This study aims to comprehensively examine the impact of integrating digital technologies into early childhood education on the spatial design and organization of educational environments. The increasing screen time observed among children aged 0-5 has made the alignment of physical learning environments with digital media a necessity. Using a literature review method, the study analyzed digitalization practices implemented in early childhood education spaces in different countries and evaluated both the positive and negative aspects of this transformation. The findings reveal that learning corners supported by digital tools and organized according to children's areas of interest enhance creativity and learning experiences. However, it is emphasized that digitalization may not be equally effective in all contexts, highlighting the need for a balanced approach in spatial design. The effects of digital technologies on spatial arrangements should be planned in a way that supports children's developmental needs. In conclusion, this study sheds light on the impact of digitalization on spatial design in early childhood education and suggests that future research should explore the long-term effects of digital tools on child development in greater detail.
digitalization early childhood education learning environments spatial transformation technology in education
Bu çalışma, dijital teknolojilerin erken çocukluk eğitimine entegrasyonunun eğitim ortamlarının mekânsal tasarım ve düzenlemelerine olan etkisini kapsamlı bir şekilde incelemeyi amaçlamaktadır. Özellikle 0-5 yaş grubundaki çocukların artan ekran süreleri, fiziksel öğrenme ortamlarının dijital medya ile uyumlu hale getirilmesini zorunlu kılmaktadır. Çalışma, literatür taraması yöntemiyle farklı ülkelerdeki erken çocukluk eğitim mekânlarında uygulanmakta olan dijitalleşme pratiklerini analiz ederek bu dönüşümün olumlu ve olumsuz yönlerini değerlendirmiştir. Araştırma sonuçları, dijital araçlarla desteklenen ve ilgi alanlarına göre düzenlenmiş öğrenme köşelerinin, çocukların yaratıcılığını ve öğrenme deneyimini güçlendirdiğini göstermektedir. Ancak, dijitalleşmenin her bağlamda aynı derecede etkili olamayabileceği ve mekân tasarımında dengeli bir yaklaşımın gerekliliği vurgulanmaktadır. Dijital teknolojilerin mekânsal düzen üzerindeki etkilerinin, çocukların gelişimsel ihtiyaçlarını destekleyecek şekilde planlanması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma, dijitalleşmenin erken çocukluk eğitimindeki mekânsal tasarıma yönelik etkilerini ortaya koyarken, gelecekte yapılacak araştırmaların dijital araçların çocuk gelişimi üzerindeki uzun vadeli etkilerini daha detaylı bir şekilde incelemesini önermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Interior Architecture |
Journal Section | Case Studies |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | November 23, 2024 |
Acceptance Date | December 28, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 4 Issue: 2 |