Pre- Service Science Teachers’ Views about Informal Learning Environments: The Case of MTA Field Trip

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 24 - 42, 30.06.2021

Cennet Elmas , Oktay Aslan , Meral Hakverdi Can

Öz

Learning is divided into three as informal, formal and non-formal. In this study, it was aimed to determine the views of pre-service teachers about the field trip to MTA institution within the scope of informal learning. The case study method, which is one of the patterns of qualitative research method was used. The study group of the research consists of 51 pre-service teachers who are studying in the 3rd grade of the Science Education Department of a university in the Central Anatolia Region. The data were collected with a form consisting of open-ended questions developed by the researchers in the spring semester of the 2018-2019 academic year and analyzed by content analysis. As a result of the data analysis, the teacher candidates who participated in the research were able to gain knowledge and professional development within the framework of personal development of MTA informal field trip area; they think that within the framework of their learning skills, contributes to the permanence of knowledge, concretizing soft information and learning by experience. It was seen that most of the teacher candidates stated that it would be better to organize a trip after the subject teaching. In order for such informal learning activities to be effective, it was determined that they had views such as guided field trip, class dominance should be ensured, lecture and field trip should be simultaneous and they should be allowed to explore. 

Anahtar Kelimeler

Informal learning environments, field trip, science teaching, pre-service teachers

Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının İnformal Öğrenme Ortamları Hakkındaki Görüşleri: MTA Gezi Örneği

Öz

Öğrenme informal, formal ve non-formal olmak üzere üçe ayrılmaktadır. İnformal öğrenme ortamlarının formal amaçlar için kullanılması öğrenmeler üzerinde olumlu etkiler meydana getirmektedir. Bu çalışmada informal öğrenme kapsamında MTA kurumuna yapılan geziye dair öğretmen adaylarının görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yönteminin desenlerinden biri olan durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İç Anadolu Bölgesi’ndeki bir üniversitenin eğitim fakültesi Fen Bilgisi Eğitimi Anabilim Dalı 3. sınıfta öğrenim görmekte olan 51 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veriler 2018/ 2019 eğitim öğretim yılının bahar döneminde araştırmacılar tarafından geliştirilen açık uçlu sorulardan oluşan bir form ile toplanarak, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Veri analizleri sonucunda araştırmaya katılan öğretmen adayları MTA informal gezi alanının kişisel gelişim çerçevesinde bilgi edinme ve mesleki gelişime; öğrenim becerileri çerçevesinde soyut bilgiyi somutlaştırma, bilginin kalıcılığı ve yaşayarak öğrenmeye katkı sağladığını düşünmektedirler. Öğretmen adaylarının çoğunluğunun konu öğretimi sonrasında gezi düzenlenmesinin daha iyi olacağını ifade ettikleri görülmüştür. Bu şekildeki informal öğrenme faaliyetlerinin etkili olabilmesi için; rehber eşliğinde gezilmeli, sınıf hâkimiyeti sağlanmalı, konu anlatımı ve gezi eş zamanlı olmalı, keşif yapmalarına izin verilmeli gibi görüşlere sahip oldukları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

informal öğrenme, gezi, fen öğretimi, öğretmen adayları

Kaynakça

• Akgürbüz, İ., Alparslan, H. & Özcan, E. (2018). Periyodik kantin. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3(1), 67-76.
• Altıntaş, F. (2014). Doğa ve toprağa yönelik hazırlanan informal öğrenme ortamının ilköğretim öğrencileri üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Atal, D. (2010). İnformal öğrenme bağlamında öğrencilerin teknoloji kullanım durumları, beklentileri ve web 2.0 uygulamaları konusundaki görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Bostan Sarıoğlan, A. & Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
• Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bozdoğan, A.E. & Ustaoğlu, F. (2016). Planetaryumların öğretim potansiyeli hakkında fen bilimleri öğretmen adaylarının görüşleri. Türk Fen Eğitimi Dergisi,13(1), 38-49. Doi: 10.12973/tused.10159a
• Braund, M. & Reiss, M. (2006). Towards a more authentic science curriculum: The contribution of out‐of‐school learning. International Journal of Science Education, 28(12), 1373–1388. Doi: 10.1080/09500690500498419
• Chin, C-C. (2004). Museum experience: A resource for teacher education. International Journal of Science and Mathematics Education, 2(1), 63–90.
• Cox-Petersen, A.M. (1999). Dive into research at the aquarium. Science Activities, 36(3), 34-36. Doi: 10.1080/00368129909601053
• Cox-Petersen, A.M., Marsh, D.D., Kisiel, J. & Melber, L.M. (2003). Investigation of guided school tours, student learning, and science reform recommendations at a museum of natural history. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 200-218.
• Crone, W.C., Dunwoody, S.L., Rediske, R.K., Ackerman, S.A., Petersen, G.M.Z. & Yaros, R.A. (2011). Informal science education: A practicum for graduate students. Innovative Higher Education, 36(5), 291-204. Doi: 10.1007/s10755-011-9176-x
• Dilli, R. & Bapoğlu Dümenci, S. (2015). Okul öncesi dönemi çocuklarına Anadolu’da yaşamış nesli tükenmiş hayvanların öğretilmesinde müze eğitiminin etkisi. Eğitim ve Bilim, 40(181), 217-230. Doi:10.15390/EB.2015.46
• Doğan, Y. & Gürel, Z. (2017). Mumun yanması olayının yanma şartları açısından değerlendirilmesi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3, 25-45.
• Dori, Y. J. & Tal, R. T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education, 84, 95-113.
• Ertaş, H., Şen, A.İ. & Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2), 178-198.
• Ertaş Kılıç, H. & Şen, A.İ. (2014). Okul dışı öğrenme etkinliklerine ve eleştirel düşünmeye dayalı fizik öğretiminin öğrenci tutumlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 39 (176), 13-30. Doi:10.15390/EB.2014.3635
• Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16(2): 171–190. Doi: 10.1007/s10956-006-9027-1
• Falk, J. & Dierking, L. (1997). School field trips: Assessing their long term impact. Curator, 40(3), 211–218. Doi:10.1111/j.2151-6952.1997.tb01304.x
• Gürsoy, G. (2018). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları. Turkish Studies, 13(1), 623-649. Doi: 10.7827/TurkishStudies.13225
• Hakverdi Can, M. (2013a). Views of primary school students on exhibits at the science center and learning. H.U. Journal of Education, 219-229.
• Hakverdi Can, M. (2013b). İlköğretim öğrencilerinin bilim merkezindeki davranışlarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 38(168), 347-361.
• Karakaş Özür, N. & Şahin, S. (2017). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi,18(3), 324-347.
• Karamustafaoğlu, S., Ayvalı, L. & Ocak, Y. (2018). Okul öncesi eğitimde informal ortamlara yönelik öğretmenlerin görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3(2), 38-65.
• Koyuncu, A. & Kırgız, H. (2016). Bilim merkezlerinin öğrencilerin uluslararası sınavlardaki başarılarına etkisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 52-60.
• Köseoğlu, P., Gökbulut, Ö.Ö., Pehlivanoğlu, E. & Mercan, G. (2016). Okul öncesi öğrencilerine yönelik gerçekleştirilen “ağaç bilim okulu” projesinin değerlendirilmesi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 61-69.
• Laçin Şimşek, C. (2011). Okul dışı öğrenme ortamları ve fen eğitimi. Laçin Şimşek, C. (Ed.), Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları, içinde (1-23). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Melber, L. H. & Abraham, L. M. (1999). Beyond the classroom: Linking with informal education. Science Activities, 36(1), 3-4.
• Melber, L.M. & Brown K.D. (2008). "Not like a regular science class": Informal science education for students with disabilities. A Journal of Educational Strategies 82(1), 35-39.
• Öner, G. (2015). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin ‘okul dışı tarih öğretimi’ ne ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Türk Tarih Eğitimi Dergisi, 4(1), 89-12.
• Ramey Gassert, L. ( 1997). Learning science beyond the classroom. The Elementary School Journal. 97(1), 433-450.
• Robinson, R., Molenda, M. & Rezabek, L. (2008). Facilitating learning. In A. Januszewski, & M. Molenda (Eds.), Educational technology: A definition with commentary (pp. 15-48). New York & London: Lawrence Erlbaum Associates.
• Salmi, H. (1993). Science centre education: motivation and learning in ınformal education. Doctoral Thesis. University of Helsinki, Department of Teacher Education, Research Report 119.
• Selanik Ay, T. & Erbasan, Ö. (2016). Views of classroom teachers about the use of out of school learning environments. Journal of Education and Future, 10, 35-50.
• Sontay, G., Tutar, M. & Karamustafaoğlu, O. (2016). “Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi” hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
• Stocklmayer, S.M., Rennie, L.J. & Gilbert, J.K. (2010). The roles of the formal and informal sectors in the provision of effective science education. Studies in Science Education, 46(1), 1-44. Doi: 10.1080/03057260903562284
• Şişman, M. (2007). Eğitim bilimine giriş. (3. Baskı). Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
• Tatar, N. & Bağrıyanık, K.E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.
• Türkmen, H. (2010). İnformal (sınıf-dışı) fen bilgisi eğitimine tarihsel bakış ve eğitimimize entegrasyonu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39), 46-59.
• Türkmen, H. (2015). İlkokul öğretmenlerin sınıf dışı ortamlardaki fen öğretimine bakış açıları. Journal of European Education, 5(2),47-55. Doi: 10.18656/jee.09779
• Ursavaş, N. & Aytar, A. (2018). Okul öncesi öğrencilerin su farkındalığı ve su okuryazarlıklarındaki gelişimin incelenmesi: proje tabanlı bir araştırma. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3(1), 19-45.
• Wellington, J. (1990). Formal and informal learning in scince: The role of the interactive science centres. Physics Education, 25, 247-252.
• Wolins, I.S., Jensen, N. & Ulzheimer, R. (1992). Children’ s memories of museum field trips: qualitative study. Journal of Museum Education,17(2), 17–27. Doi: 10.1080/10598650.1992.11510204
• Yaşar, Ö. (2013). Akıllı telefonların informal öğrenme için kullanımının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Yener, D., Aksüt,P., Kiras, B. & Yener,Y.(2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim gezisi ve fen-teknoloji- toplum-çevre konusundaki görüşleri: “Müzede bilim” örneği. Başkent Unıversıty Journal of Educatıon, 5(2),212-224.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldırım, G. & Özyılmaz Akamca, G. (2017). The effect of outdoor learning activities on the development of preschool children. South African Journal of Education, 37(2), 1-10. Doi: 10.15700/saje.v37n2a1378
• Yıldırım, H. İ. & Şensoy, Ö. (2016). Bilim şenliklerinin 6. sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersine yönelik tutumlarına etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 14(1), 23-40.