Aim: Trauma accounts for around five million deaths a year and constitutes a serious threat to public health globally. We examined the characteristics of patients admitted to the intensive care unit (ICU) due to trauma in 2015 and investigated the mortality rate and affecting factors.
Methods: In this retrospective cohort study, the data of 101 trauma patients who were followed up at the general ICU in Adıyaman University Training and Research Hospital between January 2015 and December 2015 were analyzed. Patients’ demographic data, regions and causes of trauma, hospitalization durations, Glasgow Coma Scale (GCS) scores, whether blood products were transfused, mechanical ventilation support, operations, and duration of stay in ICU were noted. We then divided the patients into two groups as survivors and non-survivors and examined the mortality rates and the effective factors.
Results: Mortality rates of the patients were 15.8%. The mean age of the patients included in the study was 30.73 (25.188) years. Among all, there were 71 males and 30 females. The most common causes of trauma were in-vehicle traffic accidents (33.7%), falls (28.7%) and extravehicular traffic accidents (24.8%). The patients were often admitted to the ICU because of head trauma. The ICU length of stay was significantly higher in the non-survivor group compared to the discharged group (12.81 (23.49) vs. 3.78 (2.84) days, P<0.001), along with the duration of mechanical ventilation (2.49 (8.85) vs. 0.74 (1.30), P<0.001). GCS scores at admission were significantly lower in the non-survivor group (5.88 (3.12) vs. 11.98 (2.70), P<0.001).
Conclusion: Direct exposure to trauma as a pedestrian, duration of mechanic ventilation, and low GCS scores during admission increase mortality in patients admitted to the ICU due to trauma.
Amaç: Travma nedeni yılda yaklaşık beş milyon kişi ölmektedir ve bu durum küresel olarak halk sağlığı için ciddi bir tehdittir. Bu çalışmada 2015 yılı travma nedeniyle yoğun bakım ünitesine kabul edilen hastaların genel özelikleri incelenmiş olup mortalite oranı ve mortaliteye etki eden nedenleri inceledik.
Yöntemler: Çalışmamızda retrospektif kohort yöntemi kullanıldı. Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde Ocak 2015-Aralık 2015 tarihleri arasında genel YBÜ’de takip edilen 101 travma hastasının verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik verileri, travma nedenleri, travma bölgeleri, yatış süreleri, Glasgow Koma Skoru (GKS), Kan transfüzyon yapılıp yapılmadığı, Mekanik Ventilasyon Desteği, ameliyat geçirip geçirmediği, YBÜ kalış süresi kaydedilmiştir. Daha sonra hastalar yoğun bakım sonuçlarına göre sağ kalan ve ölen hastalar olarak iki gruba ayrılarak mortalite oranları ve mortaliteye etki eden faktörler incelenmeye alındı.
Bulgular: Hastaların mortalite oranları % 15.8 olarak tespit edildi. Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 30,73 (25,188) yıl idi. Hastaların 71 erkek, 30 kadındı. Travmanın en sık nedenleri araç içi trafik kazaları (%33.7), düşme (28.7) ve araç dışı trafik kazaları (%24,8) idi. Hastalar en sık kafa travması nedeniyle YBÜ yatırılmıştır. YBÜ kalış süresi; ex olan grupta taburcu olan gruba göre istatiksel olarak anlamlı bir şekilde fazlaydı (12,81 (23,49) ve 3,78 (2,84) gün, P<0,001). Mekanik ventilasyon süresi ex grubunda istatiksel olarak daha uzun (2,49 (8,85) ve 0,74 (1,30), P<0,001). YBÜ yatışındaki GKS ex grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşük bulunmuştur (5,88 (3,12) ve 11,98 (2,70), P<0,001).
Sonuç: Travmaya bağlı YBÜ’ne yatan hastalarda, yaya olarak travmaya direk maruziyet, mekanik ventilasyon süresi uzunluğu ve hastaneye kabul sırasında GKS puanı düşüklüğü mortalitesi artırmaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Anaesthesiology |
Journal Section | Research article |
Authors | |
Publication Date | November 1, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |