Aim: This study has been conducted descriptively to
determine the impact of early pregnancy-period nausea and vomiting on the
anxiety level in pregnancy.
Method: The population of the study was constituted by the
pregnancy polyclinic of a hospital situated in the province of Karaman and the
expectant mothers who come to the obstetrics school. The sample size was
determined as 246 persons. In the collection of data, a questionnaire form and
Beck Anxiety scale were used. In determining the data, non-parametric tests of
Mann Whitney U and Kruskal Wallis tests, Spearman Correlation and Regresyon
analysis were used.
Results: In the study, The Beck Anxiety point average of the
expectant mothers taking part in the study was found as 13.4±9.7. It was
determined that 70.7% of the expectant mothers experienced nausea and vomiting;
that, of the expectant mothers experiencing nausea and vomiting, that 11.8% of
the expectant mothers experience severe-level anxiety. It was ascertained that
a difference takes place between expectant mothers’ pregnancy experience,
nausea and vomiting experienced in pregnancy, trimester of termination of nausea
and vomiting, and the daily works, social lives, spouse-relations of the
expectant mothers experiencing nausea and vomiting and their anxiety level
(p˂0.05).
Conclusion: It
was found in the study that the early pregnancy period nausea and vomiting has
impact on anxiety level. Health professionals may be advised to be more
cautious about anxiety and strengthen support factors in nausea and vomiting
infants.
Amaç: Bu araştırma, erken gebelik dönemi bulantı
kusmanın anksiyete düzeyine etkisini incelemek amacı ile tanımlayıcı nitelikte
yapılmış analitik bir çalışmadır.
Yöntem: Araştırma
evrenini Karaman ilinde bulunan bir hastanenin gebe polikliniği ve gebe okuluna
başvuran; 4. gebelik haftasını tamamlamış ve gebeliği devam eden, gebeler
oluşturmuşlardır. Örneklem büyüklüğü 246 kişi olarak belirlenmiştir. Verilerin
toplanmasında bir anket formu ve Beck Anksiyete ölçeği kullanılmıştır.
Verilerin değerlendirilmesinde Mann Withney U, Kruskal Wallis testleri, Sperman
Korelasyon ve Regresyon analizleri kullanılmıştır.
Bulgular:
Çalışmaya katılan gebelerin Beck Anksiyete puan ortalaması 13.4±9.7
olarak bulunmuştur. Gebelerin %70.7’ sinin bulantı-kusma yaşadığı,
bulantı-kusma yaşayan gebelerin ise %11.8’inin şiddetli düzeyde anksiyete
yaşamakta olduğu saptanmıştır. Gebelerin önceki gebelik deneyimi, gebelikte
yaşanan bulantı kusma, bulantı kusmanın bitiş trimesteri, bulantı kusma yaşayan
gebelerin günlük işlerinin, sosyal yaşantılarının, eş ilişkileri ile anksiyete
düzeyi arasında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır (p˂0.05).
Sonuç: Çalışmada
erken gebelik dönemi bulantı kusmanın anksiyete düzeyine etkisi saptanmıştır.
Sağlık profesyonellerinin bulantı-kusma yaşayan gebelerde anksiyete hususunda
daha dikkatli olmaları ve destek faktörlerini güçlendirmeleri önerilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 28, 2019 |
Acceptance Date | May 27, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 5 Issue: 1 |