of the spiritual atmosphere of an army, a harmonic instrument that makes an army real and gives it the strength it needs. The friendship of arms is a shared set of ideals, the law of brotherhood, the honor of men and of a nation that is matured, cooked and shaped in the flesh and bones in the hearts of its soldiers. Officers are the sworn guards of the honor and good name of the armies and nations they belong to. They are the veins and the backbone of their armies, which feed the brains and the hearts of the people. This study considers the principles regarding the administration and management of the Armed Forces, the management climate, the necessary qualifications of officers, the concepts of commander and leadership and the issues that need to be emphasized in the training of officers, the army and the notion of leadership through an axiological paradigm and normative criteria.
Bir ordunun başarısı bir bütün olarak modern çağın taleplerini karşılayan harp silah ve araçları, etkin bir komuta kontrol, işlevesel bir kurumsal yapı, disiplinli, silah arkadaşlığı olgusu yerleşmiş bir yönetim iklimi, iyi yetiştirilmiş itaat duygusu gelişmiş askerlerin varlığına bağlıdır. Ne kadar gelişmiş harp, silah, araç ve gereçlerine sahip olunursa olunsun, o sistemleri kullanacak fedakâr, serdengeçti, iyi yetişmiş, temiz yürekli askerler olmazsa, en modern harp, silah ve araçlarına sahip, en iyi eğitimi almış askerlerden müteşekkil bir ordu dahi eğer silah arkadaşlığı ruhu tesis edilmemiş, yürekler ortak bir idealde birleşmemiş, askerleri birbirlerinin dizlerinde can vermeye hazır değilse muvaffak olamaz. Silah arkadaşlığı kavramı, bir ordunun manevi atmosferinin bir yansımasıdır, bir orduyu gerçek bir ordu yapan ve orduya ihtiyaç duyduğu kuvveti veren harmonik bir enstrümandır. Silah arkadaşlığı paylaşılan bir idealler kümesidir, kardeşlik hukukudur, bir ulusun sahip olduğu namus ve şerefin, bağrından çıkardığı askerlerinin yüreğinde olgunlaşmış, pişmiş, ete ve kemiğe bürünmüş, vücut bulmuş halidir. Mustafa Kemal Atatürk’e gore, subaylar mensubu oldukları orduların şeref ve namusunun teminatı ve dayandığı asıl güçtür. Subaylar ordularının beynini ve kalbini besleyen toplardamarlarıdır, omurgasıdır. Bu çalışmada Silahlı Kuvvetlerin sevk ve idaresine yani yönetimine ilişkin prensipler; yönetim iklimi subayların sahip olması gereken nitelikler; komutan ve lider kavramları ve subayların yetiştirilmelerinde üzerinde durulması gereken hususlar, liderlik mefhumu, aksiyolojik bir paradigma ve normatif kıstaslarla ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 30, 2021 |
Submission Date | September 30, 2020 |
Acceptance Date | May 7, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 4 Issue: 1 |