Sahâbe söz ve uygulamaları
mezheplerin hepsinin fıkıh anlayışlarında kaynak değeri taşımakla birlikte Hanefîlerin
usûlünde daha özel bir konuma sahip olmuş ve fıkhın kaynakları arasında Kur’ân ve
sünnetten sonra yer almıştır. Hanefî fakih ve muhaddis Tahâvî’nin (ö. 321/933),
sahâbe söz ve tatbikatına atfettiği önem ise dikkat çekici niteliktedir. Tahâvî’nin
bu husustaki yaklaşımlarının tespiti Hanefîlerin usûl ve yaklaşımlarında sahâbe
söz ve tatbikatına verilen değerin boyutlarını görmek açısından önem arz etmektedir.
Tahâvî, sahâbenin söz ve uygulamalarını hadislerin doğru anlaşılmasında bağlayıcı
bir prensip olarak kabul etmiş ve etkin bir biçimde kullanmıştır. Sarhoş edici
içecekler ile ilgili hususlar bağlamında ele alınan konuda, sahâbenin kendi
rivayetine aykırı söz ve uygulamada bulunamayacağı ilkesi, Tahâvî tarafından konu
hakkında nihâî hükme ulaşmada belirleyici bir kriter olarak ele alınmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makalesi / Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 5, 2019 |
Submission Date | July 1, 2019 |
Acceptance Date | July 4, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 4 Issue: 7 |