DÜZCE İLİ ÖRNEĞİNDE BULGARİSTAN KÖKENLİ TÜRKLERİN MANİ SÖYLEME GELENEĞİ

Year 2016, Volume: 13 Issue: 51, 37 - 49, 15.09.2016

Hilal Zengin Çiğdem Sütçü

Abstract

Türk halk edebiyatı türlerinin en sevilenlerinden biri olan mâni, hem Türkiye Türkleri hem de Türkiye dışındaki Türk toplulukları arasında yüzyıllardır devam eden bir gelenek olarak karşımıza çıkmaktadır. Bir toplumun ulusal hafızası olarak nitelendirilen kültür miraslarından sayabileceğimiz, nesilden nesle dil ile ak- tarılan mâniler, halkın duygu ve düşünce dünyasını da en yalın şekliyle ifade etmektedir. Bu çalışmada Düzce ilinde Yeni Taşköp- rü, Hasanağa ve Selamlar köylerinde yaşayan Bulgaristan Türk- lerinin mâni söyleme geleneği üzerinde durulmuştur. Nitel araş- tırma deseni kullanılarak görüşme formları ile grup ve bireysel görüşmeler yapılarak bilgiler toplanmış, alınan cevaplar ses kayıt cihazı ve kamera ile kaydedilmiş, deşifre edilen bilgiler incelenmiş ve çalışmada derlemeye konu olan mâniler dış yapı ve iç yapı özelliklerine (ölçüsüne, mısra sayısına, kafiye düzenine, konusu- na) göre frekans ve yüzdeleriyle sınıflandırılmış ve değerlendiril- miştir.

Keywords

Düzce, Bulgaristan Türkleri, kültür, mani, manide dış yapı, manide iç yapı.

References

• BORATAV, P. Naili, 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı, İstanbul, Gerçek Yayı- nevi, 1978.
• ELÇİN, Şükrü, Halk Edebiyatına Giriş, Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 2005.
• SOL, Selma, “Gostivar Türklerinin Manileri”, Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Ocak-2011, Cilt: 1, Sayı: 1,: 101-120.