BibTex RIS Cite

Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri: Safranbolu’da Görev Yapan Din Görevlileri Üzerine Bir Araştırma

Year 2015, Issue: 5, 1 - 18, 06.02.2015
https://doi.org/10.14230/joiss85

Abstract

Bu çalışmada, Diyanet İşleri Başkanlığı bünyesinde görev yapan İmam-Hatiplerin kendi algılarına göre din görevliliğine yönelik mesleki yeterlilik düzeyleri incelenmiştir. Bu amaçla hazırlanan kişisel bilgi anketi ile “Din Görevliliği Mesleki Yeterlilik Ölçeği”, 17 Mart 2014 tarihinde Karabük ilinin Safranbolu ilçesinde toplam 85 İmam-Hatip üzerinde uygulanmıştır. Toplanan verilerin analizinde t-testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, imam-hatiplerin görev yaptıkları cami türüne, eğitim durumuna ve meslekteki kıdemlerine göre mesleki yeterlik algı düzeyleri arasında önemli bir farklılık görülmezken; imam-hatiplerin mesleki yeterlilik düzeyleri ile kitap okuma sıklığı arasında (p

References

  • Ayas, O. (1998). Camilerde Görev Yapan İmam-Hatiplerin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, SBE.
  • Bilen, M. (2001). “Cami İmamlarının Hadis Bilgilerinin Mahiyeti Üzerine Tecrübi Bir Araştırma”. İslamiyat, IV(1): 80-88.
  • Bilgiseven, A. (1986). Genel Sosyoloji. İstanbul: Filiz Kitabevi .
  • Buyrukçu R. (1995). Din Görevlisinin Mesleğini Temsil Gücü. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Cebeci, S. (2012). Dini Danışma ve Rehberlik. Ankara: DİB Yayınları.
  • Cebeci, S. (2005). Din Eğitimi Bilimi ve Türkiye'de Din Eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Çekin, A. (2005). Din Görevlisinden Beklentiler ve Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri (Elazığ-Erzurum-Malatya-Urfa Örneği), (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi. SBE.
  • Çoştu, Y. (2013). “Din Görevlilerinde Mesleki Doyum (Çorum Örneği)”. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,6(1):1-18.
  • Dam, H.(2003).“Yetişkinlere Göre Yetişkin Din Eğitimi”, Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4):31-54.
  • Dağcı T. (2010). Kırsal Kesimde Görev Yapan Din Görevlilerinin Sorunları, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi, SBE.
  • DİB, (2014). Diyanet İşleri Başkanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği, Resmi Gazete, Tarih:25.10.2011, Sayı:28095 Mükerrer.
  • DİB, (2014). Personel Yeterlikleri. http://www2.diyanet.gov.tr/EgitimHizmetleriGenelMudurlugu/Materyaller/PERSONE L_YETERLiKLERi_kitap_hali_21_Mayis_2014. (15.10.2014). DİB, (2013). (15.10.2014). Verileri.
  • http://www.diyanet.gov.tr/tr/kategori/istatistikler/136 DİB, (1965). Diyanet
  • http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.633. (15. 10.2014). Başkanlığının İşleri Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun.
  • Erdem, C. (2012). "Türk Dili Ve Edebiyatı Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Yeterlilik Algıları ve Tutumları Üzerine Bir Araştırma". International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 7(4):1727-1747.
  • Güven, Ş. (2006). Din Görevlilerinin Yeterlilikleri – Tartışmalı İlmi Toplantı – (11-12 Mart 2004 /Kayseri), İslâmi Araştırmalar Dergisi, 19(2):402-408.
  • Kaya, M. ve Turan, İ. (2013). “İlahiyat Fakültesi ve İmam Hatip Lisesi Son Sınıf Öğrencilerinin Din Görevliliğine İlişkin Mesleki Yeterlilik Algıları”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (34):5-36.
  • Keskin, M.Y. (2004).“Din ve Toplum İlişkileri Üzerine Bir Genelleme”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, IV(2):7-21.
  • Keyifli, Ş. (1997). Urfa ve Yöresinde Yaygın Din Eğitimi, İmamların Mesleki İmkanları ve Problemleriyle İlgili Alan Araştırması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, SBE.
  • Kızmaz, Z. (2005). “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 15(1): 189-215.
  • Köken, H. (2006). Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara: DİB Yayınları.
  • Köylü, M. (Ed.) (2012).Din Eğitiminde Çağdaş Konular. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayını. MYK, (2005). (04.12.2014).
  • Onay, A. (2008). Türkiye’nin Cami Profili, İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayını.
  • Öcal, M. (1999). Din Eğitimi ve Öğretiminde Metodlar. Ankara: Diyanet Vakfı Yayını.
  • Safranbolu Müftülüğü, (2013). Kurum Tanıtımı. http://www.safranbolumuftulugu.gov.tr/devami.asp?id=12 (30.05.2014).
  • Turan, İ. (2013a). “Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri”.Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13(1):47-73.
  • Turan. İ. (2013). Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye'de Din Eğitimi Politikaları. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Türkiye Cumhuriyeti 1982 Anayasası. (2005). Ankara: Yeni Çizgi Yayını.
  • Yıldırım, Y. (2006). İlahiyat Fakültesi Mezunlarının Din Görevlisi Olarak Atanmasının Dini Hayat Üzerindeki Etkisinin Sosyolojik Analizi (Birecik ve Köyleri Örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kahramanmaraş: Sütçü İmam Üniversitesi, SBE.
  • Yılgın, M. (1997). Din Eğitimi Açısından Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri ve Cemaatle Olan İlişkileri, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, SBE.
  • Yavuzer, H. (2012). “Din Görevlilerinin Meslekleriyle İlgili Memnuniyet, Beklenti ve Performansları Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Nevşehir Örneği”. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,(2):64-81.
  • Yazıcı, N. (2007). “Din Hizmetleri Açısından Caminin Yeri ve Önemi”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, XLVIII(II): 1-10.

The Professional Proficiencies of Imams: A Case Study on Imams in Safranbolu

Year 2015, Issue: 5, 1 - 18, 06.02.2015
https://doi.org/10.14230/joiss85

Abstract

This study examines the levels of professional proficiencies of imams according to their own perceptions who work for the Presidency of Religious Affairs in terms of religious duties. For this purpose, a “Personal Information Questionnaire” and the “Scale for Religious Professional Proficiency” were prepared by the researcher himself and administered to 85 imams who work in Karabük / Safranbolu in the date of March 17, 2014. For the analysis of data, T-test and analysis of variance were used. As a result of this study, it was not observed an important difference between the professional proficiency levels of İmams according to their mosque species, education levels and seniorities in their professions, however it was found that there was a positive relationship at the level of (p

References

  • Ayas, O. (1998). Camilerde Görev Yapan İmam-Hatiplerin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, SBE.
  • Bilen, M. (2001). “Cami İmamlarının Hadis Bilgilerinin Mahiyeti Üzerine Tecrübi Bir Araştırma”. İslamiyat, IV(1): 80-88.
  • Bilgiseven, A. (1986). Genel Sosyoloji. İstanbul: Filiz Kitabevi .
  • Buyrukçu R. (1995). Din Görevlisinin Mesleğini Temsil Gücü. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Cebeci, S. (2012). Dini Danışma ve Rehberlik. Ankara: DİB Yayınları.
  • Cebeci, S. (2005). Din Eğitimi Bilimi ve Türkiye'de Din Eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Çekin, A. (2005). Din Görevlisinden Beklentiler ve Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri (Elazığ-Erzurum-Malatya-Urfa Örneği), (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi. SBE.
  • Çoştu, Y. (2013). “Din Görevlilerinde Mesleki Doyum (Çorum Örneği)”. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,6(1):1-18.
  • Dam, H.(2003).“Yetişkinlere Göre Yetişkin Din Eğitimi”, Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4):31-54.
  • Dağcı T. (2010). Kırsal Kesimde Görev Yapan Din Görevlilerinin Sorunları, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi, SBE.
  • DİB, (2014). Diyanet İşleri Başkanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği, Resmi Gazete, Tarih:25.10.2011, Sayı:28095 Mükerrer.
  • DİB, (2014). Personel Yeterlikleri. http://www2.diyanet.gov.tr/EgitimHizmetleriGenelMudurlugu/Materyaller/PERSONE L_YETERLiKLERi_kitap_hali_21_Mayis_2014. (15.10.2014). DİB, (2013). (15.10.2014). Verileri.
  • http://www.diyanet.gov.tr/tr/kategori/istatistikler/136 DİB, (1965). Diyanet
  • http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.633. (15. 10.2014). Başkanlığının İşleri Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun.
  • Erdem, C. (2012). "Türk Dili Ve Edebiyatı Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Yeterlilik Algıları ve Tutumları Üzerine Bir Araştırma". International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 7(4):1727-1747.
  • Güven, Ş. (2006). Din Görevlilerinin Yeterlilikleri – Tartışmalı İlmi Toplantı – (11-12 Mart 2004 /Kayseri), İslâmi Araştırmalar Dergisi, 19(2):402-408.
  • Kaya, M. ve Turan, İ. (2013). “İlahiyat Fakültesi ve İmam Hatip Lisesi Son Sınıf Öğrencilerinin Din Görevliliğine İlişkin Mesleki Yeterlilik Algıları”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (34):5-36.
  • Keskin, M.Y. (2004).“Din ve Toplum İlişkileri Üzerine Bir Genelleme”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, IV(2):7-21.
  • Keyifli, Ş. (1997). Urfa ve Yöresinde Yaygın Din Eğitimi, İmamların Mesleki İmkanları ve Problemleriyle İlgili Alan Araştırması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, SBE.
  • Kızmaz, Z. (2005). “Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 15(1): 189-215.
  • Köken, H. (2006). Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik. Ankara: DİB Yayınları.
  • Köylü, M. (Ed.) (2012).Din Eğitiminde Çağdaş Konular. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayını. MYK, (2005). (04.12.2014).
  • Onay, A. (2008). Türkiye’nin Cami Profili, İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayını.
  • Öcal, M. (1999). Din Eğitimi ve Öğretiminde Metodlar. Ankara: Diyanet Vakfı Yayını.
  • Safranbolu Müftülüğü, (2013). Kurum Tanıtımı. http://www.safranbolumuftulugu.gov.tr/devami.asp?id=12 (30.05.2014).
  • Turan, İ. (2013a). “Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri”.Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13(1):47-73.
  • Turan. İ. (2013). Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye'de Din Eğitimi Politikaları. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Türkiye Cumhuriyeti 1982 Anayasası. (2005). Ankara: Yeni Çizgi Yayını.
  • Yıldırım, Y. (2006). İlahiyat Fakültesi Mezunlarının Din Görevlisi Olarak Atanmasının Dini Hayat Üzerindeki Etkisinin Sosyolojik Analizi (Birecik ve Köyleri Örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kahramanmaraş: Sütçü İmam Üniversitesi, SBE.
  • Yılgın, M. (1997). Din Eğitimi Açısından Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri ve Cemaatle Olan İlişkileri, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, SBE.
  • Yavuzer, H. (2012). “Din Görevlilerinin Meslekleriyle İlgili Memnuniyet, Beklenti ve Performansları Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Nevşehir Örneği”. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,(2):64-81.
  • Yazıcı, N. (2007). “Din Hizmetleri Açısından Caminin Yeri ve Önemi”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, XLVIII(II): 1-10.
There are 32 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Mevlüt Kaya This is me

Nurettin Küçük This is me

Publication Date February 6, 2015
Published in Issue Year 2015 Issue: 5

Cite

APA Kaya, M., & Küçük, N. (2015). Din Görevlilerinin Mesleki Yeterlilikleri: Safranbolu’da Görev Yapan Din Görevlileri Üzerine Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(5), 1-18. https://doi.org/10.14230/joiss85