The Problems of Children in terms of Divorced Mothers

Year 2013, Volume: 3 Issue: 2, 195 - 208, 01.02.2013

Hakan Uşaklı

https://doi.org/10.14230/joiss23

Abstract

Divorce, as an increasing issue in all around the world, mostly affects to children. In this study, the problems of mothers who divorced from their husbands and their children were interviewed. The study conducted as qualitative research method. The study was conducted in seven different elementary schools in Sinop. In the study group, there were fifty volunteers divorced mother as participants. Researches point out that the single parent children have very wide range of problems. At the end of this study, divorced mothers concluded their children’s problems in three group themes such as emotional, behavioral and cognitive. School administrators, teachers and counselors should be aware of single parents’ children problems. It is important that divorced mothers should take professional help about their relations with their children. It is recommended that future studies can investigate the effects of divorce on differentiation of problems according to children’s age and sex.

Keywords

Divorce, Single mothers, Problems of single parents’ children

Eşinden Ayrılmış Annelerin Görüşü Açısından Çocuklarının Sorunları

Abstract

Boşanma tüm dünyada artan bir durum olarak en fazla çocukları etkilemektedir. Bu çalışmada eşinden ayrılmış ve ilkokulda çocuğu olan annelerle çocuklarının problemleri üzerine görüşülmüştür. Çalışma nitel araştırma yöntemiyle yürütülmüştür. Sinop’ta yedi farklı ilkokulda araştırma yürütülmüştür. Çalışma grubunda eşinden ayrılmış gönüllü elli anne yer almıştır. Yapılan çalışmalar tek ebeveynli çocukların geniş kapsamlı sorunları olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çalışma sonunda eşinden ayrılmış anneler, çocuklarının duygusal, davranışsal ve zihinsel temalar kapsamında gruplandırılan sorunlarının olduğunu belirtmişlerdir. Okul yöneticileri, öğretmenler ve danışman uzmanlar parçalanmış ailelerden gelen çocukların sorunlarına daha dikkat etmelidir. Eşinden ayrılmış annelerin çocuklarıyla olan ilişkilerinde uzman yardımı almaları önemlidir. İlerde yapılacak araştırmalarda boşanmanın çocukların yaş grupları ve cinsiyetleri açısından problemlerinde farklılık oluşturup oluşturmadığı konuları incelenebilir.

Keywords

Boşanma, Boşanmış anneler, Tek ebeveynli çocukların sorunları

References

• Akduman, G., Akduman, B. ve Cantürk, G. (2007). Ergen Suçluluğunda Bazı Kişisel ve Ailesel Özelliklerin İncelenmesi” Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Çocuk İstismarı Araştırma Birimi, Türk Pediatri Arşivi, 42 (4), 156-161.
• Amato, P. R., & Gilbreth, J. G. (1999). Nonresident fathers and children’s well-being: A meta- analysis. Journal of Marriage and the Family, 61, 557–573.
• Amato, P.R. (2005). The impact of family formation change on the cognitive, social, and emotional well-being of the next generation. Future of Children 15(2), 75-96.
• Amato, P.R. ve Keith, B. (1991). Parental Divorce and Adult Well-Being: A Meta Analysis, Journal of Marriage and the Family, 53, 43-58.
• Baris, M. A., ve Garrity, C. B. (1988). Children of divorce: A developmental approach to residence and visitation. Illinois: Psytec Corporation.
• Bell, R. R. (1981). Worlds of friendship. Beverly Hills, CA: Sag.
• Benedek, E. ve Brown, C. (1997). Boşanma ve Çocuğunuz (Çev. S. Katlan), Hyb Yayıncılık, Ankara.
• Blake, J. (1981). The only child in America: Prejudice versus performance. Population and Development Review, 7,43-54.
• Block, J. H., Block, J. ve Gjerde, P. F. (1986). The Influence of Parenting Style on Adolescent Competence and Substance Abuse, Journal of Early Adolescence, 11, 56-94.
• Buckner, J. C. ve Bassuk, E. L. (1999). Homelessness and its relation to the mental health and behavior of low-income school-age children. Developmental Psychology, 35, 1 246-258.
• Carlson, M. J. ve Corcoran, M. E. (2001). Family structure and children’s behavioral and cognitive outcomes. Journal of Marriage and the Family, 63, 779–792.
• Collins, A. W. (1990). Parent-child relationships in the transition to adolescence: Continuity and change in interaction, affect, and cognition. In R. Montemayor, G. R. Adams, ve T. P. Gullotta (Eds.), Advances in adolescent development: From childhood to adolescence: A transitional period? (pp. 85-106). Newbury Park, CA: Sage.
• Çelikoğlu, C. (1997). Boşanmanın Çocukların Benlik Saygısına Etkisinin İncelenmesi”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demo, D. H. ve Acock, A. C. (1988). The Impact of Divorce on Children. Journal of Marriage & Family, 50, 3 619-648.
• Douvan, E., ve Adelson, J. (1966). The adolescent experience. New York: Wiley.
• Dunn, J., Deater-Deckard, K., Pickering, K., ve O’Connor, T. G. (1998). Children’s adjustment and prosocial behaviour in step-, single-parent, and non-stepfamily settings: Findings from a community study. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 39, 1083–1095.
• Ekşi, A. (1990). Çocuk, Genç, Anne Babalar, Bilgi Yayınevi, Ankara.
• Elmacı, F. (2001), “Parçalanmış ve Bütünlüğünü Koruyan Aileye Sahip Ergenlerin Depresyon ve Uyum Düzeylerinde Sosyal Desteğin Rolü”, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Erim, B. (2001), “Yetiştirme Yurtlarında ve Aileleri Yanında Yaşayan Ergenlerin, Benlik Saygısı, Depresyon ve Yalnızlık Düzeyleri ile Sosyal Destek Sistemleri Açısından Karşılaştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Feldman, S. S., & Wentzel, K. R. (1990). Relations among family interaction patterns, classroom self-restraint, and academic achievement in preadolescent boys. Journal of Educational Psychology, 82, 813–819.
• Ghysels, J. ve Van Vlasselaer, E. (2008). Child Well-Being in Flanders: A Multidimensional Account, Social Indicators Research, 89, 2 283-304. helps. Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
• Herwig, J. E., Wirtz, M., ve Bengel, J. (2004). Depression, partnership, social support, and parenting: Interaction of maternal factors with behavioral problems of the child. Journal of Affective Disorders, 80, 199-208.
• Jackson, A.P. (2000). Maternal self-efficacy and children’s influence on stress and parenting among single black mothers in poverty. Journal of Family Issues, 21, 3-16.
• Jaffee, S. R., Moffitt, T. E. Caspi, A. and Taylor, A. (2003). Life With (or Without) Father: The Benefits of Living With Two Biological Parents Depend on the Father’s Antisocial Behavior. Child Development 74, 1 109-126.
• Johnston, J. R., ve Roseby, V. (1997). In the name of the child: A developmental approach to understanding and helping children of conflicted and violent divorce. New York: The Free Press.
• Jonsson, F. H., Njardik, U., Olafsdottir, G. ve Gretarsson, S. J. (2000). Parental divorce: Long- term effects on mental health, familiy relations and adult sexual behavior, Scandinavian Jornal of Pschology, 41 101-105.
• Kalter, N., Riemer, B., Brickman, A., & Chen, J. W. (1985). Implications of parental divorce for female development. Journal of the American Academy of Child Psychiatry, 24, 538-544.
• Karaoğlan, B. (1997) Boşanmanın Gencin Kişiliğine Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikleri, (18. Baskı), Ankara: Nobel.
• Kuyucu, Y. (1999). Anne Babaları Boşanmış ve Birlikte Yaşayan Lise Öğrencilerinin Uyum Sorunlarının Karşılaştırılması Üzerine Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Lamb, M. E. (1997). Fathers and child development: An introductory overview and guide. In M. E. Lamb (Ed.), The role of the father in child development (3rd ed., pp. 1–18). New York: Wiley.
• Liu, Y. (2003). Parent-Child Interaction And Children’s Depression The Relationships Between Parent-Child Interaction And Children’s Depressive Symptoms In Taiwan, Journal of Adolescence. 26 (4), 447.
• McLanahan, S. ve Booth, K. (1989). Mother-Only families: Problems, Prospects, and Politics. Journal of Marriage & Family, 51, 3 557-580.
• McLanahan, S., & Sandefur, G. D. (1994). Growing up with a single parent: What hurts, what helps. Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
• Mokrue, K, Chen, Y. Y, Elias, M. (2012). The Interaction between Family Structure and Child Gender on Behavior Problems in Urban Ethnic Minority Children. International Journal of Behavioral Development 36, 2 130-136.
• Montemayor, R. (1986). Family variation in parent-adolescent storm and stress. Journal of Adolescent Research, 1,15-31.
• Moore, K.A., Vandivere, S., ve Redd, Z. (2006). A sociodemographic risk index. Social Indicators Research, 75, 45-81.
• Morganett, S.R. (2005). Yaşam Becerileri Ergenler İçin Grupla Psikolojik Danışma Uygulamaları, (Çev. S. Gürçay, S., Kaya, A. ve Saçkes, M.), PegamA Yayıncılık, Ankara.
• Nazlı, S. (2003). Aile Danışmanlığı (2.Baskı), Ankara: Nobel.
• O’Connor, T. G., Dunn, J., Jenkins, J. M., Pickering, K., ve Rabash, J. (2001). Family settings and children’s adjust-ment: differential adjustment within and across families. British Journal of Psychiatry, 179, 110–115.
• O’Rourke, K., ve Worzbyt, J. C. (1996). Support groups for children. Philadelphia, PA: Accelerated Development.
• Özcan, B. (2005). Anne-Babaları Boşanmış ve Anne-Babaları Birlikte Olan Lise Öğrencilerinin Yılmazlık Özellikleri ve Koruyucu Faktörler Açısından Karşılaştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özgüven, İ.E. (2001). Ailede İletişim ve Yaşam, Ankara: PDREM Yayınları.
• Öztürk, M. S. (2012). Tek ebeveynli ailelerin yaşadıkları ekonomik güçlüklerin incelenmesi Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Pettit, G. S., Yu, T., Dodge, K. A. ve Bates, J. E. (2009). A Developmental Process Analysis of Cross-Generational Continuity in Educational Attainment, Merrill-Palmer Quarterly: Journal of Developmental Psychology, 55, 3 p250-284.
• Sandefur, G. D., Mclanahan, S. ve Wojtkiwicz, R. A. (1992). The Effects of Parental Marital Status during Adolescence on High School Graduation, Social Forces, 71, 1 103-121.
• Savage, D. C. (1980). One-Parent Families. Education Digest, 46, 2 63.
• Schaie, K. W. & Willis, S. L. (1996). Adult development and ageing (4th ed). New York: Haper Collins.
• Shelton, L. A. (1969). A comparative study of educational achievement in one- parent and in two-parent families (Doctoral dissertation, University of South California.
• Soyaslan, D., (1998). Kriminoloji (suç ve ceza bilimleri) Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları No.526.
• Şentürk, Ü. (2006), “Parçalanmış Aile Çocuk İlişkisinin Sebep Olduğu Sosyal Problemler (Malatya Uygulaması)”, Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Ana Bilim Dalı, Malatya.
• Şirvanlı-Özen, D. (1998), “Eşler Arası Çatışma ve Boşanmanın Farklı Yaş ve Cinsiyetteki Çocukların Davranış ve Uyum Problemleri ile Algıladıkları Sosyal Destek Üzerindeki Rolü”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Thomas, A. ve Waddell D. (1990). Children and Divorce Scholl Psycology Review, by Shoran W. Royal and Howard, M.Knoff University of South Florida Tapma, 19 (2), 253.
• TÜİK, (2010). T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni, Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 2010 Yılı III . Dönemi. 227.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme. Eğitim Yönetimi, 6, 4, (543-559).
• Twycross, A.; Shields, L. (2008). Content analysis. Paediatric Nursing 20 (6) p. 38.
• Uluğ, M. ve Candan, G. (2008), “Parçalanmış (Boşanmış) Aile Sorununun Öğrenciye Etkisi”, İstanbul Kültür Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Psikoloji Bölümü, Eğitim Psikolojisi Sempozyumu, 22-23 Mart, İstanbul.
• Uluğtekin, S. (1991). Hükümlü Çocuk ve Yeniden Toplumsallaşma, Bizim Büro Yayınları, Ankara.
• Wallerstein, J. S. ve Blakeslee, S. (2003). What about the kids?: Raising your children before, during, and after divorce. New York: Hyperion.
• Wallerstein, J. S., & Kelly, J. B. (1980). Surviving the breakup: How parents and children cope with divorce. New York: Basic Books.
• Wallerstein, J. S., Lewis, J., ve Blakeslee, S. (2000). The unexpected legacy of divorce: A 25 year landmark study. New York: Hyperion.
• Wallerstein, J. S., ve Lewis, J. (1998). The long-term impact of divorce on children: A first report from a 25-year study. Family and Conciliation Courts Review, 36, 368–383.
• Warshak, R. A. (2000). Social science and children’s best interests in relocation cases: Burgess revisited. Family Law Quarterly, 34, 83–113.
• Weitoft, G. R., Hjern, A. Haglund, B. ve Rosen, M. (2003). Mortality, severe morbidity and injury in children living with single parents in Swede: a population-based study. Lancet, 361, 289-295.
• Weyburne, D. (2000). Ben Şimdi Ne Olacağım?, (Çev. H. Koşar), Kuraldışı Yayıncılık, İstanbul.
• Wolf, A. E., (1998). Boşanmanız Şart mıydı?, (Çev. E. Aksoy), Sistem Yayıncılık, Ankara.
• www.childtenrs.org (25.12.2012 erişim).
• Yavuzer, H. (2001). Çocuk Psikolojisi, (20. Baskı), Remzi Kitabevi, İstanbul.
• Youniss, J,, ve Smollar, J. (1985). Adolescent relations with mothers, fathers, and friends. Chicago: University of Chicago Press.
• Yörükoğlu, A. (2004). Çocuk Ruh Sağlığı (27. Baskı), Özgür Yayınları, İstanbul.