THE PROTECTIVE EFFECT OF MILRINONE ON ISCHEMIA / REPERFUSION INJURY ON SUPERIOR MESENTERIC ARTERY LIGATED RATS. Superior mezenterik arter oklüzyonu oluşturulmuş ratlarda milrinon’un iskemi/reperfüzyon hasarına koruyucu etkisi.

Year 2014, Volume: 7 Issue: 1, 1 - 6, 01.03.2014

Bartu Badak Özgür Türk Tarık Çağa Dilek Burukoğlu

Abstract

In this study the aim was to determine the protective effect of milrinone on rats that have mesenteric ischemia. In study 40 Sprague-Dawley rats of either sex, weighing between 200 and 250 gr are used. The animals are randomly assigned to the four groups. In group 1 (control group); SMA isolated but not ligated, in group 2 (sham); SMA isolated and ligated from the distal of seperating aort. In group 3 (İ/R + dopamin); SMA isolated and ligated from the distal of seperating aort for 60 minutes. İn group 4 (İ/R + milrinone); SMA isolated and ligated as group 3. In group 3 Dopamin 1,5 mcg/kg i.p. injected after 120 minutes. In group 4 milrinone (Primacor) 0,05 mg/kg i.p. injected after 120 minutes. To determine the intestinal damage depending ischemia and reperfusion the samples are taken from intestin and caecum. As the result normal histopathological mucosal structures are seen in control group. In our study, cell injury was decreased in rats that used milrinone according to the sham group, but cell injury was increased according to the dopamin group. Many agents must be performed in several doses and times in ischemia-reperfusion injury that has no gold standart therapy.

Keywords

Mesenteric ischemia, milrinone, reperfusion ischemia, ischemic injury

Superior mezenterik arter oklüzyonu oluşturulmuş ratlarda milrinon’un iskemi/reperfüzyon hasarına koruyucu etkisi

Abstract

Bu çalışmada amaç; mezenter iskemi oluşturulmuş ratlarda milrinon’un iskemi/reperfüzyon (İ/R) hasarına koruyucu etkisini araştırmaktır. Çalışmada cinsiyet farkı gözetilmeksizin 200-250 gram ağırlığındaki 40 adet Sprague-Dawley türü fareler kullanıldı. Deney hayvanları dört gruba ayrıldı. Grup 1’de (Kontrol grubu) SMA izole edilerek ortaya konuldu ancak bağlanmadı. Grup 2’de (İntestinal İ/R grubu-Sham) SMA izole edilerek aort’dan çıktığı yerin hemen distalinden bağlandı, Grup 3’te (İntestinal İ/R + Dopamin grubu) ise, SMA nazikçe izole edildi ve aort’dan çıktığı yerin hemen distalinden 60 dakika boyunca atravmatik mikrovasküler pensler kullanılarak klempe edildi. Grup 4’te (İ/R + Milrinon) ise SMA izole edildikten sonra yine grup 3’le aynı şekil ve sürede olmak üzere klempe edildi. Grup 3 ratlarda reperfüzyonun başlatılmasından 120 dakika sonra Dopamin 1,5 mcg/kg i.p. olarak enjekte edildi, grup 4 farelere ise 120 dakikalık reperfüzyon sonrası 0,05 mg/kg Milrinon (Primacor) i.p. olarak uygulandı. İ/R’a bağlı intestinal hasarı araştırmak üzere ince barsak ve çekumdan doku örnekleri elde edildi. Sonuç olarak kontrol grubuna ait deney hayvanlarının barsaklarında normal morfolojiye sahip barsak mukoza yapısı gözlendi. Çalışmamızda milrinon kullanılan deneklerde hücresel hasar sham-iskemi grubuna göre azalmış bulunmakla beraber, iskemi-dopamin grubuna göre artmış olarak bulunmuştur. Altın standart tedavinin bulunmadığı İ/R hasarında birçok ajan değişen süre ve dozlarda araştırılmaya devam edilmelidir.

Keywords

Mezenter iskemisi, milrinon, reperfüzyon, iskemi, iskemik hasar