Tietze sendromu ilk olarak 1921 yılında Prof. Alexander TIETZE tarafından tanımlanmıştır. Tietze sendromu ikinci veya üçüncü kostosternal kartilajda süpüratif olmayan, şişlik, hassasiyet, ağrı ve doku ödemi olarak tanımlanır. Tietze sendromunun ayırıcı tanısı birçok farklı hastalığı kapsamaktadır. Tietze sendromu tanısı esas olarak kliniktir olup genellikle ek tanı yöntemlerinin kullanılmasını zorunlu kılmaz. Tietze sendromunun tedavisi ataklar sırasında anti-inflamatuar ilaç kullanımı ve yaşam tarzı değişikliklerin uygulanması içerir. Cerrahi tedavi refrakter olgular için uygulanabilmekle birlikte genellikle gerekli değildir. Tietze sendromu iyi huylu yapısı nedeniyle birinci basamak hekimlik uygulamalarında kolayca teşhis ve tedavi edilebilir.
Tietze syndrome, first described in 1921 by Prof. Alexander TIETZE, is characterized with tender nonsuppurative swelling, pain, and tissue edema in the second or third costosternal cartilage. Differential diagnosis of Tietze syndrome includes diverse diseases, and its diagnosis relies on clinical examination, not the use of additional diagnostic techniques. The treatment of Tietze syndrome includes the use of anti-inflammatory medication and implementation of lifestyle modifications during the attacks. Surgical treatment is reserved for refractory cases and often is not necessary. Tietze syndrome can easily be diagnosed and treated in primary care medicine practice due to its benign nature.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Surgery, Primary Health Care |
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | September 1, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 4 Issue: 9 |